Τις τελευταίες ώρες στο twitter με αφορμή την υπόθεση του Θάνου Δημάδη του Έλληνα ανταποκριτή στις ΗΠΑ και τις πολυσχιδείς δραστηριότητές του κυκλοφορεί μια ανάρτηση από μια απάντηση που μου είχε δώσει σε ένα διάλογο που είχαμε σε ανύποπτο χρόνο, στις 28 Σεπτεμβρίου 2019.
Να ξεκαθαρίσω ότι τον συγκεκριμένο δεν τον γνωρίζω προσωπικά. Είχα ακούσει ανταποκρίσεις του και φυσικά γνώριζα την ιστορία του «περούκα γκέιτ».
Όλα αυτά μου ήταν παντελώς αδιάφορα. Διάβασα όμως μια ανάρτησή του σε βάρος του Νίκου Παπαδογιάννη.
Σε αντίθεση με τον Δημάδη τον Νίκο Παπαδογιάννη τον γνωρίζω. Έχουμε συνεργαστεί στο ΜΕΓΚΑ, είναι από τους ανθρώπους που εκτιμώ βαθύτατα για τις γνώσεις τους, το θάρρος της γνώμης του, χωρίς να είμαστε φίλοι, να κάνουμε παρέα. Εκτός από αυτά σπάζομαι όταν διάφοροι δήθεν ειδήμονες αποκαλούν τους Αθλητικούς Συντάκτες «αθλητικογράφους» με όχι από άγνοια, αλλά για να τους μειώσουν. Ήρθαν τα δύο γεγονότα, έδεσαν κι απάντησα αυτό που πίστευα και πιστεύω.
Για να βοηθήσω ο Γεωργουλάκης είναι σκιτσογράφος που μπορούσε να διαβάσει κάθε λεπτομέρεια του προσώπου. Έκανε εκπληκτικά πορτραίτα παλαιότερα στα πρώτα χρόνια της Μεσημβρινής στη δεκαετία του ’80. Κατάφερνε με ένα σκίτσο να βγάλει και μέρος του ψυχικού κόσμου του εικονιζόμενου.
Ο διάλογος που ακολούθησε περιέχει και το απόσπασμα που κυκλοφορεί ευρέως (είναι μέσα σε κύκλο). Δεν έμεινε αναπάντητο όπως μπορείτε να δείτε.
Τα τελευταία γεγονότα με κάνουν να νοιώθω ακόμα περισσότερο ευτυχής που έμαθε δημοσιογραφία δίπλα στους συγκεκριμένους κι όχι στις ΗΠΑ. Αν και μετά τα τελευταία γεγονότα το είδος της δημοσιογραφίας που υπηρετεί ο συγκεκριμένος δεν το διδάσκουν στις μεγάλες δημοσιογραφικές σχολές στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Δεν το διδάσκουν πουθενά. Είναι αυτό που λέμε «ή το έχεις ή δεν το έχεις». Για μια ακόμα φορά χαίρομαι που μας χωρίζει τεράστια απόσταση από τον συγκεκριμένο κύριο. Χαίρομαι που είμαι στην πλευρά του Νίκου Παπαδογιάννη κι όταν έχω πονοκέφαλο αγοράζω από το φαρμακείο ασπιρίνες της Bayern. Τις πληρώνω και τις καταναλώνω. Δεν συμβαίνει το αντίθετο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου