Ακούστε το τραγούδι με προσοχή και μέχρι το τέλος
Ο Αντριάνο Τσελεντάνο το εδήλωσε. Και έκανε τον γύρο του κόσμου. Κυρίως όμως ο Τσελεντάνο
και αρκετοί ιταλοί καλλιτέχνες και διανοούμενοι (παράδειγμα και η καθηγήτρια Πάολα Μαρία-Μινούτσι από το Πανεπιστήμιο της Ρώμης, που ζήτησε να συμβάλουν όλοι για να μη χαθεί «η Ελλάδα που αγαπάμε») μίλησαν.
Και μιλάνε.
Διαρκώς.
Υψώνουν φωνή. Διατυπώνουν άποψη. Για την κρίση. Για την ύφεση.
Για όσους και όσα μας βασανίζουν.
Δεν σιωπούν ένοχα.
Μιλώντας μόνον όταν «τους κόβουν» την παχυλή ή μη κρατική επιχορήγηση που έπαιρναν.
Δεν τα κάνουν - εκεί στα ξένα - όλα για το μπαγιόκο. Για τα ευρουδάκια. Αλλά και επειδή είναι καλλιτέχνες και θεωρούν υποχρέωσή τους να μιλήσουν για τα κακώς κείμενα του κόσμου.
Εδώ, στην Ελλαδίτσα της ντροπής, μόνο σιωπή. Ενοχη.
Εκτός ελαχίστων που με την τέχνη τους, με μουσικές παραστάσεις, με επιθεωρησιακά ή μη τραγούδια, θίγουν τα κακώς κείμενα - ναι, είναι ελάχιστοι αυτοί οι Καλλιτέχνες και μάλλον ακόμη λιγότεροι οι Διανοούμενοι -, έχει πέσει βαριά σιωπή.
«Η Μέρκελ και ο Σαρκοζί είπαν στην Ελλάδα: "Αν θέλετε τη βοήθειά μας, την οικονομική χρηματοδότηση, πρέπει να αγοράσετε τα τεθωρακισμένα και τα πολεμικά πλοία μας, επιβάλλοντας, έτσι, νέες θυσίες στους Ελληνες, οι οποίοι βρίσκονται, πλέον, σε ακραία κατάσταση"».
Ο Αντριάνο Τσελεντάνο το εδήλωσε. Και έκανε τον γύρο του κόσμου. Κυρίως όμως ο Τσελεντάνο
και αρκετοί ιταλοί καλλιτέχνες και διανοούμενοι (παράδειγμα και η καθηγήτρια Πάολα Μαρία-Μινούτσι από το Πανεπιστήμιο της Ρώμης, που ζήτησε να συμβάλουν όλοι για να μη χαθεί «η Ελλάδα που αγαπάμε») μίλησαν.
Και μιλάνε.
Διαρκώς.
Υψώνουν φωνή. Διατυπώνουν άποψη. Για την κρίση. Για την ύφεση.Για όσους και όσα μας βασανίζουν.
Δεν σιωπούν ένοχα.
Μιλώντας μόνον όταν «τους κόβουν» την παχυλή ή μη κρατική επιχορήγηση που έπαιρναν.
Δεν τα κάνουν - εκεί στα ξένα - όλα για το μπαγιόκο. Για τα ευρουδάκια. Αλλά και επειδή είναι καλλιτέχνες και θεωρούν υποχρέωσή τους να μιλήσουν για τα κακώς κείμενα του κόσμου.
Εδώ, στην Ελλαδίτσα της ντροπής, μόνο σιωπή. Ενοχη.
Εκτός ελαχίστων που με την τέχνη τους, με μουσικές παραστάσεις, με επιθεωρησιακά ή μη τραγούδια, θίγουν τα κακώς κείμενα - ναι, είναι ελάχιστοι αυτοί οι Καλλιτέχνες και μάλλον ακόμη λιγότεροι οι Διανοούμενοι -, έχει πέσει βαριά σιωπή.
Τι ντροπή. Τι έκπτωση (αξιών) κι αυτή...
Φοίβη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου