Όταν οι πόνοι γίνονται αβάσταχτοι, δεν ακούγονται πια οι κραυγές.

Την πρώτη φορά που ιστορήσαμε πως αργοσφάζανε τους φίλους μας, κραυγή φρίκης αντήχησε.

Είχανε, τότε, σφάξει εκατό.

Μα όταν σφάξαν χίλιους και η σφαγή δεν είχε τελειωμό, απλώθηκε σιωπή.

Όταν οι κακουργίες πέφτουν σαν βροχή, κανένας πια δεν φωνάζει: Σταματήστε!

Όταν σωρεύονται τα εγκλήματα, γίνονται αόρατα.

Όταν οι πόνοι γίνονται αβάσταχτοι, δεν ακούγονται πια οι κραυγές.

Και οι κραυγές πέφτουν κι αυτές σαν καλοκαιρινή βροχή.

ΜΠΕΡΤΟΛΝΤ ΜΠΡΕΧΤ

ΔΕΙΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ-Οταν ο άνεργος, πού ήδη δέν μπορεί να πληρώσει τή δόση τού σπιτιού του, δεί τα παιδιά του μέσα στόν χειμώνα χωρίς ρεύμα (αφού δέν θα μπορεί νά πληρώσει ούτε το χαράτσι) δέν είναι λογικό το μυαλό του να θολώσει;
http://farmakoglwssa-kirki.blogspot.com/2011/09/blog-post_2029.html