Αναδιάρθρωση χρέους: μια ανεύθυνα αδιέξοδη πρόταση
Το εφιαλτικό «μετά»: Η κερδοσκοπία συνεχίζεται
Η αναδιάρθρωση του χρέους καταλήγει ουσιαστικά στην έκδοση νέων ομολόγων που και αυτά θα αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης στις διεθνείς αγορές. Η ανισορροπία που μπορεί να προκληθεί από τις κερδοσκοπικές κινήσεις έναντι αυτών των ομολόγων παραμένει. Η εκτίναξη των spreads δεν αντιμετωπίζεται, ούτε και, περαιτέρω, η άνοδος των επιτοκίων δανεισμού στη χώρα.
Μια απάντηση της Ε.Ε.
Οι αδυναμίες του συστήματος πτώχευσης - αναδιάρθρωσης χρεών κρατών και τα υψηλότατα κόστη που δημιουργήθηκαν στις προηγούμενες περιπτώσεις αναδιάρθρωσης (Αργεντινή κλπ.) έχουν οδηγήσει σε ευρεία συζήτηση για τη διαμόρφωση πλαισίου που να ρυθμίζει τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των χωρών που υποχρεώνονται να προβούν σε τέτοιες ενέργειες. Αποτέλεσμα αυτής ακριβώς της συζήτησης είναι και η απόφαση της ΕΕ για τη διαμόρφωση μηχανισμού που υποστηρίζει κράτη που αντιμετωπίζουν πρόβλημα δανεισμού.
Συμπέρασμα:
- Η αναδιάρθρωση του χρέους καταλήγει σε επιβάρυνση μεγαλύτερη από το αρχικό ποσό τους διακανονιζόμενου χρέους
- Οι επιπτώσεις στο εθνικό οικονομικό σύστημα είναι άμεσες και συμπεριλαμβάνουν μεγάλη κρίση ρευστότητας και χρεοκοπία τραπεζών
- Οι επιπτώσεις στο διεθνές οικονομικό σύστημα εγείρουν τεράστιες πολιτικές πιέσεις για ικανοποίηση των πιστωτών
- Οι πιέσεις αυτές αφορούν τόσο την πολιτική διαπραγμάτευση για το διακανονισμό του χρέους όσο και τις άμεσες διεθνείς οικονομικές συναλλαγές της χώρας
- Η χώρα τίθεται σε δυσμενή θέση στο πλαίσιο των διεθνών πολιτικών και οικονομικών της σχέσεων
- Η χώρα ουσιαστικά εξοβελίζεται από τις διεθνείς αγορές
http://www.pasok.gr/portal/resource/contentObject/id/9a6fb6eb-8b3d-43c3-9f46-ffc00ee8181e
pasok.gr: Αναδιάρθρωση
Εβδομαδιαία ενημέρωση, Οικονομία, Τομέας Επικοινωνίας
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δίνει τη μάχη της διάσωσης της οικονομίας μας. Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένοι που αντί να συστρατευθούν στη μεγάλη προσπάθεια, υποδεικνύουν ως λύση την αναδιάρθρωση του χρέους ή την στάση πληρωμών.
Πρόκειται για ανεύθυνη και επικίνδυνη προσέγγιση που συνεπάγεται δυσβάστακτο πλήγμα για τη χώρα και τους πολίτες. Μπορεί αυτός ο οικονομικός και κοινωνικός Αρμαγεδδών να προκαλεί
συνειρμούς επαναστατικού ηρωισμού σε ορισμένους ή φαντασιώσεις οικονομικής και κοινωνικής έκρηξης σε συνθήκες εργαστηρίου σε άλλους, στην πραγματικότητα όμως απειλεί ευθέως όλους μας, όλους τους πολίτες και πολύ περισσότερο τους πιο αδύναμους από αυτούς.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δίνει τη μάχη της διάσωσης της οικονομίας μας. Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένοι που αντί να συστρατευθούν στη μεγάλη προσπάθεια, υποδεικνύουν ως λύση την αναδιάρθρωση του χρέους ή την στάση πληρωμών.
Πρόκειται για ανεύθυνη και επικίνδυνη προσέγγιση που συνεπάγεται δυσβάστακτο πλήγμα για τη χώρα και τους πολίτες. Μπορεί αυτός ο οικονομικός και κοινωνικός Αρμαγεδδών να προκαλεί
συνειρμούς επαναστατικού ηρωισμού σε ορισμένους ή φαντασιώσεις οικονομικής και κοινωνικής έκρηξης σε συνθήκες εργαστηρίου σε άλλους, στην πραγματικότητα όμως απειλεί ευθέως όλους μας, όλους τους πολίτες και πολύ περισσότερο τους πιο αδύναμους από αυτούς.
