Το πλέον εντυπωσιακό, με την κακή έννοια, είναι ότι η κυβέρνηση σιωπά προκλητικά, δεν λογοδοτεί, δεν επιχειρεί καν να δικαιολογηθεί, αφού, άλλωστε, δεν πιέζεται να δώσει απαντήσεις και εξηγήσεις.

 https://tvxs.gr/news/i-apopsi-mas/o-filos-toys-o-menios

Με την προφυλάκιση του Μένιου Φουρθιώτη αναδείχθηκε ότι μέχρι τώρα το σύστημα Μητσοτάκη ευνοούσε σκανδαλωδώς έναν παράγοντα του υποκόσμου. 

Το πλέον εντυπωσιακό, με την κακή έννοια, είναι ότι η κυβέρνηση σιωπά προκλητικά, δεν λογοδοτεί, δεν επιχειρεί καν να δικαιολογηθεί, αφού, άλλωστε, δεν πιέζεται να δώσει απαντήσεις και εξηγήσεις.

Ομως το φαινόμενο Φουρθιώτη δεν πρέπει να συσκοτιστεί. 

Γιατί ο κατηγορούμενος για κακουργήματα ως τηλεπαρουσιαστής καλούσε στην εκπομπή του υπουργούς και βουλευτές οι οποίοι τον αντιμετώπιζαν σαν αξιόπιστο συνομιλητή, έγινε δεκτός από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο ο οποίος φωτογραφήθηκε χαμογελαστός μαζί του και ξεκινούσε την πολιτική σταδιοδρομία του ως αρχηγός νέου κόμματος.

Ολα αυτά ενώ ήδη είχε καταγγελθεί από την Τζούλια Αλεξανδράτου με την οποία είχε συνεργαστεί για κλοπή και ενώ ήταν ήδη θολό το "πόθεν έσχες" με το οποίο απέκτησε ραδιοφωνικό σταθμό και εφημερίδα.

Με τη δήθεν δημοσιογραφική του παρουσία στήριζε με ορμή την κυβέρνηση Μητσοτάκη και αυτό ήταν απολύτως αναμενόμενο αφού και χρήματα από τη "λίστα Πέτσα" προσπάθησαν να του δώσουν και αστυνομική προστασία του εξασφάλισαν και ανενόχλητο, δηλαδή ανεξέλεγκτο, τον άφηναν στα ύποπτα επιχειρηματικά του σχέδια και ποτέ δεν του ζητήθηκε ούτε ευρώ πίσω από τα χρήματα που παράνομα πήρε από το ελληνικό Δημόσιο.

Είναι προφανές ότι ο τραμπουκισμός στο γραφείο του τότε υπουργού Εργασίας Γ. Βρούτση δεν ήταν η μοναδική εμφάνισή του στα σαλόνια της εξουσίας. 

Ηταν απλώς αυτή που μάθαμε γιατί την αποκάλυψε ο υπουργός τον οποίο απομάκρυνε στον ανασχηματισμό ο πρωθυπουργός και ο οποίος, προφανώς, δεν περιμένει τίποτα πια από το σύστημα Μητσοτάκη.

Ο Μένιος Φουρθιώτης ήταν δικός τους άνθρωπος. 

Τους στήριζε και τον φρόντιζαν.

 Το πώς και γιατί δημιουργήθηκαν οι δεσμοί μαζί του είναι κάτι που δεν το ξέρουμε και για το οποίο μπορούμε πολλά να υποθέσουμε.

Το βέβαιο είναι ότι υπάρχουν ένοχα μυστικά και κρυμμένες αμαρτίες. 

Αν δεν υπήρχαν, κάποιος θα είχε αναλάβει την ευθύνη για κάτι από όλα όσα αφορούν τη διαπλοκή της κυβέρνησης με τον Φουρθιώτη. 

Αλλά αυτό δεν συμβαίνει. Αντίθετα, υπάρχει φανερή προσπάθεια απόκρυψης της πραγματικότητας και αποπολιτικοποίησης του σκανδάλου.

Εχουν λόγους να ελπίζουν ότι, τελικά, θα τη βγάλουν καθαρή.

Για τον Λιγνάδη κανείς πια δεν τους ζητά τα ρέστα. 

Με τη βοήθεια του προπαγανδιστικού μηχανισμού τον άφησαν στην τύχη του και συνεχίζουν σαν να μην υπήρξε ποτέ στην αυλή τους. 

Το ίδιο θέλουν να συμβεί και με τον Φουρθιώτη. 

Και το παλεύουν.