Είπε ο Ν.Χατζηνικολάου και στο άρθρο του στο enikos.gr αλλά και στην εκπομπή του το πρωί στο REAL fm, οτι ο υπ.Παιδείας κ.Μπαμπινιώτης διέπραξε ατόπημα!
Και ακόμη οτι ο νόμος πλαίσιο είναι ένας καλός νόμος.
Απόδειξη είπε, έιναι και το ότι σε όλες τις δημοσκοπήσεις το 70% των ερωτηθέντων εκφράστηκαν θετικά για το νόμο. Ακατανόητα πράγματα κατα την ταπεινή μου γνώμη για έναν καλό δημοσιογράφο.
Πρωτα από όλα ο κ.Μπαμπινιώτης έκανε το αυτονόητο(για το πρόβλημα χρηματοδότησης)
αφού διαπίστωσε ότι ο νόμος δεν μπορεί να εφαρμοστεί και επομενως δεν μπορουν να χρηματοδοτηθούν ΑΕΙ και ΤΕΙ και άρα δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσουν.
Να πούμε ότι όπως είπε και ο ίδιος ο υπουργός
σε κανένα από τα 23 ΑΕΙ δεν έχει εκλεγεί διοίκηση.
Και ούτε και πρόκειται αφού αυτός ο νόμος έγινε
αγνοώντας επιδεικτικά τη γνώμη της Πανεπιστημιακής κοινότητας.
Τωρα εισπράτει τα αποτελέσματα.
Δευτερο. Από πότε οι δημοσκοπήσεις αποφασίζουν για εξειδικευμένα και δύσκολα ζητήματα
για τα οποία οι απλοί πολίτες δεν έχουν καμία ενημέρωση και καμια άποψη;
Να αρχίσουμε να ρωτάμε τότε στα καφενεία και στα γήπεδα
για τα προγράμματα σπουδών στις σχολές;
Τι πληροφόρηση μπορεί να έχουν οι απλοί άνθρωποι πέρα από αυτή που πουλάνε τα καθεστωτικά κανάλια που για δικούς τους λόγους μιλάνε μόνο για μπάχαλο στην Δημοσια Παιδεία με τον πιο γελοίο, ασόβαρο, απαξιωτικό και άκυρο τρόπο;
Αυτό είναι η δημοκρατία;
Άραγε τι θα έλεγαν όλοι αυτοί που ρωτήθηκαν αν τους ρωτούσαν α
ν έχουν διαβάσει έστω και 10 γραμμές από το νόμο πλαίσιο;
Να σας πώ. Θα έλεγαν ΟΛΟΙ όχι.
Ολοι ομως.
Το μόνο που ξέρουν και θέλουν οι πολίτες είναι μια καλύτερη παιδεία σε όλες τις βαθμίδες.
Και βεβαια το πρώτο και κύριο που λείπει για να γίνει αυτό
είναι τα χρήματα που διαρκώς μειώνονται.
Τρίτο. Γιατί δίνουμε τόση σημασία στο ότι ο νόμος ψηφίστηκε
από μια τεράστια πλειοψηφία στη Βουλή;
Ο ίδιος ο Ν.Χατζηνικολάου ξέρει καλά και δέχεται νομιζω οτι αυτή η πλειοψηφία δεν εκφράζει τίποτα και ότι βρίσκεται σε απόλυτη δυσαρμονία με το λαικό αίσθημα,
μια δυσαρμονια επικίνδυνη που θα έπρεπε να έχει λυθεί με προσφυγή στη Δημοκρατία,
δηλαδή με εκλογές.
Προς τι λοιπόν η αναφορά στο εντυπωσιακό 250;
Δεν είναι γνωστό σε όλους οτι το 160 του ΠΑΣΟΚ θα συρρικνωνόταν το πολύ στο 40 τωρα;
Κι ότι αν ειχαμε απλή αναλογική αυτό το 250 θα γινόταν με το ζόρι 120-130;
Δεν έχει καμιά σημασία αυτό;
Αλλά τελειώνοντας ας δώσουμε με απλά λόγια και μια μικρή αλλά τεράστια σε σημασία λεπτομέρεια του νόμου πλαίσιου που δίνει το στίγμα για το προς ποια κατεύθυνση
δείχνει αυτός ο νόμος.
Το όργανο που αποκτάει υπερεξουσίες στα Πανεπιστήμια με το νεο νόμο
είναι το Συμβούλιο Διοίκησης που θα έχει 15 μέλη.
Από αυτά, τα 8 μόνο εκλέγονται από τους καθηγητές του ΑΕΙ.
Αυτοι οι 8 με τη σειρά τους επιλέγουν τα άλλα 7 μέλη που είναι προσωπικότητες, έπιχειρηματίες της περιοχής του ΑΕΙ, ειδικοί κλπ.
Αυτο σημαίνει οτι μια πλειοψηφία 5 μόνο μελών επαρκεί για να επιβάλει τη γραμμή και την άποψή της ,αφου κατόπιν οι 5 συν τους 7 που αυτοί επέλεξαν(με όποια κριτήρια έχουν στο μυαλό τους), αποφασίζουν για τα πάντα!
Από τα οικονομικά μέχρι ό,τι άλλο.
Αυτός είναι άραγε ένας καλός νόμος
ή μήπως ενας νόμος αντιδημοκρατικός
που εύκολα μπορεί να μετατρέψει τα απαξιωμένα έτσι ΑΕΙ
σε απλές εταιρείες που θα ξεσαλώνουν τα διαφορα οικονομικά συμφέροντα;
Ειναι λοιπόν τόσο άδικη η τόσο κραυγαλέα αντίθεση της Πανεπιστημιακής κοινότητας που ουσιαστικά παραμερίζεται από ένα περίεργο όργανο σαν το Συμβούλιο Διοίκησης;
Δεν είναι τέλος απόλυτα άδικο και απαξιωτικό να θεωρούμε οτι οι Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι που αντιδρούν
το κάνουν για προσωπικούς λόγους κι ότι δήθεν ενδιαφέρονται μόνο για τη συντεχνία τους;
Αποκλείεται δηλαδή να ενδιαφέρονται
και γι αυτό που κάνουν;
Πως μπορούμε να λέμε τετοια πράγματα τόσο εύκολα;
Από πού κι ως που πρέπει να δεχτούμε την καλή προθεση της κ.Διαμαντοπούλου και το ενδιαφέρον της για την Παιδεία και να ακυρώνουμε θεωρώντας τόσο φθηνούς τους Πανεπιστημιακούς καθηγητές που ζούν και δουλεύουν μεσα στις σχολές, γνωρίζουν και πονάνε μαζι με τους φοιτητές τους κάθε μερα το ό,τι συμβαίνει εκεί;
Ποιος μπορεί να νοιάζεται περισσότερο για την παιδεία;
Οι δάσκαλοι και οι φοιτητές ή η κ.Διαμαντοπούλου;
Ατόπημα λοιπόν σίγουρα υπάρχει.
Το θέμα είναι ποιός το έκανε.
Δύο φορές -χθες το μεσημέρι και σήμερα το πρωί- στην ανάρτηση "Συγνώμη ή παραίτηση!" σχόλιο του Νίκου Χατζηνικολάου" έστειλα το δικό μου παρακάτω σχόλιο, το οποίο το έφαγε δις το σκοτάδι :
ΑπάντησηΔιαγραφή"Το σχόλιό μου από χθες το μεσημέρι χάθηκε φαίνεται κάπου στη διαδρομή, ελπίζω όχι εγκεφαλική, γι' αυτό το επαναλαμβάνω προσπαθώντας να το διατυπώσω όσο πιο πιστά με το αρχικό στο οποίο έγραφα :
Το "συγνώμη" πού το βρήκατε κ. Χατζηνικολάου; Συγγνώμη, αλλά αυτό δεν υπάρχει πουθενά.
Για το επιχείρημά σας : "Και μιλούμε για ένα νόμο που ψηφίστηκε με ευρύτατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και που απέσπασε εξαιρετικά θετικά σχόλια απο τη μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων" έχω να πω ότι από τη στιγμή που οι πολιτικοί με ευρύτατη πλειοψηφία κατ' εντολή των Αγορών σχημάτισαν και στηρίζουν την παρούσα παράνομη κυβέρνηση Παπαδήμου και οι δημοσιογράφοι -οι μεγαλοδημοσιογράφοι- σε αγαστή συνεργασία ή συνέργεια -ή και ένοχη ανοχή (προσθέτω)- την δέχτηκαν και την νομιμοποίησαν, για ποιες ευρύτατες πλειοψηφίες μιλάμε όταν είναι δεδομένο πλέον πώς δημιουργούνται αυτές, έστω και αν ο συγκεκριμένος νόμος ψηφίστηκε από την προηγούμενη Βουλή; (δεν υπεισέρχομαι στην αξιολόγηση του νόμου, έτερον-εκάτερον).
Ευχαριστώ."