Η αναδιάρθρωση του χρέους καταλήγει ουσιαστικά στην έκδοση νέων ομολόγων που και αυτά θα αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης στις διεθνείς αγορές. Η ανισορροπία που μπορεί να προκληθεί από τις κερδοσκοπικές κινήσεις έναντι αυτών των ομολόγων παραμένει. Η εκτίναξη των spreads δεν αντιμετωπίζεται, ούτε και, περαιτέρω, η άνοδος των επιτοκίων δανεισμού στη χώρα.
Μια απάντηση της Ε.Ε.
Οι αδυναμίες του συστήματος πτώχευσης - αναδιάρθρωσης χρεών κρατών και τα υψηλότατα κόστη που δημιουργήθηκαν στις προηγούμενες περιπτώσεις αναδιάρθρωσης (Αργεντινή κλπ.) έχουν οδηγήσει σε ευρεία συζήτηση για τη διαμόρφωση πλαισίου που να ρυθμίζει τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των χωρών που υποχρεώνονται να προβούν σε τέτοιες ενέργειες. Αποτέλεσμα αυτής ακριβώς της συζήτησης είναι και η απόφαση της ΕΕ για τη διαμόρφωση μηχανισμού που υποστηρίζει κράτη που αντιμετωπίζουν πρόβλημα δανεισμού.
Συμπέρασμα:
- Η αναδιάρθρωση του χρέους καταλήγει σε επιβάρυνση μεγαλύτερη από το αρχικό ποσό τους διακανονιζόμενου χρέους
- Οι επιπτώσεις στο εθνικό οικονομικό σύστημα είναι άμεσες και συμπεριλαμβάνουν μεγάλη κρίση ρευστότητας και χρεοκοπία τραπεζών
- Οι επιπτώσεις στο διεθνές οικονομικό σύστημα εγείρουν τεράστιες πολιτικές πιέσεις για ικανοποίηση των πιστωτών
- Οι πιέσεις αυτές αφορούν τόσο την πολιτική διαπραγμάτευση για το διακανονισμό του χρέους όσο και τις άμεσες διεθνείς οικονομικές συναλλαγές της χώρας
- Η χώρα τίθεται σε δυσμενή θέση στο πλαίσιο των διεθνών πολιτικών και οικονομικών της σχέσεων
- Η χώρα ουσιαστικά εξοβελίζεται από τις διεθνείς αγορές
http://www.pasok.gr/portal/resource/contentObject/id/9a6fb6eb-8b3d-43c3-9f46-ffc00ee8181e
"Με την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης, όταν πλέον δεν υπήρχε άλλη επιλογή, η Ελλάδα κερδίζει τον χρόνο που χρειάζεται για να γυρίσει σελίδα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα επιτέλους κατάλαβα γιατί όλοι οι φωτεινοί παντογνώστες της Κυβέρνησης είναι στην ουσία τενεκέδες ξεγάνωτοι.
Αν βρε ανεπρόκοποι χρειάζεστε 20 χρόνια για να γυρίσετε μια σελίδα, πότε το γαμημένο θα διαβάσετε όλο το βιβλίο περί ... σοσιαλιστικού μετασχηματισμού?
vantonios
Θα 'θελα να μοιραστώ ένα κείμενο μιας δασκάλας (με το Δ κεφαλαίο), που εμένα τουλάχιστον με συγκίνησε και μου έδωσε γερά επιχειρήματα για να είμαι αισιόδοξος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;
Και τώρα που ξέρουμε πια με σιγουριά ότι θα είμαστε φτωχοί και χρεοκοπημένοι, ακόμα κι αν δεν φάγαμε ποτέ χρήματα που δεν τα κερδίσαμε με τη δουλειά μας, τι κάνουμε;
Αγανακτήσαμε, φωνάξαμε, βρίσαμε, μας χτύπησαν, μας έκλεισαν πάλι στα σπίτια. Τα κόμματα, οι συνδικαλιστικές παρατάξεις, μας καλούν σε συνεχείς απεργίες, που δεν έχουν το παραμικρό αποτέλεσμα, εκτός από το να συρρικνώνουν κι άλλο το εισόδημά μας.
Περιμένουμε μέρα με τη μέρα το επόμενο χαράτσι, το επόμενο δυσμενές μέτρο, την ανεργία, την εφεδρεία, την απόλυση. Είμαστε στωικά έτοιμοι για όλα πια: στάση πληρωμών, δέσμευση καταθέσεων, πόλεμο, πανδημία, πυρηνική καταστροφή. Ένας λαός μαργωμένος από την κατάθλιψη να ακούει τα ίδια και τα ίδια για το τι έφταιξε και ποιος και για το ποιοι την πληρώνουν και ποιοι τη γλιτώνουν. Έτοιμοι να κατασπαράξουμε όποιον θεωρήσουμε λίγο καλύτερό μας, λίγο πιο βολεμένο από μας.
Όλα τα όπλα μας έχουν στομώσει από την κατάχρηση. Κάναμε, χρόνια τώρα συστηματικά, επετειακές καταλήψεις, απεργίες, διαδηλώσεις. Πώς να λειτουργήσουν τώρα που τα έχουμε ανάγκη; Κατέβηκε όλη η Αθήνα στο Σύνταγμα και πάλι όλα έγιναν κατά πώς τα σχεδίασαν ερήμην μας. Ούτε οι δημοσκοπήσεις ούτε οι προπηλακισμοί πολιτικών έχουν το παραμικρό αποτέλεσμα στο πολιτικό τοπίο. Ψηφίζουν, αποφασίζουν, αντιπολιτεύονται, στα ίδια γνωστά μοτίβα, λες και κάποιος πατάει ένα κουμπί στη Βουλή και όλοι ξεχνάνε τι υπάρχει απέξω. Και παρά τη μείωση των ποσοστών των μεγάλων κομμάτων, μια χαρά τη φτιάχνουν πάλι την κυβέρνηση του δικομματισμού με μια καλή βοήθεια.
(συνεχίζεται)
(συνέχεια)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι μας μένει από δω κι εμπρός;
Αυτό που έκαναν οι κάτοικοι της Πομπηΐας, όσοι δεν πρόλαβαν να φύγουν και είδαν το Βεζούβιο να τους απανθρακώνει;
Πώς θα αποφύγουμε να γίνουμε μακάβρια γλυπτά για τα μουσεία του μέλλοντος: "Ο έλληνας που δούλευε στο γραφείο του", "Ο έλληνας που πήγαινε ταξίδι", "Η ελληνίδα που πήγαινε για ψώνια", "Το ελληνάκι που πήγαινε χαρούμενο στο σχολείο", "Ο παππούς που έδινε χαρτζιλίκι στο εγγόνι του";
Δεν έχω, φυσικά, απάντηση σ'αυτά τα ερωτήματα, μα δεν έγραψα αυτό το κείμενο για να εκφράσω απλώς τις απορίες μου και να δηλώσω αμηχανία.
Έχω την υποψία ότι η κοινή μας αίσθηση αδιεξόδου είναι όχι μόνο αυτό που μας ενώνει, αλλά κι αυτό που μας απομακρύνει. Σαν τα λαβωμένα θηρία που φεύγουν από την αγέλη, για να γλείψουν τις πληγές τους. Μόνο που όταν επιστρέφουν, δεν βρίσκουν κανέναν εκεί που τον άφησαν.
Γι'αυτό λοιπόν, αν υπάρχουν απαντήσεις, θα τις βρούμε μαζί. Οι συνάδελφοι, οι συγχωριανοί, οι συγγενείς, οι φίλοι. Όλα τα μικρά και μεσαία κοινωνικά δίκτυα που έχουμε δημιουργήσει ως πρόσωπα.
( Όχι, τα μεγάλα που τα έχουμε φτιάξει ως κουκιά, δεν κάνουν.)
Δεν επικαλούμαι μόνο την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά που θα γιατρέψουν τους πληγωμένους και πένητες. Αναφέρομαι στην κοινωνική και πολιτική στάση μας ως πρόσωπα μέσα σ'αυτά τα ποικίλα δίκτυα.
Για παράδειγμα, όσο κι αν είναι συρρικνωμένο το εισόδημά μας, ως καταναλωτές έχουμε ακόμη δύναμη όλοι μαζί. Το ποια προϊόντα ή υπηρεσίες θα προτιμήσουμε ή θα συστήσουμε ή το πώς θα συνεταιριστούμε για να επιτύχουμε καλύτερη εξοικονόμηση χρημάτων και πόρων.
Δείτε τι γίνεται με τις ανταλλαγές χωρίς χρήματα ή με τα διάφορα "συν" που ανθούν σε πολύ πιο εύπορες κοινωνίες. Οι άνθρωποι συγκατοικούν, μετακινούνται μαζί, πηγαίνουν διακοπές ό ένας στο σπίτι του άλλου, φροντίζουν ή διαβάζουν μαζί τα παιδιά τους, ανταλλάσσουν τα είδη ρουχισμού, τα φαγώσιμα κλπ.
(συνεχίζεται)
(συνέχεια)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι για να γίνω πιο συγκεκριμένη:
Απευθύνομαι σε ένα από τα δικά μου δίκτυα, τους συναδέλφους μου δασκάλους και καθηγητές:
Καιρός να αρχίσουμε να συνεταιριζόμαστε, να διεκδικήσουμε πχ καλύτερες τιμές για βιβλία, που πια δεν μπορούμε να προμηθευτούμε με το μισθό μας. Να διεκδικήσουμε καλύτερα επιτόκια από τις τράπεζες για τη μισθοδοσία μας, καλύτερα ενοίκια στους τόπους που υπηρετούμε μακριά από τα σπίτια μας. Να επιλέξουμε τη συγκατοίκηση, να κάνουμε μπέιμπι σίτινγκ ή σχολική βοήθεια στα παιδιά μας. Να οργανώσουμε ακόμη και δραστηριότητες που θα μας ενισχύσουν οικονομικά πχ συλλογικές εκδόσεις βιβλίων και περιοδικών.
Σημαντικό επίσης είναι να μην κάνουμε εκπτώσεις. Να μην πέσουμε στην παγίδα του:"αυτοί κάνουν πως με πληρώνουν κι εγώ θα κάνω πως δουλεύω."
Ειδικά όσοι είμαστε στο δημόσιο και η δουλειά μας αφορά τη ζωή, την υγεία, τη μόρφωση των συμπολιτών μας και των παιδιών τους. Αν πέσουμε σ'αυτή την παγίδα, γρήγορα μαζί με την ανέχεια, θα αντιμετωπίσουμε και την αδιαφορία των συνανθρώπων μας, όταν τους χρειαζόμαστε.
Ίσα ίσα τώρα είναι που πρέπει να σταθούμε όρθιοι, να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας, γιατί οι συμπολίτες μας δεν θα έχουν εναλλακτικές λύσεις, για να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες από την πλημμελή άσκηση των καθηκόντων μας.
Ας κάνουμε για παράδειγμα εμείς οι δάσκαλοι τα σχολεία εστίες αντίστασης στη μαυρίλα και την απόγνωση. Απογευματινά μαθήματα, εκδηλώσεις, αθλητισμό, ομάδες θεάτρου, χορού, κινηματογράφου. Ένα ολοήμερο προσφορά στη χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία. Μια ανάσα για τον γονιό που αγωνιά για το ψωμί του παιδιού του. Τουλάχιστον να μην αγωνιά για τη μόρφωσή του. Δεν μπορούμε μια φορά κι εμείς στην ιστορία μας να αγωνιστούμε ανοίγοντας κι όχι κλείνοντας το σχολείο; Ας δοκιμάσουμε, τι άλλο έχουμε να χάσουμε πια; Τίποτα δε σώσαμε με το "ενάντια", το "κάτω" και το "κατά". Ας δούμε τι μπορεί να βγει με το "μαζί", το "υπέρ" και το "πάνω".
Ωραία και συμμορφωμένα τα λες, θα μου πείτε.
Μια χαρά θα τη βγάλουν όσοι μας κλέβουν τα χρήματα, τα δικαιώματα, τις δουλειές, τον εθνικό πλούτο.
Ενώ εμείς θα φτιάχνουμε δίκτυα αλληλεγγύης και συνεταιριστικούς ομίλους, αυτοί θα λυμαίνονται ανενόχλητοι το βιος μας.
Δεν προσπαθώ να γιατρέψω με ασπιρίνες τον καρκίνο, φίλοι μου. Τον αληθινό ενεργό πολίτη προσπαθώ να "αναστήσω". Αυτόν που θάφτηκε κάτω από τη φούσκα μιας πλαστικής ευμάρειας, κάτω από τη σήψη των ξύλινων πολιτικών λόγων και ιδεών. Αν αυτό το ον δεν καταφέρει να βρει το βιότοπο που θα το κάνει να ευδοκιμήσει, αν δεν μπορέσει να διαφεντέψει το έχει του, το μέλλον των παιδιών του ως πολίτης κι όχι ως φοβισμένο ανθρωπάκι, όλα τα θεριά αυτού του κόσμου θα συνεχίζουν ανενόχλητα το κατασπάραγμά μας.
Αναστασία Σκόρδου
για την αντιγραφή vantonios