http://news247.gr/eidiseis/gnomes/vangelis-delipetros/opoia-petra-kai-na-shkwseis-yparxei-papastauroy.3992004.html
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας.
Γιατί όλοι αυτοί κάνουν τη “δουλειά τους” επειδή το σύστημα τους το επιτρέπει, φτιάχνοντας “κανόνες” που δεν ισχύουν για όσους έχουν τις κατάλληλες “άκρες”.
Τελικά, όπου γάμος και γιορτή ο Παπασταύρου πρώτος. Με ή χωρίς offshore, με αφορολόγητο ή φορολογημένο το χρήμα, από υπόγειες ή... επίγειες διαδρομές που λοξοδρόμησαν, παντού υπάρχει κάποιος Παπασταύρου. Είτε ο ίδιος, είτε κάποιοι σαν κι αυτόν!
Η γιορτή του επενδυτή, με ή χωρίς εισαγωγικά. Και ο γάμος του συμφέροντος. Που χρειάζεται σε κάθε περίπτωση παπά και κουμπάρο. Ο παπάς είναι προφανώς το σύστημα, το οποίο επιτρέπει να υπάρχουν offshore και φορολογικοί παράδεισοι που κρατούν κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα, τουλάχιστον μέχρι να έρθει η... κατάλληλη στιγμή για να αποκαλυφτούν ορισμένα από αυτά.
Και κουμπάρος, παντού και πάντοτε, κάποιος Παπασταύρου. Οι κατάλληλοι άνθρωποι που γνωρίζουν τις σκοτεινές διαδρομές του χρήματος. Αυτοί που ξέρουν πώς να μην φανεί εκεί που φορολογείται και να καταλήξει εκεί που μπορεί να καταχωνιαστεί. Μέχρι την ώρα, βέβαια, που κάποιοι άλλοι Παπασταύρου θα “μοιραστούν” την τεχνογνωσία τους και θα βγάλουν στο φως μερικά από τα κρυμμένα.
Είναι πολλοί οι Παπασταύρου. Αυτοί που στήνουν τις offshore. Αυτοί που επιλέγουν την Μάλτα, τα Κέιμαν, τον Παναμά, το Λουξεμβούργο, ή την Κύπρο παλαιότερα. Είναι επίσης οι άλλοι... Παπασταύρου που κλείνουν τις συμφωνίες για τα υποβρύχια που γέρνουν, τα ναυπηγεία που πουλιούνται για ένα δολάριο ή έστω για ένα κομμάτι ψωμί επισήμως και πάρα πολλά υπογείως, αυτοί που μεσολαβούν στην πώληση των λιμανιών και των εκτάσεων – φιλέτο.
Και οι άλλοι, όλοι οι άλλοι. Αυτοί που έχουν τον τρόπο και τα κατάλληλα πολιτικά κονέ για να παρακάμψουν νόμους, εγκυκλίους και διαδικασίες. Αυτοί που γίνονται μάνατζερ “ξένων επενδυτών” και βρίσκουν τον τρόπο να οικοδομηθούν εκτάσεις σε περιοχές natura, να φτιαχτούν ολόκληρα “τουριστικά χωριά” εκεί που οι κανονικοί άνθρωποι δεν φτιάχνουν ούτε μάνδρα, αυτοί που γνωρίζουν ποιοι και πώς θα προσπεράσουν τα εμπόδια που θέτουν στους “άλλους” η αρχαιολογική υπηρεσία, η πολεοδομία, ή τα Ρυθμιστικά.
“Παπασταύρου” ων ουκ έστιν αριθμός: οι λομπίστες, οι νομικοί, οι ειδικοί τέλος πάντων, με ή χωρίς εισαγωγικά, που φτιάχνουν τα σχετικά συμβόλαια βγάζοντας λαγούς από το καπέλο τους, επειδή έχουν όχι μόνο τη γνώση αλλά και τις κατάλληλες επαφές. Και όχι απλά επειδή γνωρίζουν το νομικό σύστημα αλλά επειδή γνωρίζουν, από τα... μέσα, το ίδιο το σύστημα.
Όλοι αυτοί οι... Παπασταύρου κάνουν όντως τη δουλειά τους, επειδή ακριβώς τους το επιτρέπει το σύστημα. Επειδή αυτό χαράζει στο παρασκήνιο τις υπόγειες διαδρομές του χρήματος, επειδή αυτό θεσμοθετεί “κανόνες” που μπάζουν από παντού και αφήνει -πολύ οργανωμένα- τρύπες για να μπουκάρουν οι επιτήδειοι.
Υποχρέωση των πολιτικών όμως είναι να υπάρχουν κανόνες χωρίς τρύπες. Υποχρέωσή τους είναι να υπάρχει ένα ουσιαστικό σύστημα Πόθεν Έσχες, χωρίς παραθυράκια, ένα σύστημα που δεν θα επιτρέπει τακτοποίηση εκ των υστέρων. Όπως υποχρέωση των πολιτικών, όλων των πολιτικών, είτε βρίσκονται στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση, είναι να μην υπάρχει φοροαποφυγή, φοροδιαφυγή και μαύρο χρήμα.
Και αυτό σημαίνει κανόνες που να ισχύουν για όλους και όχι δυνατότητα για “σημειακές τροποποιήσεις”. Και, πάνω απ' όλα, αυτό σημαίνει ότι οι Παπασταύρου αυτού του κόσμου δεν πρέπει να γίνονται πολιτικά στελέχη.
Να μην αναλαμβάνουν ρόλο στις διαπραγματεύσεις με τους “Θεσμούς” ή τους ποικίλους μηχανισμούς της ΕΕ, να είναι κόκκινο πανί για ό,τι έχει σχέση με συμβάσεις του Δημοσίου, το τραπεζικό σύστημα και με τη θέπιση κανόνων που τάχα μας αφορούν όλους αλλά στην πράξη δεν αφορούν τους πελάτες τους.
Όλοι αυτοί οι “Παπασταύρου”, είτε νομικοί, είτε χρηματιστές, είτε εκδότες, μάνατζερ και λοιπά γκόλντεν μπόις, δεν μπορεί να είναι σύμβουλοι υπουργών ή του... πρωθυπουργού, γραμματείς και φαρισαίοι υπουργείων ή του... υπουργικού συμβουλίου και πολύ περισσότερο δεν μπορεί ο όποιος πρωθυπουργός να δηλώνει “Μακάρι να είχαμε δέκα Παπασταύρου”.
Απλά πράγματα που στην “κανονική” ζωή αποδεικνύονται σύνθετα. Γιατί το δύσκολο δεν είναι να στοχοποιηθεί επικοινωνιακά κάποιος... Παπασταύρου. Το ζόρικο είναι να στοχοποιηθεί και να αλλάξει το σύστημα που γεννά “Παπασταύρου”, που τους χρησιμοποιεί όσο κι αν δεν το ομολογεί, το σύστημα που τους θεωρεί απαραίτητους για να υπάρξει και να αναπαραχθεί.
Αλλά αυτό ακριβώς είναι η διαπλοκή. Αυτή που στα λόγια πολλοί εμίσησαν, αλλά στην πράξη ελάχιστοι θέλησαν πραγματικά να τα βάλουν μαζί της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου