Όχι όχι, εγώ δεν θέλω ν’ αλλάξει ο κόσμος αυτός.
Να χαλάσει θέλω,
να τον χαλάσω,
να τον γκρεμίσω,
αυτό θέλω,
να τον δω σωριασμένο,
να δρασκελίσω τα χαλάσματα
τρέχοντας με τα χέρια ανοιχτά στον άνεμο, στη λευτεριά,
ν’αγκαλιάσω τους ανθρώπους,
πόσοι ωραίοι άνθρωποι θα υπάρχουν στον κόσμο,
όλοι θα ’ναι ωραίοι και αληθινοί,
και θα γελούν,
θα μιλούν καλοσυνάτα χωρίς να ταπεινώνουν ο ένας τον άλλον…”,
“Τίποτα πια δεν μπορεί να με φοβίσει.
Ό,τι είναι λευτεριά είναι και ζωή…
Λιλή Ζωγράφου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου