Η αντιπαράθεση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης για τις υποκλοπές, αν δεν ήταν τόσο σοβαρό θέμα, θα μπορούσε να γίνει επιθεώρηση με τίτλο «Τα ψέματα πέφτουνε βροχή» και μουσική υπόκρουση το παλιό τραγούδι του Ζαμπέτα «Είσαι σκέτο παρακράτος».
Πολλοί καταλαβαίνουν βέβαια ότι οι πολίτες, που θεωρούν τις υποκλοπές δεδομένες, καίγονται αυτήν την περίοδο από τα υψηλά ενοίκια, τους λογαριασμούς ενέργειας, την ακρίβεια. Μια καταιγίδα που έχει κάνει απαγορευτικά τα ψώνια ακόμη και για τα απαραίτητα καταναλωτικά αγαθά μιας οικογένειας.
Αυτό το έχει καταλάβει και η κυβέρνηση. Νιώθει τον κίνδυνο της δυσαρέσκειας που προκαλεί η ακρίβεια και θεοποιεί τα επιδόματα που μοίρασε ή θα μοιράσει.
Επιχειρεί με τον τρόπο αυτό να «δραπετεύσει» από το πεδίο των υποκλοπών και να μετατοπίσει εκεί τη δημόσια συζήτηση. Σύμμαχοί της όπως πάντα τα φιλικά της μέσα ενημέρωσης. Αλλά και πάλι βαφτίζει το κρέας ψάρι. Ή μάλλον μας θεωρεί ψάρια και μάλιστα χάννους. Με πολύ κοντή μνήμη.
Ας θυμηθούμε… Οταν πριν από μερικούς μήνες με αφορμή την έκθεση του τομέα Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανέβαζε τα υπερκέρδη των εταιρειών ενέργειας, για το δωδεκάμηνο Ιουλίου 2021-2022, στα 2,2 δισ. ευρώ, η κυβέρνηση χλεύαζε και μίλαγε για «Syrizonomics».
Τώρα ο αρμόδιος υπουργός ανεβάζει τα υπερκέρδη των εταιρειών, μόνο για έναν μήνα, στο 1,250 εκατ. και υποστηρίζει ότι για την καταβολή των επιδομάτων η κυβέρνηση φρόντισε -όπως της είχε πει η αντιπολίτευση- και πήρε πίσω από τις εταιρείες 900.000 ευρώ. Ποιος πρέπει άραγε να χλευάσει τώρα;
Πήρε όμως πίσω τι; Χρήματα που ήδη έχουν πληρώσει οι Ελληνες πολίτες, και μάλιστα όχι όλα.
Τα υπόλοιπα κάπου 1,1 εκατ. ευρώ που απαιτούνται για τα επιδόματα τα οποία υπόσχεται θα βγουν μας λένε από τα δημόσια ταμεία. Δηλαδή θα βγουν από τον κουμπαρά που γεμίζουν κυρίως οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί με τους φόρους που πληρώνουν. Από τον κουμπαρά που τροφοδοτείται από την υπέρογκη φορολόγηση των καυσίμων. Από έναν κουμπαρά που κάποτε θα στερέψει.
Ο λογαριασμός δηλαδή θα πληρωθεί πάλι από μας.
Οσο για το μέλλον, καθώς ο πόλεμος μαίνεται στην Ουκρανία, η κυβέρνηση εναποθέτει τις ελπίδες της στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Μόνο που και στην Ευρώπη οι συντηρητικές κατά κύριο λόγο κυβερνήσεις παρακολουθούν πανικόβλητες την κατάσταση και απλώς προειδοποιούν για δύσκολες μέρες. Υποκλοπές, ακρίβεια και μια Ευρώπη σε παραζάλη.
Ενας κόσμος σε τρέλα.
Οχι, δεν είναι διαφορετικά πράγματα.
Είναι οι διαφορετικές όψεις του ίδιου νομίσματος. Είναι οι πολιτικές των συντηρητικών φιλελεύθερων κυβερνήσεων που εμπιστεύτηκαν κάποιοι. Και από αυτές τις πολιτικές πρέπει να απαλλαγούμε μια και καλή. Ειδικά στη χώρα μας που έχουμε τη χειρότερη εκδοχή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου