Στην εμβληματική ταινία «Το Πάρτυ» του Blake Edwards (1968), ο Hrundi Bakshi, τον οποίο υποδύεται ο Peter Sellers, είναι ένας Ινδός γκαφατζής ηθοποιός, που από ένα λάθος της τύχης προσκαλείται σε ένα πάρτυ γεμάτο με διασημότητες της αμερικάνικης κοινωνίας, κυρίως από τον κόσμο του Hollywood.
Ο Bakshi εκφράζει έναν μάλλον αφελή, και με υποτακτική συμπεριφορά, χαρακτήρα (αλλά ταυτόχρονα συμπαθητικό και αστείο), που προσπαθεί απεγνωσμένα να δείξει στους παρευρισκομένους ότι είναι και αυτός το ίδιο «δυτικός» με τους υπόλοιπους καλεσμένους στο πάρτυ.
Αυτή του η διάσταση αποτυπώνεται συμβολικά στην ταινία με την ατάκα «howdy partner» - έναν χαιρετισμό που συχνά απευθύνουν μεταξύ τους οι συντηρητικοί λευκοί στον αμερικάνικο νότο, και την οποία χρησιμοποιεί κατά κόρον ο Sellers στην συναναστροφή του με τους καλεσμένους.
Το αποτέλεσμα είναι να εμφανίζεται ο Bakshi ως μια καρικατούρα του δυτικού ανθρώπου και να παρουσιάζεται ως μια γελοιογραφική παράσταση της μετα-αποικιοκρατικής εποχής. Στην Ινδία άλλωστε, όπως και σε όλες τις χώρες υπό αποικιοκρατικό ζυγό, όσοι ανήκαν στις ανώτερες τάξεις και υιοθετούσαν το δυτικό στυλ (στην ενδυμασία, στην ομιλία κτλ), είχαν περισσότερες πιθανότητες να διατηρήσουν τα προνόμιά τους, ως μια απόδειξη της υποτέλειάς τους στα νέα αφεντικά που ήταν τώρα «στα πράγματα».
Με βάση τα σημερινά δεδομένα, καταλληλότερος για τον ρόλο του Hrundi V. Bakshi δεν θα ήταν ίσως ο μακαρίτης ο Πίτερ Σέλλερς, αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Κατά την πρόσφατη ομιλία του στην παρουσίαση του βιβλίου του Τάσου Αβραντίνη, «Εκπαίδευση: Ελεύθερη επιλογή ή μια γάτα που γαβγίζει;», έκανε την εξής δήλωση: «δυστυχώς οι πιστωτές μας ελάχιστα ασχολήθηκαν με την παιδεία στα τρία μνημόνια, γιατί η παιδεία είναι η πιο σημαντική μεταρρύθμιση για το μέλλον του τόπου».
Κατά την πρόσφατη ομιλία του στην παρουσίαση του βιβλίου του Τάσου Αβραντίνη, «Εκπαίδευση: Ελεύθερη επιλογή ή μια γάτα που γαβγίζει;», έκανε την εξής δήλωση: «δυστυχώς οι πιστωτές μας ελάχιστα ασχολήθηκαν με την παιδεία στα τρία μνημόνια, γιατί η παιδεία είναι η πιο σημαντική μεταρρύθμιση για το μέλλον του τόπου».
Η δήλωση αυτή θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως εξής: οι συμπατριώτες μου δεν είναι ικανοί να αυτοκυβερνηθούν.
Χρειάζονται κάποιους να τους κυβερνήσουν, όχι μόνο στον οικονομικό τομέα, αλλά, ως υπανάπτυκτοι που είναι, σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής.
Τα μνημόνια λοιπόν, θα πρέπει να επεκταθούν παντού, σε όλους τους τομείς της ύπαρξής μας.
Χρειάζονται κάποιους να τους κυβερνήσουν, όχι μόνο στον οικονομικό τομέα, αλλά, ως υπανάπτυκτοι που είναι, σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής.
Τα μνημόνια λοιπόν, θα πρέπει να επεκταθούν παντού, σε όλους τους τομείς της ύπαρξής μας.
Η δήλωσή του θέτει με έναν εξαιρετικό τρόπο μια διάσταση της παρέμβασης των δανειστών στη χώρα μας, που ξεπερνά το οικονομικό νοικοκύρεμα.
Περιγράφει ευθέως και την πολιτική της διάσταση, η οποία επικρέμεται στον αέρα, αλλά κανείς από τους δανειστές δεν τολμά να ψελλίσει ανοικτά:
ότι δηλαδή, πέρα από οποιοδήποτε οικονομικό στοιχείο, η παρέμβαση των δανειστών έχει κυρίως έναν πολιτικό, σχεδόν αποικιοκρατικού τύπου, χαρακτήρα.
Όλοι το γνωρίζουν βέβαια, αλλά αυτά δεν είναι πράγματα που τα λες και στις εφημερίδες, ειδικά αν θέτεις υποψηφιότητα για πρωθυπουργός των ιθαγενών αυτής της χώρας.
Περιγράφει ευθέως και την πολιτική της διάσταση, η οποία επικρέμεται στον αέρα, αλλά κανείς από τους δανειστές δεν τολμά να ψελλίσει ανοικτά:
ότι δηλαδή, πέρα από οποιοδήποτε οικονομικό στοιχείο, η παρέμβαση των δανειστών έχει κυρίως έναν πολιτικό, σχεδόν αποικιοκρατικού τύπου, χαρακτήρα.
Όλοι το γνωρίζουν βέβαια, αλλά αυτά δεν είναι πράγματα που τα λες και στις εφημερίδες, ειδικά αν θέτεις υποψηφιότητα για πρωθυπουργός των ιθαγενών αυτής της χώρας.
Ο Κυριάκος, όχι μόνο περιέγραψε ωμά αυτόν τον χαρακτήρα της παρέμβασης, αλλά φαίνεται πως συμφώνησε κιόλας με αυτόν.
Ναι, οι δανειστές μας πρέπει να παρεμβαίνουν σε όλες τις παραμέτρους της δημόσιας και πολιτικής μας ζωής. Και ακόμα παραπέρα:
πρέπει να παρεμβαίνουν στην παιδεία ειδικά, να μας εκπολιτίσουν, εμάς τους απολίτιστους, που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τον πολιτισμό μας όπως εκείνοι.
Ναι, οι δανειστές μας πρέπει να παρεμβαίνουν σε όλες τις παραμέτρους της δημόσιας και πολιτικής μας ζωής. Και ακόμα παραπέρα:
πρέπει να παρεμβαίνουν στην παιδεία ειδικά, να μας εκπολιτίσουν, εμάς τους απολίτιστους, που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε τον πολιτισμό μας όπως εκείνοι.
Και κλείνει την παρέμβασή του, εγκαλώντας τους για την καθυστέρησή τους να μας υποδείξουν το πρέπον:
«δυστυχώς οι πιστωτές μας ελάχιστα ασχολήθηκαν με την παιδεία στα τρία μνημόνια…».
«δυστυχώς οι πιστωτές μας ελάχιστα ασχολήθηκαν με την παιδεία στα τρία μνημόνια…».
Θα μπορούσε αυτή η δήλωση να είναι μια γκάφα, όπως εκείνη που έκανε ο κ. Μητσοτάκης, χαρακτηρίζοντας την Πορτογαλία ως μια μεσογειακή χώρα, δίνοντας χαρά στους απανταχού σοσιαλ-μιντιάδες και bloggers.
Παύει να είναι όμως τόσο αστείο, αν σκεφτούμε ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ο δηλών να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της ωραίας μας αποικίας…
Παύει να είναι όμως τόσο αστείο, αν σκεφτούμε ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ο δηλών να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της ωραίας μας αποικίας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου