Θα τον κρίνει η Ιστορία και καλό του ταξίδι. Ένα μάθημα όμως για το σήμερα. Διότι υπάρχει το μωροφιλόδοξο υποκατάστατο του Τέως: ο Απευκταίος.

Ο Τέως κι ο Απευκταίος | Αυγή (avgi.gr)

Βασικά ο Τέως ήταν αφεντικό της χώρας.

 Η οποία χώρα ήταν θυγατρική της Αμερικής. 

Βασιλική Χωροφυλακή, Βασιλική Αεροπορία, Βασιλικό Ναυτικό. 

Δικοί του οι επικεφαλής του Στρατού, της Δικαιοσύνης, της κρατικής προπαγάνδας. 

Υπό την αιγίδα της φωτογραφίας του γινόταν η «περιποίηση» στα αστυνομικά τμήματα όσων έβγαζαν γλώσσα.

 Με το στέμμα στα πηλήκια κυκλοφορούσαν όλοι οι ένστολοι, για να μην μένει αμφιβολία σε κανέναν για τους τίτλους ιδιοκτησίας. 

Κι όταν ο Παπανδρέου, εκλεγμένος με 53%, ζήτησε το αυτονόητο, να αναλάβει ο ίδιος, αντί του βασιλικού υπαλλήλου Γαρουφαλλιά, το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, απλώς εκδιώχθηκε από την κυβέρνηση.

Εκδιώχθηκε, μάλιστα. 

Ενώ σε συνέχεια, μπροστά στις δημοκρατικές λαοθάλασσες της οργής, «το αφεντικό τρελάθηκε». Ποιο Κράτος Δικαίου και ποια δεδηλωμένη. 

Άρχισε να κόβει φέτες την τότε Ένωση Κέντρου και να διορίζει κυβερνήσεις αποστατών. Χαρακτηρίζοντας τους αριστερούς «μιάσματα» και ετοιμάζοντας μέσα στην αναμπουμπούλα που ο ίδιος δημιούργησε μια ξεγυρισμένη βασιλική δικτατορία.

 Μόνο που τον πρόλαβαν τα καλόπαιδα της CIA, για να οδηγηθεί η χώρα, με δική του τεράστια -αν όχι αποκλειστική- ευθύνη στην τραγωδία της Χούντας. 

Της οποίας την πρώτη κυβέρνηση νομιμοποίησε και όρκισε ο ίδιος, διορίζοντας μάλιστα πρωθυπουργό τον διαβόητο Κόλλια - δικό του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.

Θα τον κρίνει η Ιστορία και καλό του ταξίδι. 

Ένα μάθημα όμως για το σήμερα. 

Διότι υπάρχει το μωροφιλόδοξο υποκατάστατο του Τέως: ο Απευκταίος. 

Που μπορεί να μην έχει στέμμα, αλλά έχει όλα τα άλλα. 

Και δυναστική καταγωγή, και πριγκιπική νοοτροπία, και «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια», και ιδιοκτησιακή εμμονή, και «το κράτος είμαι εγώ», και Κράτος Δικαίου στις εκπτώσεις, και Δημοκρατία υπό αίρεση, και εμμονή στην ατομική ιδιοκτησία του Στρατού, της ΕΥΠ, της αστυνομίας και των άλλων αρμών, και τρελή προσκόλληση στην εξουσία. 

Και Ντογιάκο αντί του Κόλλια

. Αυτό το τελευταίο είναι η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι. Θολό και ταραγμένο το αύριο αν δεν λάβει ο δημοκρατικός κόσμος τα μέτρα του σήμερα.

Να δώσουμε χώρο και ανάσα στη Δημοκρατία. 

Γιατί τα όνειρα του Απευκταίου είναι εφιάλτης για την Ελλάδα. 

Νέο αφεντικό της χώρας με τη στήριξη δάκων, δράκων και Ντογιάκων; 

Ο βασιλεύς απέθανε, ζήτω ο Μητσοτάκης; 

Ε, όχι, δεν θα πάρουμε.