Για την αριστοκρατία, άλλωστε, οι τύποι είχαν ανέκαθεν τη μεγαλύτερη σημασία. Ο Μητσοτάκης πήγε στην Ουάσινγκτον όχι ως πρωθυπουργός αλλά πρωτίστως ως Μητσοτάκης, ως ο ιδιοκτήτης μιας χώρας, μικρής μεν, αλλά πάντοτε πιστής στον παγκόσμιο ηγεμόνα.

 https://mplokia.gr/second/δεν-πήγε-ως-πρωθυπουργός-αλλα-ως-μητσο/

Τόσο θερμή υποδοχή Έλληνα πρωθυπουργού στον Λευκό Οίκο δεν έχουμε ξαναδεί, πανηγυρίζουν οι οπαδοί της κυβέρνησης. Ο Μπάιντεν φόρεσε γραβάτα με την ελληνική σημαία, μίλησε ακόμα και ελληνικά, ο δε Μητσοτάκης καταχειροκροτήθηκε από το Κογκρέσο. Στον ΣΚΑΙ βιώνουν πολλαπλούς οργασμούς.

Και με το δίκιο τους, δεν είναι και λίγο ο παγκόσμιος ηγεμόνας να υποδέχεται με τέτοια εγκαρδιότητα τον εκπρόσωπό τους. Είναι σαν να τους λέει «είστε οι αγαπημένοι μου υποτελείς, μέσα στην καρδιά μου σας έχω. Ό,τι ζητήσω μου το προσφέρετε χωρίς γκρίνιες ή ανταλλάγματα».

Ο Μπάιντεν και οι Δημοκρατικοί, σε αντίθεση με τον Τραμπ, είναι εξπέρ στην πολιτική των ταυτοτήτων. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι η αγωνία των Ελλήνων ηγετών, ιδίως των δεξιών, δεν είναι να εξασφαλίσουν ανταλλάγματα για τη χώρα τους.

Είναι να τους αναγνωρίσει ο Δυτικός Κύριός τους, να τους δείξει ότι τους θεωρεί, αν όχι ίσους, τουλάχιστον όχι του πεταματού. Να τους καθησυχάσει ότι ανήκουν και αυτοί στο κλειστό κλαμπ των πολιτισμένων ελίτ της Δύσης.

Για την αριστοκρατία, άλλωστε, οι τύποι είχαν ανέκαθεν τη μεγαλύτερη σημασία. Ο Μητσοτάκης πήγε στην Ουάσιγκτον όχι ως πρωθυπουργός αλλά πρωτίστως ως Μητσοτάκης, ως ο ιδιοκτήτης μιας χώρας, μικρής μεν, αλλά πάντοτε πιστής στον παγκόσμιο ηγεμόνα.

Για αυτό και παρουσιάστηκε μπροστά Του συν γυναιξί και τέκνοις. Όπως οι παλιοί αριστοκράτες παρουσίαζαν τις κόρες και τους γιους τους στην αυλή του βασιλιά για να δικτυωθούν και να διεκδικήσουν έναν καλό γάμο.

Και εκείνος τον αντάμειψε πλουσιοποάροχα, τον έκανε να νιώσει σημαντικός, του συμπεριφέρθηκε σαν να είναι ένας από αυτούς, σχεδόν.

Έτσι ο φύλαρχος θα επιστρέψει ενθουσιασμένος στο μακρινό κρατίδιό του και θα επιδείξει στους υπηκόους του τις φανταχτερές χάντρες και τα γυαλιστερά καθρεφτάκια που του χάρισε ο ηγεμόνας για να χαρούν και αυτοί.

Ο δε ηγεμόνας, ανακουφισμένος που ξεμπέρδεψε τόσο εύκολα και ανέξοδα με τον υποτακτικό του, θα διαπραγματευτεί απρόσκοπτος με τον μεγαλύτερο γείτονά του στην άλλη πλευρά του Αιγαίου, ο οποίος και δύστροπος είναι και τάσεις αυτονόμησης εμφανίζει. Και όλοι θα λάβουν αυτό που τους αξίζει.