Ας θυμηθούμε ένα άρθρο του Παπαχρήστου όταν ήταν κάργα Παπανδρεικός

απαρνούμενος τον αγαπημένο του Σημίτη.Τ'αφεντικά αλλάζουν,δεν έχουμε πρόβλημα.

Ας θυμηθούμε αυτό το άρθρο και μέσω αυτού τον ζόφο που μας κυβέρνησε.

ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ!
Και φυσικά ΔΕΝ είναι μόνον ο Άκης
Είναι εκατοντάδες από δαύτους και κυκλοφορούν γύρω μας
ΑΤΙΜΩΡΗΤΟΙ!

Ο έμπιστος που έγινε άσωτος

Η θητεία του Τ. Μαντέλη από το Μαξίμου στο Μπακού

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡ. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Σάββατο 29 Μαΐου 2010

Ο Κώστας Σημίτης είναι οργισμένος,πραγματικά οργισμένος. 

Δεν μιλάει στα τηλέφωνα, δεν βλέπει κόσμο και από χθες βρίσκεται στο σπίτι του στο Κορακοχώρι. 

Αυτό που με κόπο έχτισε μία ολόκληρη ζωή και περιφρούρησε όσο τίποτε στη διάρκεια της οκταετίας που κυβέρνησε τον τόπο, η βαθιά πεποίθηση του κόσμου ότι είναι «καθαρός», δέχεται τώρα ισχυρό πλήγμα. 

Αμφισβητείται έντονα. 

Η ωμή ομολογία του Τάσου Μαντέλη φέρνει τον πρώην πρωθυπουργό αντιμέτωπο με ένα καίριο ερώτημα: 

πώς είναι δυνατόν να μη γνωρίζει ότι δύο από τους στενότερους συνεργάτες του, ο Τ. Μαντέλης και ο Θ. Τσουκάτος, πήραν χρήματα από τη Siemens; 

Ο Τ. Μαντέλης δεν ήταν ένας κάποιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. 

Ηταν δίπλα στον πρώην πρωθυπουργό. 

Μέλος του πυρήνα των εκσυγχρονιστών που άρχισαν να συγκεντρώνονται γύρω από τον Κ. Σημίτη ήδη από το 1992-1993, ο δικηγόρος Τ. Μαντέλης βρέθηκε κάποια στιγμή να είναι το δεξί χέρι του. 

Ηταν η περίοδος της διακυβέρνησης της χώρας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη και η τάση των εκσυγχρονιστών άρχισε να προετοιμάζεται για την επόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ. Ο Τ. Μαντέλης ήταν εκείνη την εποχή ο άνθρωπος που έκανε τους περισσότερους «προσηλυτισμούς» στην «αλήθεια» του Κ. Σημίτη. Μαζί με τον Αλ. Μπαλτά, τον Γ. Δρυ, τον Γ. Πασχαλίδη, τον Χρ. Βερελή, ο Τ. Μαντέλης λειτούργησε κάτι σαν τους απoστόλους του Χριστού: προσείλκυε για το «ρεύμα» ό,τι καλύτερο υπήρχε μέσα στο ΠΑΣΟΚ και δεν ήθελε να ταυτιστεί με το «παλιό» που εκπροσωπούσε ο Ανδρέας και οι γύρω από τον ιδρυτή του Κινήματος. 

Η νίκη στις εκλογές του Οκτωβρίου του 1993 έφερε απλώς μια μικρή αναβολή στα σχέδια των εκσυγχρονιστών. Και η ρήξη του Κ. Σημίτη με τον Α. Παπανδρέου έναν χρόνο μετά, που οδήγησε τον πρώτο εκτός κυβέρνησης, σήμανε την έναρξη της προσπάθειας για να γίνουν οι εκσυγχρονιστές πλειοψηφικό ρεύμα μέσα στο κόμμα. Ο Τ. Μαντέλης παρακολούθησε από πολύ κοντά όλη αυτή τη διαδικασία: όντας άνθρωπος της εμπιστοσύνης του Κ. Σημίτη, βρέθηκε να κατέχει το πόστο του γενικού γραμματέα του υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας, με τον Σημίτη υπουργό. 

Οι ψίθυροι. Προφανώς ο κ. Σημίτης είχε αγνοήσει τους πρώτους ψιθύρους που είχαν ακουστει για τον Τ. Μαντέλη την περίοδο 1986-88, όταν ως πρόεδρος του ΟΤΕ διαπραγματεύθηκε την ψηφιοποίηση του δικτύου του Οργανισμού με τη Siemens και την Ιntracom. 

Η νικηφόρα για τους εκσυγχρονιστές μάχη της διαδοχής του Ανδρέα Παπανδρέου τον Ιανουάριο του 1996 και ο σχηματισμός της πρώτης κυβέρνησης Σημίτη σηματοδοτούν την προσπάθεια ανανέωσης του πολιτικού προσωπικού του ΠΑΣΟΚ- ο βασικός πυρήνας των εκσυγχρονιστών τοποθετείται σε θέσεις υφυπουργών στην κυβέρνηση, αλλά όχι ο Τ. Μαντέλης. 

Ο Μαντέλης, ως έμπιστος άνθρωπος του Κ. Σημίτη, τοποθετείται σε μια θέσηκλειδί: γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου. Για την περίοδο εκείνη, όσοι τον θυμούνται έχουν να λένε ότι ήταν μια μικρογραφία του Κ. Σημίτη: οργανωμένος, σχολαστικός, προσεκτικός, επίμονος. 

Φαίνεται πως αυτό ήταν και το διαβατήριο για την ιλιγγιώδη, εν συνεχεία, άνοδό του: στον πρώτο ανασχηματισμό της κυβέρνησης τοποθετείται υφυπουργός Εσωτερικών και αμέσως μετά τον Σεπτέμβριο του 1997 υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών στη θέση του παραιτηθέντος- αποπεμφθέντος Χάρη Καστανίδη. 

Το γεγονός χαιρετίζεται από τους υπόλοιπους εκσυγχρονιστές ως εξαιρετικό: είναι ο πρώτος από τα λεγόμενα «εξαπτέρυγα» του Κ. Σημίτη που γίνεται υπουργός. Ο Τ. Μαντέλης αναλαμβάνει υπουργός Μεταφορών- Επικοινωνιών σε μια κρίσιμη περίοδο: 31/12/97 είναι η καταληκτική ημερομηνία που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ενωση ως περιθώριο στις χώρες- μέλη της, για τις απευθείας αναθέσεις έργων ή προμηθειών του Δημοσίου. Από την 1η του 1998 όλα θα γίνονται με διαγωνισμούς. 

Οι αναθέσεις. Ο Μαντέλης το ξέρει. Και η κυβέρνηση επίσης. Στο πλαίσιο αυτό, αποφασίζονται να τρέξουν κάποιες προμήθειες που το υπουργείο κρίνει ως απολύτως «αναγκαίες» για τις υποδομές. Ετσι, με απευθείας αναθέσεις δίνονται στη Siemens και την Ιntracom το διάστημα ΣεπτεμβρίουΔεκεμβρίου 1997 έργα αξίας 850 εκατομμυρίων ευρώ που αφορούν κυρίως τον εκσυγχρονισμό των δικτύων του ΟΤΕ. 

Αλλα 300 εκατ. ευρώ δίνονται στη Siemens για την προμήθεια τροχαίου υλικού για τον ΗΣΑΠ και τον ΟΣΕ. Σύνολο αναθέσεων το επίμαχο διάστημα 1,15 δισ. ευρώ. Λίγο μετά γίνονται και οι «προεκλογικές επιχορηγήσεις» στον Ρόκο, που αποδεικνύεται ότι είναι ο Τ. Μαντέλης. 

Μπορεί να συνδεθούν οι απευθείας αναθέσεις με τις καταβολές/χρηματισμό; Δύσκολο σ΄ αυτήν τη φάση. Το σίγουρο είναι ότι αυτές οι απευθείας αναθέσεις συν οι ψίθυροι για το σχέδιο αποκρατικοποίησης της Ολυμπιακής σε έναν αγγλικό όμιλο οδηγούν, έναν χρόνο μετά, τον Κ. Σημίτη στην απόφαση να αποπέμψει από την κυβέρνηση τον Τ. Μαντέλη. Δεν θα τον χρησιμοποιήσει ποτέ ξανά, παρ΄ ότι το 2000 ο Μαντέλης εκλέγεται με καλή σειρά βουλευτής στη Β΄ Αθηνών. 

Το 2004 πια τον βρίσκει να ψάχνει δουλειά. Ενα βιογραφικό που στέλνει στον Χριστοφοράκο, στις 2 Ιουνίου του 2004, δεν έχει καμιά τύχη- σιγά μην ασχολιόταν ο Χριστοφοράκος πια μαζί του. Ηδη είχε άλλες δουλειές στρωμένες μπροστά του. Η νέα κυβέρνηση ήταν εκεί και για εκείνον ανοιγόταν πεδίον δόξης λαμπρό. Η συνέχεια είναι γνωστή: ο Μαντέλης τελικά υπογράφει σύμβαση με μια διεθνή εταιρεία συμβούλων και αναλαμβάνει δουλειές στην πρώην Σοβιετική Ενωση. Περιφέρεται σε Μολδαβία, Ουζμπεκιστάν, Ρωσία και καταλήγει στο Αζερμπαϊτζάν. Στο Μπακού αγοράζει σπίτι, απολαμβάνει μεγάλη αποδοχή. Και καταφέρνει να οριστεί σύμβουλος τη κυβέρνησης. 

Το 2008 τέτοιες μέρες δηλώνει ότι «ουδεμία σχέση ή ανάμειξη είχε με τις δραστηριότητες της Siemens και ιδιαίτερα τις παράνομες». Τέτοιο ψέμα. Αλλά όσοι γνώριζαν ότι η σχέση του με την εταιρεία μετρούσε ώς τότε 20 χρόνια, προφανώς γελούσαν. Γιατί ήταν μια σχέση «ιδανική». Αλλά όπως όλα τα ωραία, έτσι κι αυτή τέλειωσε με μια τραγωδία. Τη δική του και κυρίως του Κώστα Σημιτη...
http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4576925