ΠΕΝΤΕ Η ΩΡΑ ΠΟΥ ΒΡΑΔΥΑΖΕΙ.......

Πέντε ακριβώς!Την ώρα που βραδυάζει!

Τραγούδι-Κώστας Πασχάλης
Οι γυναίκες είναι πολύ πιο άμεσες, είναι καταπληκτικές. Είναι περισσότερο σύνθετες και λιγότερο ντροπαλές!!! *Φ.Γκαρθία Λόρκα*
Μεγάλος Ισπανός ποιητής και θεατρικός Συγγραφέας! Γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου του 1898 στο Φουέντε Βακέρος και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Γρανάδα στην Ισπανία. Ο Πατέρας του ήταν πλούσιος κτηματίας και ο Λόρκα, από την επαφή του με την ζωή των αγροτών της Ισπανίας είχε αποκτήσει μια διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων και της
ψυχής του Ισπανικού Λαού.

Από το 1910 έως το 1934 ζούσε κυρίως στην Μαδρίτη όπου και οργάνωνε θεατρικές παραστάσεις και εργαζόταν πάνω στην ποίησή του.
Σε ηλικία 20 χρόνων δημοσίευσε το πρώτο έργο του με ταξιδιωτικές εντυπώσεις από την Ισπανία. O Λόρκα θεωρείται ο ανανεωτής του ποιητικού και θεατρικού λόγου κατά τον 20ο αιώνα. Γνωστά Θεατρικά έργα του Λόρκα έχουν μεταφραστεί στα Ελληνικά και παίχτηκαν στο θέατρο γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία! Επίσης στίχοι του μελοποιήθηκαν και τραγουδήθηκαν από γνωστούς ερμηνευτές, όπως ο Γ. Πουλόπουλος και άλλοι!

Το έργο του Λόρκα είναι ποτισμένο με την αγάπη του για τον Ισπανικό Λαό, τις παραδόσεις του, τις χαρές και τις λύπες του! Πέθανε το 1936 δολοφονημένος στην Γρανάδα από την Φασιστική πολιτοφυλακή του καθεστώτος του Φράνκο! Tο πτώμα του δεν βρέθηκε ποτέ!
Στο βιβλίο του «Εκλογή Ποιημάτων» ο Λόρκα λέει για την Ποίηση!
«Μα τι να σου πω για την Ποίηση; Τι να σου πω γι' αυτά τα σύννεφα, γι' αυτό τον ουρανό; Να τα κοιτάζω, να τα κοιτάζω, να τα κοιτάζω και τίποτ' άλλο. Καταλαβαίνεις πως ένας ποιητής δεν μπορεί να πει τίποτα για την Ποίηση· ας τ' αφήσουμε αυτά στους κριτικούς και τους δασκάλους. Μα ούτε εσύ, ούτε εγώ, ούτε κανένας ποιητής, δεν ξέρουμε τι είναι Ποίηση. Είναι εκεί! κοίταξε.

Έχω τη φωτιά μέσα στα χέρια μου, το ξέρω και δουλεύω τέλεια μαζί της, μα δεν μπορώ να μιλήσω γι' αυτή χωρίς να κάνω φιλολογία. Καταλαβαίνω όλες τις ποιητικές τέχνες. Θα μπορούσα να μιλήσω γι' αυτές, αν δεν άλλαζα γνώμη κάθε πέντε λεπτά. Δεν ξέρω. Ίσως μια μέρα ν' αγαπήσω πολύ την κακή ποίηση, όπως αγαπώ σήμερα την κακή μουσική, παράφορα. Θα κάψω ένα βράδυ τον Παρθενώνα για ν' αρχίσω να τον χτίζω το πρωί και να μην τον τελειώσω ποτέ