Γάζα: πόσοι άλλοι πρέπει να πεθάνουν;

 

 

 

http://mao.gr/gaza-31-8/

Στους πόσους νεκρούς καίγεσαι; Στους πόσους νεκρούς καιγόμαστε, στους πόσους νεκρούς ο αέρας μυρίζει καμμένη σάρκα;

Πάντως, η Γάζα καίγεται πάνω από τρεις βδομάδες τώρα. Ποιο είναι το ψυχολογικό όριο των θυμάτων; Οι χίλιοι νεκροί πέρασαν, το νούμερο είναι πια τριψήφιο. Πάμε για τετραψήφιο; Σημασία έχει και η σύνθεση των νεκρών, η δημογραφία του θανάτου: Πολίτες ή άμαχοι; Παιδιά, γυναίκες, γέροντες, άνδρες ικανοί να πάρουν τα όπλα; 

Σημασία, λένε, έχει και ο τόπος όπως και ο τρόπος του θανάτου. Παιδιά που πέθαναν στον ύπνο τους, ενώ κοιμόντουσαν στο πάτωμα πλάι στους γονείς τους. Παιδιά που εγκατέλειψαν τα σπίτια τους καθώς οι γονείς τους υπάκουσαν στα τηλεφωνικά μηνύματα, τις ηχογραφημένες απειλές του Ισραήλ. Παιδιά που πέθαναν ενώ έπαιζαν στην παιδική χαρά. Η τελευταία κούνια, η τελευταία τσουλήθρα.

Χτύπησαν σχολεία, χτύπησαν πάρκα, χτύπησαν τζαμιά. Τι έμεινε απέξω; Τα γηροκομεία; 

Υπάρχουν γέροντες στη Γάζα; Προλαβαίνουν οι άνθρωποι εκεί να γεράσουν;

Την αλήθεια για τη σφαγή στη Γάζα δεν τη λένε μόνο τα βίντεο και οι εικόνες με τα πτώματα και τα χαλάσματα. Τη λέει ο χάρτης της περιοχής, τη λένε τα κλειστά περάσματα, τη λέει ο αποκλεισμός, η ανεργία, η φτώχεια στην οποία το Ισραήλ κα οι συνένοχοί του έχουν καταδικάσει τη Γάζα. Τη λένε οι συνθήκες που παραβιάστηκαν, οι αποφάσεις του ΟΗΕ που δεν τηρήθηκαν. Όλα αυτά είναι οι αιτίες για τις ρουκέτες, το σύχρονο ισοδύναμο της σφεντόνας του Δαβίδ.

Αρκετοί θυμούνται ή μάθανε αργότερα για τη σφαγή στη Σάμπρα και στη Σετίλα το Σεπτέμβρη του 1982, μια μόνιμη μαύρη κηλίδα στην ιστορία του σύγχρονου Ισραήλ. 

Εδώ ο αριθμός των νεκρών παραμένει αδιευκρίνιστος. Το BBC μίλησε για «τουλάχιστον 800 Παλαιστίνιους νεκρούς. Ο γνωστός Βρετανός δημοσιογράφος Ρόμπερτ Φισκ, από τους καλύτερους γνώστες της Μέσης Ανατολής, μίλησε για 1.700, ο Παλαιστινιακός Ερυθρός Σταυρός έδωσε έναν αριθμό πάνω από 3.000…

Θύματα ξεκοιλιασμένα, παιδιά αποκεφαλισμένα, γυναίκες βιασμένες… Το επίσημο κράτος του Ισραήλ δεν λέρωσε τα χέρια του με αίμα: επέτρεψε, ενθάρρυνε, μεθόδευσε τη σφαγή (που την έκαναν ακροδεξιοί φαλαγγίτες). Και τουλάχιστον φραστικά καταδικάστηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Oύτε και τώρα τα χέρια των Ισραηλινών στρατιωτών βάφονται με αίμα. Όλμοι και πύραυλοι κάνουν τη βρώμικη δουλειά.

 Ατσαλάκωτοι είναι οι χειριστές των drones.  Όμως με αίμα είναι βαμμένα τα χέρια όλων όσων αρνούνται να καταδικάσουν τη σφαγή των αμάχων και την ισοπέδωση της Γάζας -και πάνω απ’ όλα των κυβερνήσεων αλλά και των εκλεγμένων εκπροσώπων των λαών που κρατούν ίσες αποστάσεις, όπως ο ημέτερος Γ. Καμίνης.

Στους πόσους νεκρούς, λοιπόν, καιγόμαστε; Στους πόσους αρχίζουμε να έχουμε εφιάλτες;