ΦΟΒΕΡΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΡΔΙΑΣ:Δεν κατέβηκα στην πορεία γιατί (αντιγραφή από indymedia)

- Δεν πάω να παίξω σφαλιάρες με 10.000 μπάτσους την ημέρα και ώρα που αυτοί θέλουν.

 Θέλω να συγκρουστώ με την κοινοβουλευτική χούντα όταν δεν θα με περιμένουν. 

- Δεν συμμετέχω σε 24ωρες αυνανιστικές εκδηλώσεις της πλάκας. Ξεφτιλίζεται η έννοια της απεργίας.

 Θέλω πενθήμερη γενική απεργία τουλάχιστον, με αίτημα να ξηλωθεί όλο το σάπιο σύστημα της μεταπολίτευσης.

- Δεν έχω καμία διάθεση να τις παίξω με ΠΑΜίτες που φυλάνε τη βουλή ή αριστερά αντικαπιταλιστικά εξωκοινοβουλευτικά γλυφτρόνια που με κοιτάζουν με μισό μάτι και κρατάνε απόσταση από μένα και το μπλοκ μου επειδή τους μοιάζω πολύ "μάχιμος". Θέλω αυτοί οι πολιτικοί σχηματισμοί να ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ. Και στο δρομο και παντού.

-Δεν μου λέει τίποτα μια πορεία που θα συμμετέχουν οι ίδιοι και οι ίδιοι πάνω κάτω πολιτικά ψημμένοι, τη στιγμή που ξεκάθαρα στην κοινωνία δεν καίγεται καρφί. 

Θέλω όσοι βράζουν στο ζουμί τους λόγω ανεργίας, φτώχειας και πείνας να κατέβουν στο δρόμο οι ίδιοι. Αυτό μάλιστα ΤΟ ΑΠΑΙΤΩ.

- Βαριέμαι να κάνω βόλτα στο κέντρο της πόλης κοιτάζοντας τους περαστικούς, λες και πάω βόλτα τα παιδάκια μου με το καροτσάκι και μαλλί της γριάς.

Θέλω να γίνεται χαμός και να τον εγκρίνουν ΟΛΟΙ.

- Από την άλλη δεν μου λέει κάτι και αν γίνει παρανάλωμα η πόλη για μερικές ώρες. Θέλω να γίνει παρανάλωμα για πολλές μέρες. 

- Δεν θέλω να συνεχίζονται τέτοιου είδους απεργίες κηδείες. Ναι, είναι απλό. 

Αυτού του είδους η απεργιοπορεία ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ -ΠΑΜΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ και να μην ξαναγίνει ποτέ.

Εμένα αυτοί είναι οι όροι μου για να κατέβω σε πορείες. 

Ξυπνήστε με όταν έρθει η ώρα.

ΥΓ: Η τελευταία φορά που κατέβηκα ήταν στο μεσοπρόθεσμο. 

Τα έδωσα όλα. 

Τράβαγα κόσμο, κράταγα κόσμο, τους φώναζα 

"ΜΗΝ ΤΡΕΧΕΤΕ, ΩΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΤΡΕΧΕΤΕ;" τους έδινα την αντιασφυξιογόνα μου, τηλεφώνησα σε κόσμο και τους έφερα στην πορεία, κοινώς μου βγήκε ο πατος. 

Φτάνει. 

Δεν είναι έτοιμη η κοινωνία ακόμη. Αφήνω τη φτώχεια και την πείνα να κάνουν τη δουλειά τους.

ΥΓ2: Φυσικά και ο αγώνας δίνεται κάθε μέρα και ώρα. 

Σε κάθε διάλογο, σε κάθε κινητοποίηση, σε καταλήψεις, στους εργασιακούς χώρους. 

Αυτού του είδους η 24ωρη απεργιοπορεία για μένα δεν λέει τίποτε πλέον, ίσα - ίσα ευθύνεται για τεράστιο μέρος της ήττας τα τελευταία 40 χρόνια.

ΥΓ3: Πέστε με ελιτιστή, πεστε με όπως θέλετε. 

Δε ρισκάρω πια τη σωματική μου ακεραιότητα στο δρόμο για χάρη μιας κοινωνίας που δεν θέλει τον αγώνα μου. 

Δεν είμαι εργολάβος της επανάστασης. 

Οταν θα γίνει λαϊκό αίτημα, θα τρέξω και γω.

ΥΓ4: Φυσικά και απέργησα. 

Η απεργία είναι σημαντικότατη. Ακόμη και η 24ωρη.