Τρίτη 22 Αυγούστου 2017

Το τουίτερ απαντά στα μαθήματα ιστορίας οπαδών του Φιλελευθερισμού 22-08-2017 Από την Αμερική του Τραμπ στις χώρες της Βαλτικής μέχρι την γειτονιά μας ένα είναι το ζητούμενο: πώς η αστική τάξη έχει επιλέξει να ξεπεράσει τις κρίσεις του καπιταλιστικού συστήματος






Χαρακτηριστική της σύγχυσης που επικρατεί στη Ν.Δ. ήταν η τοποθέτηση του βουλευτή της, Ανδρέα Κατσανιώτη. 
Αφού αρχικά υποστήριξε ότι «η Ν.Δ. έκανε πράξη την εθνική συμφιλίωση στη χώρα» και «δεν την ενδιαφέρει ξεκαθάρισμα λογαριασμών του παρελθόντος» συνέχισε μιλώντας για διχασμό που καλλιεργεί η κυβέρνηση κατηγορώντας την ακόμα και για τη Μαρφίν!

Με ποιο πολιτικό όφελος επιδιώκει μια κυβέρνηση το διχασμό, δεν εξήγησε. Προφανώς θεωρεί ότι είναι η μοναδική στα πολιτικά χρονικά κυβέρνηση που αρέσκεται να πυροβολεί τα πόδια της.
Επιβεβαίωσε δε, απόλυτα τον ακροδεξιό κατήφορο για τον οποίο έκανε λόγο μόλις δευτερόλεπτα πριν η κ. Καφαντάρη και παρά την εισαγωγή του που παρουσίασε μια Ν.Δ. ως «δύναμη σταθερότητας» χρέωσε στην κυβέρνηση από τη Μαρφίν, ως τα Εξάρχεια και τα άβατα.
«Διχάζετε, κατηγορείτε, μιλάτε εσείς για διχασμό που βγάζατε τον κόσμο στους δρόμους. Εσείς που δημιουργήσατε τη Μαρφίν» είπε ο κ. Κατσανιώτης.  Το απογοητευτικό σε αυτού του είδους την ακραία λαϊκίστικη αντιπολίτευση που επιλέγει η Ν.Δ. να πολιτεύεται είναι ότι εξισώνονται απόλυτα οι διαφορές ανάμεσα στον άνθρωπο και το χρυσόψαρο.
Αναπόφευκτα θα πρέπει ο βουλευτής της Ν.Δ. να ανατρέξει στις αποφάσεις των δικαστηρίων για την υπόθεση της Μαρφίν, όχι από δημοσιεύματα της ΑΥΓΗΣ αλλά της Καθημερινής και του Πρώτου Θέματος, αν ενδιαφέρεται να μην διχάζει, να μην παραπληροφορεί και να μην ψεύδεται.
Αντίθετα άλλοι είναι αυτοί που επιδιώκουν πολιτικά οφέλη από την ακροδεξιά και τον "διχασμό" που καλλιεργούν με ανακοινώσεις και πρωτοσέλιδα στα φιλικά ΜΜΕ με ανίερους συμψηφισμούς. Όποιος διαφωνεί... διχάζει φαίνεται να πιστεύουν και επιτίθενται σήμερα με ανακοίνωσή τους στην ΑΥΓΗ με αφορμή το πρωτοσέλιδό της.









 







 


Ο Αντιπρόεδρος της ΝΔ, όταν «πιάστηκε» να φωνάζει  το γνωστό σύνθημα του Γκαίμπελς (σε βίντεο ομιλίας του σε εκδήλωση της Νεολαίας του ΛΑ.Ο.Σ. το 2009) «Θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη» («aber wenn wir abtreten, dann soll der Erdkreis erzittern»):

Όταν ζητήθηκαν εξηγήσεις από δημοσιογράφο τότε απάντησε: «Είναι καταφανώς φτιαγμένο το βίντεο και θα ήθελα εάν βρείτε ποιος το “έφτιαξε” να μου τον πείτε και εμένα για να του κάνω μήνυση…». Χθες μας αποκάλυψε ότι είναι βόρειο-ηπειρώτικο τραγούδι.
Ας ενημερώσει κάποιος τον Μιχαλολιάκο που το ‘χει κάνει σύνθημα και μας εκθέτει και στο εξωτερικό.
Νίκος Μιχαλολιάκος, 23.5 2010, Μιλάνο, απευθυνόμενος σε Ιταλούς φασίστες του κόμματος «Forza Nuova»:
Συναγωνιστές, από τα αρχαία ακόμη χρόνια υπήρχε ένα ρητό που έλεγε: “Ουδέν κακό αμιγές καλού”. Έτσι, λοιπόν και τώρα με την πίεση που δέχονται οι λαοί της Ευρώπης, τους οδηγούν στην εξέγερση. Θα πρέπει να αγωνιστούμε να είμαστε εμείς οι Εθνικιστές, αυτοί που θα οδηγήσουμε την αντίσταση των λαών. Πριν από πολλά χρόνια κάποιος είχε πει: 
«ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ Η ΓΗ ΘΑ ΤΡΕΜΕΙ!». Αυτή η ώρα Συναγωνιστές ΕΡΧΕΤΑΙ!

Γεγονός είναι ότι για παράδειγμα στην περίοδο της Βαϊμάρης  οι μισθοί έπεσαν πάνω από 30%, απαγορεύτηκαν οι απεργίες, οι εργατικές συγκεντρώσεις  το κεφάλαιο γνώρισε τη μεγαλύτερη ανάπτυξή του, η αντικαπιταλιστική πολιτική τους έφτασε στο αποκορύφωμά της,  μάλιστα ήταν τόσο ουσιώδης ώστε πολλές βιομηχανίες των γύρω  χωρών να μεταφέρουν αρκετά από  τα εργοστάσιά τους στην Γερμανία, για να εκμεταλλευτούν τα οφέλη των φοροαπαλλαγών που τους παρείχε το γερμανικό κράτος. 
«Οφείλουμε, πάντως, να σημειώσουμε ότι η γερμανική αστική τάξη ή τουλάχιστον οι πιο ευφυείς εκπρόσωποί της είχαν δει πολύ έγκαιρα, από τον Απρίλη του 1927, τη χρησιμότητα των ναζιστών. Ήταν τότε που ο Χίτλερ συναντήθηκε στη βίλα του Κρουπ στην Έσση με 400 επιχειρηματίες του Ρουρ, οι οποίοι, με την πράξη τους αυτή, δήλωναν την υποστήριξή τους στο ναζιστικό κόμμα και άρχισαν να το χρηματοδοτούν.
 Αργότερα, βέβαια, οι σχέσεις των ναζιστών και του μονοπωλιακού κεφαλαίου της χώρας έγιναν περισσότερο ουσιαστικές και φυσικά πολύ θερμές» γράφει ο Στάνλεϊ Πέιν («Ιστορία του φασισμού»).
Το 1933, η εφημερίδα «Τάιμς» της Νέας Υόρκης γράφει: 
«Ο νέος καγκελάριος Χίτλερ είχε δεχθεί στο Μπερχτεσγκάντεν μια αντιπροσωπία Αμερικανών επιχειρηματιών. Μεταξύ των προσκεκλημένων: ο Σωσθένης Μπεν, διευθυντής της εταιρείας τηλεπικοινωνιών ITT και ο γενικός αντιπρόσωπός του στη Γερμανία, Χένρυ Μαν. Ο Μπεν ζήτησε από τον οικονομικό σύμβουλο του Χίτλερ Βίλχελμ Κέπλερ, να του υποδείξει ανθρώπους εμπιστοσύνης τους οποίους οι ναζί θα διόριζαν προέδρους στα διοικητικά συμβούλια των περίπου είκοσι θυγατρικών εταιρειών του στη Γερμανία.
 Ο Βίλχελμ Κέπλερ πρότεινε τον Κουρτ φον Σραίντερ, τραπεζίτη του Χίτλερ και μετέπειτα στρατηγό των Ες Ες. 
Ο Σραίντερ έγινε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της SEG (Κεντρικής Ηλεκτρικής Εταιρείας) που ήταν ιδιοκτησία της ITT. Αυτός ανέλαβε να υποστηρίζει όσο το δυνατόν καλύτερα τα συμφέροντα της μητρικής εταιρείας στο Γ΄ Ράιχ. 
Αναδιοργάνωσε τη θυγατρική εταιρεία, διέγραψε τα χρέη της και υπέγραψε νέα συμβόλαια από τα οποία μερικά αφορούσαν την άμυνα. Ένας άλλος πράκτορας με επιρροή, που στρατολόγησε ο Αμερικανός βιομήχανος, ήταν ο Γκέρχαρντ Αλόις Βέστρικ. 
Αυτός, όντας επικεφαλής του νομικού γραφείου της εταιρείας Άλμπερτ και Βέστρικ, αντιπροσώπευε ήδη τα συμφέροντα ορισμένων αμερικανικών επιχειρήσεων στη Γερμανία, κυρίως της Κόντακ και της Τεξάκο».
Συμπερασματικά και ιστορικά αποδεδειγμένο ο Χίτλερ αναγνωρίστηκε Μαρξιστής που δούλεψε για το πέρασμα στην κατάργηση όλων των τάξεων και σε μια αταξική κοινωνία.

Που κυκλοφορούν αυτά τα «αναγνωρισμένα στοιχεία» του Μουρούτη; Τα μοιράζουν μόνο σε  ΝεοΔημοκράτες, τι μας κρύβουν; 20.000.000 δεν βγαίνουν όμως τα νούμερα κύριε Γιώργο μας. 
Τα στοιχεία πληθυσμού κυκλοφορούν ελεύθερα και τέτοια μείωση πληθυσμού στην ΕΣΣΔ δεν καταγράφουν εκτός και αν στα γκουλάγκ είχανε και προγράμματα τεκνοποίησης. 
Πριν σε σκοτώσουμε θα κάνεις και δυο παιδιά. Αυτά τα στοιχεία γιατί τα αφήνουν να κυκλοφορούν ελεύθερα και τους εκθέτουν;
Από την Αμερική του Τραμπ στις χώρες της Βαλτικής μέχρι την γειτονιά μας ένα είναι το ζητούμενο: πώς η αστική τάξη έχει επιλέξει να ξεπεράσει τις κρίσεις του καπιταλιστικού συστήματος.
 Και αυτό είναι η καταστροφή της εργατικής μάζας. Το ζητούμενο πάντα από την αρχή ήτανε τάξη εναντίον τάξης. Η παραχάραξη της ιστορίας και η άθλια εξίσωση κομμουνισμού-ναζισμού είναι η αρχή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου