http://www.avgi.gr/article/10811/10124085/otan-e-n-d-prospathei-na-synantesei-ten-ere
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΡΗΣΤΟΥ
Ο διορισμός του δημοσιογράφου Κωνσταντίνου Ζούλα, μέχρι χθες επικεφαλής του γραφείου Τύπου του Κυριάκου Μητσοτάκη, με πρόταση της κυβέρνησης, δηλαδή του Κυριάκου, στη θέση του προέδρου του Δ.Σ. της κρατικής τηλεόρασης ξεπέρασε κάθε όριο πολιτικής θρασύτητας.
ΚΑΙ ΑΥΤΟ διότι κάτι αντίστοιχο με τον διορισμό Ζούλα δεν θα τολμούσε κανείς να κάνει σε οποιαδήποτε σοβαρή δημοκρατική χώρα της Ευρώπης. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, ακόμα και ο Μπόρις Τζόνσον να διορίσει πρόεδρο του BBC τον υπεύθυνο Τύπου του γραφείου του;
ΚΑΤΑ τα άλλα, έπαυσαν την κ. Θάνου από την Επιτροπή Ανταγωνισμού κατασκευάζοντας εκ των υστέρων νόμο που θεωρεί ασυμβίβαστη την πολιτική θέση που κατείχε πριν, ως επιστημονική σύμβουλος του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα. Κανένα πρόβλημα λοιπόν με τη θέση που κατείχε πριν ο κ. Ζούλας. Τελικά, όλα δείχνουν πως η σημερινή Δεξιά προσπαθεί να συναντήσει την ΕΡΕ.
ΝΑ ΘΥΜΙΣΟΥΜΕ ότι επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για την εκλογή του προέδρου και του διευθύνοντος συμβούλου της ΕΡΤ γινόταν δημόσιος διαγωνισμός. Για παράδειγμα, ο κ. Γιάννης Δρόσος, καθηγητής του Δημοσίου Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, που ανέλαβε την ΕΡΤ, επελέγη πριν ένα χρόνο μετά την ολοκλήρωση του ανοιχτού διαγωνισμού που διενήργησε το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής.
Η ΝΕΑ Δεξιά που δημιουργεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης σκοπεύει να κυβερνήσει με το έτσι θέλω, ως μοναδικός κριτής, χωρίς κανόνες. Η δημοκρατία και οι συνταγματικές επιταγές, όταν εμποδίζουν τους αυταρχικούς ηγέτες, καταργούνται.
ΑΛΗΘΕΙΑ όμως, ποια είναι τα προσόντα του δημοσιογράφου Κωνσταντίνου Ζούλα που θεωρεί τον εαυτό του άξιο και ικανό να αναλάβει το πόστο στο οποίο διορίστηκε; Ποιο είναι το βιογραφικό του;
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ στοιχεία στο Google, το μόνο που βρίσκεις είναι πως ο κ. Ζούλας εργάστηκε στην ΕΡΤ, στο δημοτικό ραδιόφωνο της Αθήνας και στην “Καθημερινή”. Και στις τρεις περιπτώσεις βρήκε θέσεις με κομματικό μανατζάρισμα της Ν.Δ. Αν μάλιστα δεν ήταν γόνος οικογένειας ευπρεπών, κανονικών δημοσιογράφων (πατέρας και δύο θείοι), είναι αμφίβολο αν θα μπορούσε να κάνει δημοσιογραφική καριέρα. Και, δυστυχώς, αυτό δεν τον έκανε ούτε σεμνό ούτε ταπεινό.
ΥΠΑΡΧΕΙ πρόβλημα δημοκρατίας. Οι χορηγοί του χρεοκοπημένου κόμματος, βιάζονται για τα ανταλλάγματα της υποστήριξης που προσέφεραν στον Κυριάκο για να τον κάνουν πρωθυπουργό. Το μερίδιό τους στην πολιτική εξουσία, μεγάλο. Τόσο μεγάλο, που δεν διστάζουν να απαιτούν την παράνομη κατάργηση ανεξάρτητων αρχών, όπως της Επιτροπής Ανταγωνισμού, για να μην απειληθεί το μονοπώλιο διανομής Τύπου του κουμπάρου Μαρινάκη.
ΚΑΤΑΘΕΤΟΥΝ τροποποιήσεις χωρίς την παραμικρή δημόσια διαβούλευση, επειδή είναι παραγγελία του ΣΕΒ. Νομοθέτησαν ώς και προσλήψεις στο Δημόσιο εκτός ΑΣΕΠ! Καταθέτουν τροπολογίες νόμων για να διευκολύνουν όσο μπορούν τον κ. Λάτση να ολοκληρώσει την επένδυσή του στο Ελληνικό, προσφέροντας τα πάντα, αναλαμβάνοντας ακόμα και υπεργολαβίες για να του βρουν καζινάρχη διαθέσιμο να προπληρώσει, ώστε ο Έλληνας μεγιστάνας να μην βάλει βαθιά το χέρι στη δική του τσέπη.
ΑΥΤΟ πλέον δεν είναι κυβέρνηση. Είναι εταιρεία συμμετοχών, με πολιτικούς σε ρόλο εντολοδόχου και ολιγάρχες μετόχους να επανέρχονται στο ξεζούμισμα της χώρας. Τα θέλουν όλα εδώ και τώρα και δεν τους νοιάζει πώς. Κανένα όραμα προόδου. Κανένα σχέδιο για πρωταγωνιστικό ρόλο της πατρίδας μας και της πατρίδας τους στη νέα εποχή.
Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ να ολοκληρώσουν τις αρπαγές, μεγάλος.
Μεγάλος, διότι δεν θα υπάρχουν ανεξάρτητες ελεγκτικές αρχές και πολίτες που να ασκούν τα δικαιώματά τους και να αναλαμβάνουν τις υποχρεώσεις τους.
Πολίτες που να μπορούν να ξεχωρίσουν την αντικειμενική ενημέρωση από τα κηρύγματα των διακόνων του νεοφιλελευθερισμού, της πατριδοκαπηλίας και του σκοταδισμού.
ΒΛΕΠΕΙΣ παντού πρόθυμους να συνδιαλλαγούν εξωθεσμικά με τις εξουσίες, για τα προσωπικά τους συμφέροντα, και ας θίγουν αυτά νόμιμα δικαιώματα των άλλων. Και ας βιάζεται και καταστρέφεται η ζωογόνος φύση.
Η ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ, στη σημερινή εποχή, δυστυχώς έχει αποτελέσματα. Η γοητεία του λαϊκισμού σαρώνει στις πωλήσεις, ακόμα και σε χώρες με μακρά κοινοβουλευτική παράδοση.
Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ των χριστιανών, πιστών και αξιωματούχων, ταΐζει με κηρύγματα υποταγής το τέρας του αυταρχισμού. Δεν ενδιαφέρει τους έχοντες δικαίωμα ψήφου αν το έργο μιας κυβέρνησης είναι σαν ταινία τρόμου. Είναι σχεδόν βέβαιοι πως οι συνέπειες αφορούν τους άλλους. Η ατομική επιβίωση κυριαρχεί. Η άγνοια παρασύρει. Ο βαρύς πολιτικός όρος του πολίτη χάνεται. Στο εξής θα υπάρχουν μόνον άτομα.
dchristou52@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου