Ορισμένα πράγματα δεν είναι επιστήμες, χρειάζονται μόνο λίγη κοινή λογική για να τα καταλάβει κάποιος. Με την προϋπόθεση ότι το μυαλό του λειτουργεί και δεν είναι παπαγάλος.
Νομίζει κανείς ότι σήμερα ένας φτωχός άνθρωπος (που κερδίζει μεροκάματο, μισθό ή είναι άνεργος) διαφέρει κατά πολύ από έναν δούλο της αρχαιότητας;
Οι δούλοι στην αρχαιότητα είχαν το φαί τους, την στέγη τους και τα μπόνους τους.
Για παράδειγμα στον Οικονομικό του Ξενοφώντα αναφέρεται ότι σε έναν καλό δούλο θα πρέπει να δίνονται
Για παράδειγμα στον Οικονομικό του Ξενοφώντα αναφέρεται ότι σε έναν καλό δούλο θα πρέπει να δίνονται
καινούργια παπούτσια,
περισσότερο φαί ή κρασί
ή και δυνατότητα να μένει μόνος του για να είναι επιστάτης άλλων δούλων.
Μέχρι και την ελευθερία τους μπορούσαν να κερδίσουν οι δούλοι στην αρχαιότητα, ίσως και με μεγαλύτερη συχνότητα από ότι οι σημερινοί φτωχοί μπορούν να απελευθερωθούν από την φτώχεια τους.
Πιστεύω ακράδαντα ότι η δουλεία καταργήθηκε κάποια στιγμή στο παρελθόν επειδή εφευρέθηκε το κόλπο της μισθωτής εργασίας, η οποία θα πρέπει να έχει τέτοια τιμή που να φτάνει ίσα, ίσα για την κάλυψη των βασικών βιοτικών αναγκών με κάποια δυσκολία ώστε να μην μπορεί ένας σύγχρονος δούλος να απελευθερωθεί ούτε όταν κάνει θυσίες.
Σήμερα όμως τα πράγματα χειροτέρεψαν και ολισθαίνουμε σε σημείο ισορροπίας χαμηλότερο της δουλείας αφού όλο και περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν να καλύψουν την στέγη τους.
Βάσει του παραπάνω σκεπτικού που αναπτύσσω ο φτωχός εργαζόμενος ή ο άνεργος χρειάζονται βασικά πράγματα π.χ. ΤΡΟΦΗ και ΣΤΕΓΗ. Η στέγη από το 2004 και μετά άρχιζε να δυσκολεύει μέχρι που φτάσαμε στο σημερινό πατατράκ όπου πολλοί δεν μπορούν να πληρώσουν στεγαστικά δάνεια, άλλοι ενοίκια και άλλοι τίποτα από τα δύο αφού είναι άνεργοι.
Πλήττεται λοιπόν η βασική ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης και όλο και περισσότεροι άνθρωποι ξεφεύγουν κάτω από το επίπεδο της δουλείας όπως αυτή μετασχηματίστηκε με την μισθωτή εργασία.
Και εδώ πρέπει να υπάρξουν και άλλα ερωτήματα:
1) Τι να την κάνεις την αύξηση του ΑΕΠ όταν αυτή μοιράζεται άδικα και άνισα;
2)Τι να το κάνεις το υψηλό κατά κεφαλήν εισόδημα, ακόμη αν και εσύ το κερδίζεις, αν με αυτό δεν μπορείς να καλύψεις το βασικό κόστος ζωής σου; Τι να τα κάνεις δηλαδή π.χ. τα $15.000 αν το κόστος ζωής σου είναι $17.000.
3) Δεν θα ήταν καλύτερα να κερδίζει κάποιος $6000 αλλά το κόστος βασικής του διαβίωσης να είναι $6000;
4) Αναρωτιέσαι μετά τι αγοράζουν με τα $4000 δολάριά τους κάτι περίεργοι λαοί στην Αφρική, την Ανατολή ή αλλού, ίσως στέγη και τροφή που δεν μπορούμε εμείς να αγοράσουμε ούτε π.χ. με $15000 λόγω πολύ υψηλών τιμών στέγης.
5) Υπάρχει κάποιο οριακό σημείο ισορροπίας του εθνικού εισοδήματος που επιτρέπει στην χώρα να έχει μέσω του διεθνούς καταμερισμού-ανταγωνισμού τα απαραίτητα καύσιμα, πρώτες ύλες, φάρμακα κτλ Πιστεύω ότι αυτό το σημείο για την Ελλάδα είναι πολύ χαμηλότερο από εκεί που μας λένε για να τρομάξουμε και πολύ χαμηλότερα από τα τρέχοντα επίπεδα.
Οι μόνοι που κερδίζουν από την προσπάθεια διατήρησης των εισοδημάτων στα τρέχοντα επίπεδα είναι αυτοί που κερδίζουν από τον άνισο καταμερισμό τους.
Γιατί, με ένα κατά κεφαλήν εισόδημα γύρω στα 10.000 ευρώ και μια κυβέρνηση που αντιπροσωπεύει τα συμφέροντα των μισθωτών, των εργατών και των φτωχών οι Έλληνες θα μπορούσαν να ζήσουν πολύ πιο άνετα από ότι με ένα κατά κεφαλήν εισόδημα στα 20.000 ευρώ αλλά με μια κυβέρνηση των πλουσίων, των μεσαίων αστών και των βορείων προαστίων.
Γι’ αυτό το ΑΕΠ και το εισόδημα είναι μερικώς μόνο σχετικό, το τι αντιπροσωπεύει και για ποιούς κυβερνάει μια κυβέρνηση είναι το μόνο απόλυτα σημαντικό.
Να σας δώσω ένα παράδειγμα, από το 2008 που ξεκίνησε αυτή η κρίση, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις και οι πολιτικές τους (με εξαίρεση το χαράτσι στα ακίνητα) προσπαθούσαν να στηρίξουν τις τιμές των ακινήτων με αποτέλεσμα να παγώσει η οικοδομή και να μείνουν άνεργοι οι φτωχοί οικοδόμοι και τεχνίτες απλά και μόνο για να μην χάσει η κοινωνική τάξη των ιδιοκτητών από την απαιτούμενη ραγδαία πτώση των τιμών.
Η Κίνα αντίθετα (χωρίς να την θεωρώ πρότυπο στα πάντα) όταν αντιμετώπισε ένα ανάλογο πρόβλημα φούσκας στις τιμές ακινήτων αποφάσισε να προσπαθήσει η ίδια η κυβέρνηση να ρίξει τις τιμές των ακινήτων (χτίζοντας και πουλώντας πολύ φτηνά 20 εκατομμύρια νέα ακίνητα).
Το έκανε αυτό γιατί η κυβέρνηση της δεν είναι πουλημένη στους εκεί πλούσιους οι οποίοι θα ήθελαν να ανέβουν οι τιμές όσο περισσότερο γίνεται και να πουλήσουν και τελευταίοι τα «παλτά» τους χωρίς να νοιάζονται για τις συνέπειες του σκασίματος πάνω στην κοινωνία…
Πάρτε ένα ακόμη παράδειγμα, τι θα θέλατε να έχετε
δωρεάν υγεία,
παιδεία
και πυροσβεστική-ασφάλεια και εισόδημα 10.000 ευρώ
ή θέλατε τα ονομαστικά 20.000 ευρώ
χωρίς όμως παιδεία,
χωρίς υγεία,
χωρίς φάρμακα,
χωρίς συντάξεις κτλ και χωρίς να μπορείτε με τα 20.000 ευρώ να αγοράσετε όλα αυτά;;
Το επαναλαμβάνω ξανά: με λιγότερα χρήματα οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν να ζούνε πολύ καλύτερα αν είχαν κυβερνήσεις που τους αντιπροσώπευαν.
Πώς όμως οι κυβερνήσεις που έχουμε θα στραφούν ενάντια στις δυνάμεις των πλουσίων που τις στηρίζουν υποστηρίζοντας τα συμφέροντα των φτωχών;
Είναι απλά τα πράγματα. Όποιος πιστεύει ότι είναι πιο περίπλοκα είτε έχει καταπιεί τρομερές ποσότητες δηλητηριασμένης προπαγάνδας επί πολλές δεκαετίας είτε απλά είναι στο συμφέρον του φουσκωμένου πορτοφολιού του να πιστεύει ότι τα πράγματα είναι αλλιώς.
Τα ίδια ισχύουν και για την ενδεχόμενη έξοδό μας από το ευρώ: μείωση ονομαστικού εισοδήματος με αναλογικά μεγαλύτερη πτώση τιμών συν άνοδο της παραγωγικής δραστηριότητας σημαίνουν καλύτερο επίπεδο ζωής για τους φτωχούς ακόμη και αν έχουν χαμηλότερο επίπεδο ονομαστικού εισοδήματος, αρκεί να υπάρχει η κυβέρνηση εκείνη που θα δουλεύει γι ‘ αυτούς και όχι για τους πλούσιους κατεργάρηδες των ρετιρέ.
Κατεργάρηδες που με περίσσιο θράσος κουνάνε τώρα το δάκτυλό τους κάνοντας αυστηρές συστάσεις στους φτωχούς αποδεικνύοντάς τους και με δήθεν επιστημονικούς τρόπους ότι είναι όντως δυνατόν να γίνει πράγματι το σκατό τους παξιμάδι….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου