του Μπάμπη Πολυχρονιάδη
Τη Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου του 2009, δέκα δημοσιογράφοι της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας προχωρήσαμε σε μία ενέργεια πρωτοφανή για τα χρονικά του ελληνικού τύπου: καταγγείλαμε δημόσια τον διευθυντή της εφημερίδας Γιάννη Βλαστάρη καθώς και αρχισυντάκτες, για λογοκρισία, απαξιωτική συμπεριφορά και άσκηση ψυχολογικής βίας, με κείμενο το οποίο αναγνώσαμε στη γενική συνέλευση των εργαζομένων της εφημερίδας (το πλήρες κείμενο δημοσιεύεται παρακάτω).
Λόγω των εορτών η νέα συνέλευση ορίστηκε τότε για τις 4 Γενάρη του 2010. Στις "άγιες" μέρες που μεσολάβησαν έλαβαν χώρα διάφορες προσπάθειες εκφοβισμού μας (σ.σ. σε μένα τον ίδιο ο Γ.Β., με ένα μπουκάλι ουίσκυ μπροστά του, μου είχε πει ότι"έτσι και μείνω και θα σε φάω", ενώπιον, μάλιστα, συνδικαλιστή και μετέπειτα πρόεδρο της ΕΣΗΕΑ, που εκείνη τη στιγμή δεν έβγαλε... κιχ).
Οι δέκα, λοιπόν, υπό το βάρος των πιέσεων που μας ασκούνταν αποφασίσαμε στη συνέλευση της 4ης Γενάρη να παρουσιάσουμε σωρεία αποδεικτικών στοιχείων και ντοκουμέντων για να δείξουμε το μέγεθος και τη συχνότητα των φαινομένων λογοκρισίας, καθώς και των άλλων πρακτικών... "συνετισμού" (συντάκτες στο "ψυγείο" κτλ).
Στοιχεία που θα επιβεβαίωναν και τον καλό μας συνάδελφο Ν. Λεοντόπουλο, που εκδιώχθηκε από την εφημερίδα μερικά χρόνια νωρίτερα, όταν κατήγγειλε σκαστή περίπτωση λογοκρισίας.
Ή τον συνάδελφό μας Ζήση Ψάλλα που απολύθηκε επειδή κατήγγειλε απαξιωτικές και υβριστικές συμπεριφορές από αρχισυντάκτη. Η παρουσίαση, λοιπόν, ατράνταχτων στοιχείων όχι από μεμονωμένους συντάκτες αλλά από ομάδα συντακτών, θα ήταν πλήγμα για την αξιοπιστία της εφημερίδας και η εκδότρια Μάνια Τεγοπούλου δεν το ρίσκαρε:
ο Βλαστάρης απομακρύνθηκε πριν πραγματοποιηθεί η νέα συνέλευση.
Να σημειωθεί ότι οι καταγγελίες αφορούσαν μόνο την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία και όχι το ημερήσιο φύλλο της Ελευθεροτυπίας, αλλά ο "κρότος" από τις αποκαλύψεις θα επηρρέαζε συνολικά τον τίτλο Ελευθεροτυπία.
Ένα χρόνο αργότερα ο Γ.Β. απέκτησε από τους κ.κ. απατεώνες και φυγόδικους Λαυρεντιάδη και Κυριακίδη (τους οποίους περήφανα η "Ε" και η "Κ.Ε." ξεσκέπασε, χωρίς να λογαριάζει το κόστος του αποκλεισμού της από τον τραπεζικό δανεισμό), τις εφημερίδες Ισοτιμία, Score Live και Financial Box.
Όταν αποκαλύφθηκαν τα σκάνδαλα της Proton, η Τράπεζα της Ελλάδος αναζήτησε το συμφωνητικό ή άλλα στοιχεία για την συναλλαγή Βλαστάρη με τους εν λόγω, αλλά στοιχεία δεν δίνονταν.
Στο σήμερα:
σε ΦΕΚ που δημοσιεύθηκε στις 6 Αυγούστου 2019, διαβάζουμε ότι ο Γιάννης Βλαστάρης διορίστηκε σε θέση Προϊσταμένου στο Γραφείο Επικοινωνίας της Γενικής Γραμματείας του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.
Άριστη επιλογή του Πρωθυπουργού (που έχει υπό την σκέπη του ΕΡΤ και ΑΠΕ) αν λάβει κανείς υπόψη ότι το 2009 γράφαμε:
"Πολλά ρεπορτάζ που ενοχλούν την εξουσία (πολιτική και οικονομική) είτε απορρίπτονται εκ των προτέρων όταν προτείνονται, είτε απαξιώνονται, είτε μπαίνουν στο συρτάρι, είτε ψαλιδίζονται και γίνονται άνευρα".
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ (21/12/2009)
"Η κρίση που βιώνει η εφημερίδα οφείλεται αναμφίβολα σε ποικίλους παράγοντες, εξωτερικούς και εσωτερικούς. Ως συντάκτες, δεν θα αναφερθούμε με το παρόν κείμενο στις συνθήκες της αγοράς και στις στρατηγικές επιλογές που έχουν γίνει όλα αυτά τα χρόνια από την ιδιοκτησία και τις διευθύνσεις/αρχισυνταξίες των διαφορετικών τμημάτων της εφημερίδας, αφού δεν γνωρίζουμε ακόμα αρκετές παραμέτρους για να τις κρίνουμε ολοκληρωμένα.
Αυτό που γνωρίζουμε και συμφωνούμε ότι οφείλουμε να θέσουμε σήμερα στην συνέλευση των συντακτών, είναι κάποιες πρακτικές που εφαρμόζονται σε διάφορα τμήματα της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, οι οποίες αλλοιώνουν το δημοσιογραφικό προϊόν για το οποίο εργαζόμαστε και για το οποίο είμαστε συνυπεύθυνοι.
Κάποιοι επικεντρώνουν την συζήτηση στο χάσμα μεταξύ ιδιοκτησίας και διεύθυνσης.
Εμείς θέλουμε να θέσουμε το πρόβλημα του χάσματος που υφίσταται μεταξύ των συντακτών και των διευθύνσεων/αρχισυντακτών. Τ
ο χάσμα αυτό, φυσικά, αντανακλάται και στο περιεχόμενο της εφημερίδας και συνεπώς συμβάλλει στην απώλεια της μαχητικότητας και της αξιοπιστίας της. Κι εφόσον όπως μας μετέφερε ο εκπρόσωπός μας, Πάνος Σώκος, επιθυμία της ιδιοκτησίας είναι η εφημερίδα να ελέγχει την εξουσία, οφείλουμε για έναν ακόμα λόγο να απαντήσουμε γιατί αυτό δεν συμβαίνει επαρκώς.
Τα προβλήματα που εντοπίζουμε είναι τα εξής:
- Πολλά ρεπορτάζ που ενοχλούν την εξουσία (πολιτική και οικονομική) είτε απορρίπτονται εκ των προτέρων όταν προτείνονται, είτε απαξιώνονται, είτε μπαίνουν στο συρτάρι, είτε ψαλιδίζονται και γίνονται άνευρα.
- Το τελικό κείμενο που δημοσιεύεται με την υπογραφή μας δεν μας εκφράζει πάντα 100% . Επιπλέον, δεν έχουμε πάντα τη δυνατότητα να διαπιστώσουμε τις παρεμβάσεις που γίνονται, παρά μόνο μετά τη δημοσίευση.
- Δεν αξιοποιούνται όλοι ανάλογα με τις δυνατότητές τους. Υπάρχουν συντάκτες πολλών ταχυτήτων. Δεν υπάρχουν καθαροί και κοινοί κανόνες για όλους.
- Κατά περιόδους ορισμένοι διαπιστώνουν ότι έχουν μπει "στο ψυγείο" και συμπεραίνουν ότι αυτό σχετίζεται με διαμαρτυρίες ή κριτική που έχουν ασκήσει επί των θεμάτων. Και όπως γνωρίζουμε όλοι, το "πάγωμα" ενός συντάκτη συνεπάγεται απαξίωσή του στις δημοσιογραφικές πηγές και ουσιαστικά την επαγγελματική ακύρωσή του.
- Υπάρχουv άλλοι που νιώθουν έντονα πως επί χρόνια και συστηματικά καταπατάται η επαγγελματική και προσωπική τους αξιοπρέπεια. Ακόμη και όσοι από εμάς δεν το έχουν ζήσει τόσο έντονα οι ίδιοι, το έχουν δει να συμβαίνει σε συναδέλφους τους.
- Συχνά η πίστη του συντάκτη για το ρεπορτάζ του και η υποστήριξη της αξίας αυτού του ρεπορτάζ χαρακτηρίζεται εμμονική, ενώ ο ίδιος προσβάλλεται.
- Πολλοί έχουν υποστεί ψυχολογική βία. Την ίδια που υπέστησαν και συνάδελφοι μας που αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν τα τελευταία χρόνια χωρίς να μιλήσουν γι' αυτό. Κι αυτό γιατί όσοι προσπάθησαν να πουν κάποια κουβέντα είδαν την πόρτα της εξόδου.
- Οι συντάκτες δεν συμμετέχουμε στις επιλογές επί του δημοσιογραφικού περιεχομένου που θα μπορούσαν να είναι συμμετοχικές και γόνιμες για την εφημερίδα.
Η κοινή διαπίστωση ότι τα παραπάνω προβλήματα δεν παρατηρούνται σε ένα μόνο τμήμα της εφημερίδας, καταδεικνύει μια παθογένεια που πρέπει να αντιμετωπιστεί με ειλικρίνεια και αίσθηση ευθύνης από όλους μας, σε όλα τα επίπεδα. Οφείλουμε να αποδείξουμε ότι το φράγμα του φόβου έχει σπάσει, να λέμε με θάρρος τη γνώμη μας και να αγωνιστούμε όλοι για να ξαναγίνει η εφημερίδα μας αυτό που της αξίζει να είναι. .
Τα αιτήματά μας είναι τα εξής:
- Να ξαναγίνουμε εφημερίδα των συντακτών που θα ελέγχει την εξουσία.
- Να υπάρξει πραγματική ελευθεροτυπία και στην κυριακάτικη έκδοση.
- Να αξιοποιηθούν όλοι οι συντάκτες χωρίς αποκλεισμούς και τακτικές "αυλής".
- Να γίνεται σεβαστή η προσωπικότητα κάθε συντάκτη.
- Να υπάρχει καλύτερη συνεργασία και αλληλοϋποστήριξη μεταξύ συμπληρωματικών τμημάτων της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας», αλλά και συνολικά της εφημερίδας.
Δηλώνουμε πως αυτή μας η παρέμβαση δεν σχετίζεται με προσωπικές φιλοδοξίες, παρά μόνο με την ανάγκη να μπορούμε όλοι οι συντάκτες να προσφέρουμε τον καλύτερο εαυτό μας σε ένα εργασιακό πλαίσιο, που θα λειτουργεί και θα εξελίσσεται με θετικό τρόπο.
Τέλος, ζητάμε από αυτή τη συνέλευση να παραμείνει ανοιχτή, διασφαλίζοντας ότι πρακτικές, όπως αυτές που περιγράψαμε, πλέον ανήκουν οριστικά στο παρελθόν."
---
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου