Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2022

Τον κυνηγούν τα δικά του παχιά λόγια…Από τις πλημμύρες της «Θάλειας» στα χιόνια της «Μήδειας» κι από τις φωτιές του καλοκαιριού έως την τραγική διαχείριση της «Ελπίδας», οι υποσχέσεις του Κυρ. Μητσοτάκη για υπεραποτελεσματική Πολιτική Προστασία κατέρρευσαν παταγωδώς εκμηδενίζοντας το όποιο πολιτικό του κεφάλαιο.


\ 






Ενα από τα κεντρικά αφηγήματα του Κυριάκου Μητσοτάκη, πάνω στα οποία βάσισε σε μεγάλο βαθμό την τακτική του προκειμένου να κερδίσει τις εκλογές του 2019, ήταν βέβαια η μεγαλόστομη υπόσχεση ότι θα δημιουργούσε μια υπεραποτελεσματική Πολιτική Προστασία, στην οποία θα τοποθετούσε επικεφαλής κάποιο πρόσωπο με ικανότητες «υπερανθρώπου» που θα λειτουργούσε πάνω και από τον πρωθυπουργό, και με αυτόν τον τρόπο θα αντιμετώπιζε πολύ αποτελεσματικά τα φαινόμενα φυσικών καταστροφών.

Το αφήγημα αυτό του σημερινού πρωθυπουργού γκρεμίστηκε βέβαια συθέμελα, μαζί με τη νέα παταγώδη κατάρρευση του «επιτελικού κράτους» μπροστά στον χιονιά της «Ελπίδας». 

Και όμως, στις 10.12.2017 σε προσυνεδριακή ημερίδα της Ν.Δ. για το περιβάλλον στο Περιστέρι, ήταν ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης -ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τότε- που έλεγε ότι «είμαστε μια χώρα στην οποία έχουμε να αντιμετωπίσουμε μετά βεβαιότητας σεισμούς, φωτιές και πλημμύρες. 

Και είμαστε ασυγχώρητοι εάν δεν είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε αυτά τα οποία ξέρουμε με βεβαιότητα ότι θα γίνουν κάποια στιγμή. 

Απλά δεν γνωρίζουμε ακριβώς το πότε».

Μάλιστα, επικαλούμενος λόγια του «πολύ καλού φίλου» του, Κωστή Συνολάκη, δήλωνε ότι «η φυσική καταστροφή για την οποία πρέπει να σχεδιάσουμε είναι αυτή που ενδεχομένως δεν έχει γίνει ποτέ. 

Λοιπόν, αυτό το οποίο δεν περιμένουμε, αυτό το οποίο είναι έξω από τη σφαίρα του εφικτού και του λογικού. 

Να σκεφτούμε, δηλαδή, έξω από το κουτί, για ενδεχόμενες καταστροφές, οι οποίες, αν, ο μη γένοιτο, συμβούν σήμερα -λυπάμαι που θα το πω- θα μας πιάσουν τελείως απροετοίμαστους. Κι αυτό δεν μπορώ να το δεχτώ».

Αλλά και μετά την τραγωδία στο Μάτι, την οποία κατά κόρον η Ν.Δ. εκμεταλλεύτηκε πολιτικά για να ανέλθει στην εξουσία -τακτική στην οποία είδαμε ήδη χθες να επιστρέφει ο Αδωνις Γεωργιάδης σε μια προσπάθεια να βγάλει την κυβέρνηση από τη δύσκολη θέση που την έχει φέρει η πρόταση δυσπιστίας του Αλέξη Τσίπρα- ο Κυρ. Μητσοτάκης έδινε νέες κατηγορηματικές υποσχέσεις.

Σε ειδική συνέντευξη Τύπου που ο κ. Μητσοτάκης είχε διοργανώσει τότε, το μόνο που είχε παρουσιάσει ως σχέδιό του για την αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών ήταν ότι θα βάλει τον «πιο κατάλληλο άνθρωπο» στη θέση της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, η οποία, έλεγε, «πρέπει να αναλάβει όλο τον συντονισμό. 

Και ο γενικός γραμματέας Πολιτικής Προστασίας, ως μονοπρόσωπο όργανο, ειδικά την ώρα της κρίσης, να παίρνει ο ίδιος αποφάσεις και να είναι πάνω από υπουργούς και πάνω από τον πρωθυπουργό».

 Με άλλα λόγια, ότι θα φέρει κάποιον «υπεράνθρωπο» που θα λύσει όλα τα προβλήματα.

Οι μετεωρολόγοι

Η συνέχεια είναι γνωστή. Το «επιτελικό κράτος» κατέρρευσε μπροστά σε όλες τις κρίσεις καιρικών φαινομένων που κλήθηκε να αντιμετωπίσει. 

Τον Αύγουστο του 2020 μετά τη φονική πλημμύρα στην Εύβοια, που άφησε πίσω της νεκρούς, ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης και ο Νίκος Χαρδαλιάς -που εν τω μεταξύ από γεν. γραμματέας είχε αναβαθμιστεί σε υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας- είχαν πάει πάλι -όπως ακριβώς και σήμερα- να ρίξουν τις ευθύνες στους μετεωρολόγους σχετικά με τις προβλέψεις τους για το καιρικό φαινόμενο που τότε ονομαζόταν «Θάλεια».

Τον Φεβρουάριο του 2021 το «επιτελικό κράτος» βούλιαζε στον χιονιά της «Μήδειας» και τότε ο πρωθυπουργός δήλωνε ότι «πρέπει να γίνουμε καλύτεροι στο πώς αντιμετωπίζουμε τα φαινόμενα αυτά στο μέλλον», ενώ μιλούσε για «ενοχλητική επικάλυψη αρμοδιοτήτων μεταξύ διαφόρων κρατικών φορέων» και υποσχόταν ότι το ζήτημα θα «επιλυθεί στα πλαίσια ενός νόμου-πλαίσιο γι’ αυτό το οποίο αποκαλούμε πολυεπίπεδη διακυβέρνηση, ώστε να ξέρει ο καθένας πού αρχίζει και πού τελειώνει η ευθύνη του».

Μόλις προ ημερών έδινε πάλι νέες, παρόμοιες υποσχέσεις περί «αλλαγών» και «επιτροπών διαχείρισης κρίσεων» για τον συντονισμό των αρμοδίων. 

Για την «επιτελική» καταστροφή των πυρκαγιών του περασμένου καλοκαιριού, οι μνήμες είναι ακόμα πολύ νωπές, όπως είναι βέβαια και για τις καταστροφικές πλημμύρες στη Βόρεια Εύβοια, στις οποίες το «επιτελικό κράτος» πνίγηκε μόλις τον περασμένο Οκτώβριο με την κακοκαιρία «Αθηνά».

Μάλιστα, με τον ανασχηματισμό του περασμένου Αυγούστου-Σεπτεμβρίου ο Κυρ. Μητσοτάκης ομολογούσε την απόλυτη αποτυχία της κυβέρνησης στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών, απομακρύνοντας από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη τόσο τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, που έμεινε εκτός κυβέρνησης, όσο και τον υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας Νίκο Χαρδαλιά, που πήγε στο Αμυνας.

 Και την Πολιτική Προστασία την έκανε ξεχωριστό υπουργείο με το γνωστό φιάσκο της παραλίγο υπουργοποίησης Αποστολάκη, που τραυμάτισε προσωπικά την εικόνα του πρωθυπουργού.

Ο πήχης ψηλά

Τελικά, ο Κυρ. Μητσοτάκης βρήκε για τη θέση αυτή τον Κύπριο πρώην επίτροπο Διαχείρισης Κρίσεων της Ε.Ε., Χρήστο Στυλιανίδη, ο οποίος έπρεπε όμως πρώτα να πολιτογραφηθεί Ελληνας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μήνυμα που στάλθηκε και το οποίο δεν κινούνταν στη λογική της αυτονομίας της Κύπρου, όπως επιτάσσει η εθνική γραμμή στο Κυπριακό σε αντίθεση με τους οπαδούς της διχοτόμησης.

Μάλιστα, ενώ για τον Ευάγγ. Αποστολάκη ο πρωθυπουργός είχε κρίνει ότι δεν χρειαζόταν υφυπουργός, για τον κ. Στυλιανίδη έκρινε ότι χρειαζόταν και υφυπουργός (Ευάγγελος Τουρνάς), αποδεικνύοντας έτσι ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν διαμορφώνει τις δομές του «επιτελικού κράτους» με βάση έναν συγκεκριμένο και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, αλλά καθαρά με βάση τα πρόσωπα που κάθε φορά επιλέγει ως συνεργάτες του.

Τον περασμένο Αύγουστο, στη συζήτηση στη Βουλή για τις πυρκαγιές, ο πρωθυπουργός είπε ότι «βάλαμε τον πήχη ψηλά. Και με θάρρος λέμε ότι παρά την προσπάθεια την οποία κάναμε φέτος το καλοκαίρι στο ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος, περάσαμε κάτω από τον πήχη που βάλαμε εμείς». 

Προ ημερών στο υπουργικό συμβούλιο, αναφερόμενος στην τωρινή κακοκαιρία, επανέλαβε το ίδιο: «Εχουμε βάλει τον πήχη των προσδοκιών ψηλά και η σύγκριση δεν μπορεί να γίνεται με τις αδυναμίες τού χθες, γίνεται με τις ανάγκες τού σήμερα», ομολογώντας έτσι ότι η κυβέρνηση περνά μονίμως κάτω από τον πήχη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου