Του Γαλαξιάρχη
Τα δέκα πράγματα που μου δίδαξαν οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις της προόδου, του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της πατριωτικής ευθύνης:
- Η Ελλάδα πριν την έλευση του σωτήριου Μνημονίου υπήρξε η τελευταία σοβιετική δημοκρατία της Ευρώπης. Άντεξε μάλιστα, είκοσι ολόκληρα χρόνια μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, διεκδικώντας μία θέση στο βιβλίο Γκίνες.
- Μετά την πτώση της Χούντας, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής εφήρμοσε ένα μείγμα σοσιαλδημοκρατίας, η οποία μπολιάστηκε στη συνέχεια από τον μαρξισμό/λενινισμό επί Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτή η πολιτική τους επεβλήθη έξωθεν, από τα πανίσχυρα συνδικάτα της Αριστεράς, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να παραμείνει στον μεσαιωνικό σκοταδισμό επί τέσσερις δεκαετίες.
- Οι συλλογικές συμβάσεις είναι βλαπτικές για τον εργαζόμενο, διότι δεν τον αφήνουν να συμπάσχει για την εταιρεία του, μαζί με τον εργοδότη. Ως γνωστόν, στην Ελλάδα τα μέσα παραγωγής ανήκουν στον εργαζόμενο εδώ και πολλές δεκαετίες.
- Στη Σοβιετική Ένωση, πριν πέσει το καθεστώς, υπήρχαν ισχυρές συντεχνίες, δικηγόρων, φαρμακοποιών, ταξιτζήδων και φορτηγατζήδων. Σε αντίθεση με την άκρως λαϊκίστικη προπαγάνδα των αριστεριστών ότι η συντεχνία είναι γνώρισμα πρωτοκαπιταλισμού, πρέπει να μάθουμε επιτέλους ότι βρίσκονται στον πυρήνα της μαρξιστικής θεωρίας.
- Τα δημόσια αγαθά δεν είναι ούτε δημόσια, ούτε αγαθά. Είναι προϊόντα παραγόμενα από το ιδιωτικό επιχειρείν, αλλά λόγω του σοβιετικού παρελθόντος της χώρας (βλ. 1) παρέμειναν στα χέρια του κράτους-πατερούλη. Τώρα πια όμως ο εποπτευόμενος από το εκσυγχρονισθέν κράτος υγιής ανταγωνισμός, θα μπορέσει να προσφέρει ανώτερης ποιότητας φωτοτυπίες στα σχολειά μας και τα κουπόνια φοίτησης θα είναι επιτέλους από πλαστικοποιημένο ιλλουστρασιόν χαρτόνι.
- Μην παρασύρεστε από το μύθο της Αριστεράς ότι το Κράτος είναι εχθρός. Όλοι οι μαρξιστές είναι κρατιστές. Λατρεύουν το ισχυρό κράτος που θα τους προσφέρει μία θεσούλα στο δημόσιο. Αντιθέτως, ο ριζοσπαστικός μεταρρυθμισμός και ο σοσιαλδημοκρατικός εκσυγχρονισμός απαιτεί μικρό και επιτελικό κράτος. Μόνο με πανίσχυρη αστυνομία, στρατό και δικαιοσύνη, για να προστατεύει το ελεύθερο επιχειρείν από τους εχθρούς της δημοκρατίας, άπλυτους αριστεριστές και αναρχικούς που καταστρέφουν μάρμαρα και πλατείες, για έναν… διορισμό.
- Η ακροδεξιά με την ακροαριστερά ταυτίζονται. Το να πιστεύεις στην αταξική κοινωνία χωρίς εθνικούς και φυλετικούς διαχωρισμούς, είναι ακριβώς το ίδιο με το ρατσισμό, τον εθνικισμό, την μισαλλοδοξία και το ναζισμό ειδικότερα. Διότι, όπως η γη είναι σφαιρική και δύο άνθρωποι που κινούνται σε αντίθετες κατευθύνσεις κάποια στιγμή θα συναντηθούν, έτσι και τα “γεωγραφικά άκρα” του πολιτικού χάρτη όσο απομακρύνονται τόσο πιο κοντά έρχονται. Επίσης, το κέντρο του άξονα των συντεταγμένων ορίζεται κατά περίπτωση από τις μεταρρυθμιστικές δυνάμεις της προόδου και του υγιούς ανταγωνισμού, εξαιτίας της θεωρίας της σχετικότητας.
- Σε συνέχεια του (7) η άμεση δημοκρατία αποτελεί προπαγάνδα φασιστικού τύπου, διότι η αυτοδιαχείρηση της κοινωνίας θα σημάνει αυτόματα πογκρόμ σε εβραίους, πόρνες, μαύρους. μουσουλμάνους και… κοντούς, καθώς θα επικρατήσει η δημαγωγία και ο φανατισμός, χωρίς το πολιτικό κατεστημένο να μπορεί να συνετίσει τους λαϊκιστές και να υπερασπιστεί τον ανθρωπισμό και την ισότητα, όπως παραδοσιακά κάνει τόσες δεκαετίες.
- Εξήγηση του (8): ο λαός είναι μία χειραγωγούμενη πλέμπα που πρέπει να έχει πρόσβαση στην κάλπη μία φορά την τετραετία, χωρίς άλλη δυνατότητα ελέγχου του πολιτικού κατεστημένου. Ως αγράμματος, φανατικός, φυγόπονος και κατά βάση βλάξ, ο λαός δεν έχει δικαίωμα να διεκδικεί. Οι πολιτικοί άρχοντες στην Εκσυγχρονιστική Δημοκρατία αντιθέτως, οφείλουν να κάνουν απερίσπαστοι τη δουλειά τους και να αδιαφορήσουν για το πολιτικό κόστος της κάλπης (άπαξ την τετραετία, όπως είπαμε). Επιτρέπεται η δημαγωγία από τους πολιτικούς εκπροσώπους μόνο στην προεκλογική περίοδο, προκειμένου να αποφευχθεί ο καθημερινός λαϊκισμός της άμεσης δημοκρατίας και να διασωθεί ο Εβραίος, η πόρνη, ο μαύρος, ο μουσουλμάνος και ο… κοντός.
- Το κοινωνικό κράτος είναι μεσαιωνικό κατάλοιπο και οι εργατικές/κοινωνικές κατακτήσεις αποτελούν εμπόδιο στην εξέλιξη της ανθρωπότητας. Πρόοδος σημαίνει τυφλή πίστη στους νόμους και πλήρη απελευθέρωση του ιδιωτικού επιχειρείν από τα προσχώματα του κοινωνικού κράτους, το οποίο κλέβει το μόχθο του επιχειρηματία για να ταϊσει τις προνομιούχες τάξεις των αναπήρων, των ανέργων και της ενοχλητικής πλεμπαρίας που έχει διακόψει τις διπλωματικές σχέσεις με το ενυδατικό κρεμοσάπουνο. Επίσης, η ανισότητα οδηγεί στην ευδαιμονία και τη δημοκρατική πρόοδο, ενώ η ισότητα στην οπισθοδρόμηση, το φασισμό και τον ολοκληρωτισμό.
Αν δεν με πιστεύεις, είσαι και λαϊκιστής και αδιάβαστος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου