Για όσους παρακολουθούν κάπως τα ζητήματα ασφάλειας, η αδυναμία του Βελγίου να προλάβει τις τρομοκρατικές ενέργειες στις Βρυξέλλες ήταν απόλυτα αναμενόμενη. Σε αντίθεση με τον αγγλοσαξονικό κόσμο, οι χώρες της ηπειρωτικής Ευρώπης είναι πολύ πίσω σε αυτόν τον τομέα, γι' αυτό και τόσο ευάλωτες.
Η Μεγάλη Βρετανία όμως δεν είναι Βέλγιο. Δαπανά δισεκατομμύρια για την εσωτερική ασφάλεια της, συμμετέχει στο πανίσχυρο δίκτυο παρακολουθήσεων Five Eyes και η Scotland Yard και η MI6 είναι υπηρεσίες γνωστές σε ολόκληρο τον κόσμο.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Guardian, ο δράστης της επίθεσης ήταν Βρετανός πολίτης με καταγωγή από τη Λιβύη, κάτοικος του Μάντσεστερ και γνωστός στις αρχές, οι οποίες προφανέστατα υποτίμησαν τις επιχειρησιακές του δυνατότητες. Το ίδιο προφίλ είχε και ο δράστης της επίθεσης στο Westminister.
Γιατί λοιπόν σήμερα δεν συζητάμε για το γιατί αποτυγχάνουν οι ακριβοπληρωμένες υπηρεσίες ασφαλείας της Μεγάλης Βρετανίας;
Μήπως όλη αυτή η ανιστόρητη, αβάσιμη και επικίνδυνη δαιμονοποίηση του Ισλάμ δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από ένα άλλοθι αυτών που πραγματικά αποτυγχάνουν;
Μήπως όλη αυτή η ανιστόρητη, αβάσιμη και επικίνδυνη δαιμονοποίηση του Ισλάμ δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από ένα άλλοθι αυτών που πραγματικά αποτυγχάνουν;
Ακόμα και αν αύριο πατήσουμε ένα κουμπί και εξαλειφθεί κάθε εξτρεμιστική σέκτα από τον ισλαμικό κόσμο, τρελοί πάντα θα υπάρχουν. Αν πάντα αποτυγχάνουν οι υπηρεσίες ασφαλείας, δεν θα αλλάξει κάτι τρομερά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου