Το κράτος δικαίου ασφυκτιά στον κλοιό του μητσοτακισμού, που γοητεύεται από το μετεμφυλιακό κράτος.

 

f

δ

Ουρλιαχτό το καταμεσήμερο | Αυγή (avgi.gr)

Είναι τέτοια η απόγνωση στη Ν.Δ., που καταφεύγει σε μια άνευ προηγουμένου κλιμάκωση πυροδοτώντας διαρκώς το πολιτικό σκηνικό. 

 Άραγε, τόσο απογοητευτικές είναι οι μετρήσεις, που αποφάσισαν ότι μόνη τους ελπίδα είναι η Ακροδεξιά, κόβοντας κάθε σχέση με τη φιλελεύθερη παράδοση και το Κέντρο με το οποίο «ερωτοτροπούσε» ο Μητσοτάκης;

Τα βήματα είναι συγκεκριμένα και μαρτυρούν στρατηγική επιλογή, όχι απλές συμπτώσεις. Πρώτο, η αθλιότητα του πρωθυπουργού στη Βουλή να ταυτίσει τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. με έκνομες πράξεις και αντιδημοκρατικότητα.

 Δεύτερο, ο  Άγγελος Συρίγος από τα κυβερνητικά έδρανα αναμάσησε τα ακροδεξιά μυθεύματα για το Πολυτεχνείο, νομιμοποιώντάς τα. Τρίτο, το σύστημα Μητσοτάκη κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. για την αποφυλάκιση Λιγνάδη!

Κούγιας και Οικονόμου επέρριψαν την ευθύνη στον νόμο Παρασκευόπουλου.  Έγκριτοι δικηγόροι αποκατέστησαν την αλήθεια, αλλά το ψέμα έμεινε να αιωρείται.  Όπως γίνεται με κάθε συκοφαντία. «Ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε έναν νόμο που τώρα εφαρμόζεται. Γιατί σκούζει η ΑΥΓΗ;» απορεί και ο Πορτοσάλτε (ΣΚΑΪ).

Έχουμε τη στοχοποίηση της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως τρομοκράτη, την αποκαθήλωση της λαϊκής αντίδρασης και τη διαστρέβλωση της Ιστορίας. Κερασάκι, μια συκοφαντία που ενισχύει το αφήγημα της «έκνομης» αντιπολίτευσης. 

Σε δεύτερο πλάνο, κανάλια και σάιτ μεθοδεύουν το ξέπλυμα του παιδοβιαστή (με ισχυρές γνωριμίες), με πρώτη και καλύτερη την ΕΡΤ. 

Ο τίτλος «Ένοχος κατά πλειοψηφία» είναι αποκαλυπτικός των προθέσεων. 

 Όμως η απόφαση αποφυλάκισης του διαβόητου βιαστή ανηλίκων είναι τόσο παράλογη, που ουρλιάζει «συγκάλυψη». Με δεδομένο ότι το τελευταίο διάστημα έχουν απελευθερωθεί, εκτός από τον Λιγνάδη, οι Κορκονέας, Φιλιππίδης και Χορταριάς, κάτι πολύ σάπιο υπάρχει στη χώρα.

Λεφτά, όνομα και σωστές γνωριμίες διασφαλίζουν το εξιτήριο και διαιωνίζουν ένα ελέω νόμου ρουσφετολογικό κράτος, όπου για τους ισχυρούς όλα είναι επιτρεπτά (βιασμός Γεωργίας Μπίκα). Και για την αστυνομία επίσης (ξυλοδαρμός-δολοφονία Βασίλη Μάγγου). Την ίδια ώρα στη φυλακή ο Γιάννης Μιχαηλίδης, ένας αναρχικός που διανύει πάνω από 52 μέρες απεργίας πείνας, βρίσκεται στα πρόθυρα του θανάτου, ενώ θα έπρεπε να έχει αποφυλακιστεί ήδη.

ο κράτος δικαίου ασφυκτιά στον κλοιό του μητσοτακισμού, που γοητεύεται από το μετεμφυλιακό κράτος. Σε τέτοιον βαθμό μάλιστα, που «σκούζει» και η Ευρώπη. Τα ΜΜΕ της χώρας, αν ήταν ελεύθερα, μετά την έκθεση-κόλαφο της Κομισιόν θα έσκουζαν κι αυτά. Και όλοι εμείς θα έπρεπε να σκούζουμε κάθε μέρα μέχρι να απελευθερωθούμε από αυτήν τη λαίλαπα του σκοταδισμού και της Ακροδεξιάς με φερετζέ περισπούδαστου καθηγητή πανεπιστημίου…

Και το σκούξιμο να γίνει ουρλιαχτό, κι ας είναι καταμεσήμερο.  Ένα ουρλιαχτό ικανό να μας γλιτώσει από την κανονικοποίηση των ανισοτήτων και την αυταρέσκεια ενός πριγκιπικού αμοραλισμού μιας δυναστείας σε πτώση. Γιατί, από φίλος παιδοβιαστών, χίλιες φορές «τσογλάνι»…