«Τον σκότωσε. Δεν ήταν σωστό! Και αυτός μάνα είχε.
Όμως, αν ο νόμος προβλέπει τη βία και τον βασανισμό που υπέστη ο γιος μου,
εάν το προβλέπει, τότε ως μάνα θα βάλω μια πέτρα στο στομάχι και θα πω:
γιε μου σου άξιζε κάτι τέτοιο.
Εάν δεν το προβλέπει, αυτό που θέλω είναι να διαλευκανθεί η υπόθεση και όχι να συγκαλυφθεί».
Όμως, αν ο νόμος προβλέπει τη βία και τον βασανισμό που υπέστη ο γιος μου,
εάν το προβλέπει, τότε ως μάνα θα βάλω μια πέτρα στο στομάχι και θα πω:
γιε μου σου άξιζε κάτι τέτοιο.
Εάν δεν το προβλέπει, αυτό που θέλω είναι να διαλευκανθεί η υπόθεση και όχι να συγκαλυφθεί».
Οι λέξεις «μαγκώνουν» στα χείλη της 70χρονης, μητέρας του Ιλία Καρέλι. Καθισμένη σε ένα καναπέ δίπλα από τη φωτογραφία του δολοφονημένου γιου της προσπαθεί να κρατήσει σταθερή και καθαρή τη φωνή της για να αφηγηθεί όλα όσα έζησε αυτές τις ημέρες.
Επαναφέρει στη θύμησή της τα παιδικά χρόνια του Ιλία – Κουντρέτ Κούμε («αυτό είναι το πραγματικό του όνομα» λέει ο αδελφός του), την τελευταία φορά που τον είδε από κοντά πριν από ακριβώς επτά χρόνια. «Τότε που ήμασταν χαρούμενοι».
Εμμένει όμως στο παρόν.
Να μάθει γιατί ο γιος της αφαίρεσε μια ζωή και στη συνέχεια αφαίρεσαν τη δική του.
Επαναφέρει στη θύμησή της τα παιδικά χρόνια του Ιλία – Κουντρέτ Κούμε («αυτό είναι το πραγματικό του όνομα» λέει ο αδελφός του), την τελευταία φορά που τον είδε από κοντά πριν από ακριβώς επτά χρόνια. «Τότε που ήμασταν χαρούμενοι».
Εμμένει όμως στο παρόν.
Να μάθει γιατί ο γιος της αφαίρεσε μια ζωή και στη συνέχεια αφαίρεσαν τη δική του.
Ο Καρέλι γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ζουπάν.
Ένα χωριό πεντακοσίων κατοίκων που βρίσκεται στα περίχωρα του Φιέρι,
σε απόσταση εκατόν είκοσι χιλιόμετρων από τα Τίρανα.
Είναι η πρώτη φορά που η οικογένεια του δέχεται να μιλήσει σε ελληνικό μέσο.
Παρά την αρχική δυσπιστία, ο Σκελκίμ, αδελφός του Ιλία, ανοίγει τη μεγάλη σιδερένια εξώπορτα και μας οδηγεί στο χώρο όπου βρίσκεται η μητέρα του, Ρεσμίε Κούμε.
Μια σχετικά νεόκτιστη μονοκατοικία, όπου ο βαρυποινίτης - σύμφωνα με τον αδελφό του - ονειρευόταν να ζήσει μετά την αποφυλάκισή του.
Τα παιδικά του χρόνια τα έζησε μόλις λίγα μέτρα μακριά σε ένα παλιό πέτρινο σπίτι με τσίγκους και κεραμίδια. Το είχε χτίσει τη δεκαετία του ‘60 ο πατέρας του, που πέθανε το 1999 σε ηλικία 57 ετών. Πηγαίνοντας λίγες ημέρες πίσω στο μεσημέρι της 25ης Μαρτίου, ο Ιλία Καρέλι επιτίθεται και σκοτώνει με αυτοσχέδιο μαχαίρι τον 46χρονο υπαρχιφύλακα των φυλακών Μαλανδρίνου, Γιώργο Τσιρώνη, πατέρα δύο παιδιών. Ο ίδιος εξηγεί τους λόγους σε σημείωμα που παραδίδει στον άτυχο υπάλληλο των φυλακών, προαναγγέλλοντας ουσιαστικά την αποτρόπαια πράξη.
«Γιατί δεν με αφήσατε να πάω στο σπίτι μου να βρω ζωντανή τη μάνα μου, γιατί;
Γιατί δεν με αφήσατε να έφτιαχνα κι εγώ μια οικογένεια, γιατί; Είμαι μέσα από το 1997 και δεν χορτάσατε με τα τόσα χρόνια από τη ζωή μου; Μέχρι τώρα έχω βγάλει τα ισόβια και 4 χρόνια με εργασία. Με το λάθος που έχω κάνει δεν μου αξίζανε τόσα πολλά χρόνια και ακόμα συνεχίζετε να με κρατάτε, γιατί; Γιατί τώρα αναγκαστικά πρέπει να πάρω και εγώ μια ζωή από εσάς.
Γιατί μου πήρατε όλη την ζωή μου, γιατί, γιατί... γιατί;».
Ένα χωριό πεντακοσίων κατοίκων που βρίσκεται στα περίχωρα του Φιέρι,
σε απόσταση εκατόν είκοσι χιλιόμετρων από τα Τίρανα.
Είναι η πρώτη φορά που η οικογένεια του δέχεται να μιλήσει σε ελληνικό μέσο.
Παρά την αρχική δυσπιστία, ο Σκελκίμ, αδελφός του Ιλία, ανοίγει τη μεγάλη σιδερένια εξώπορτα και μας οδηγεί στο χώρο όπου βρίσκεται η μητέρα του, Ρεσμίε Κούμε.
Μια σχετικά νεόκτιστη μονοκατοικία, όπου ο βαρυποινίτης - σύμφωνα με τον αδελφό του - ονειρευόταν να ζήσει μετά την αποφυλάκισή του.
Τα παιδικά του χρόνια τα έζησε μόλις λίγα μέτρα μακριά σε ένα παλιό πέτρινο σπίτι με τσίγκους και κεραμίδια. Το είχε χτίσει τη δεκαετία του ‘60 ο πατέρας του, που πέθανε το 1999 σε ηλικία 57 ετών. Πηγαίνοντας λίγες ημέρες πίσω στο μεσημέρι της 25ης Μαρτίου, ο Ιλία Καρέλι επιτίθεται και σκοτώνει με αυτοσχέδιο μαχαίρι τον 46χρονο υπαρχιφύλακα των φυλακών Μαλανδρίνου, Γιώργο Τσιρώνη, πατέρα δύο παιδιών. Ο ίδιος εξηγεί τους λόγους σε σημείωμα που παραδίδει στον άτυχο υπάλληλο των φυλακών, προαναγγέλλοντας ουσιαστικά την αποτρόπαια πράξη.
«Γιατί δεν με αφήσατε να πάω στο σπίτι μου να βρω ζωντανή τη μάνα μου, γιατί;
Γιατί δεν με αφήσατε να έφτιαχνα κι εγώ μια οικογένεια, γιατί; Είμαι μέσα από το 1997 και δεν χορτάσατε με τα τόσα χρόνια από τη ζωή μου; Μέχρι τώρα έχω βγάλει τα ισόβια και 4 χρόνια με εργασία. Με το λάθος που έχω κάνει δεν μου αξίζανε τόσα πολλά χρόνια και ακόμα συνεχίζετε να με κρατάτε, γιατί; Γιατί τώρα αναγκαστικά πρέπει να πάρω και εγώ μια ζωή από εσάς.
Γιατί μου πήρατε όλη την ζωή μου, γιατί, γιατί... γιατί;».
Η μητέρα του αδυνατεί να κατανοήσει τα κίνητρα του. «Θέλω να ξέρω τι είναι αυτό που έσπρωξε τον γιο μου και σκότωσε τον υπάλληλο των φυλακών. Ίσως όλο αυτό να έγινε έτσι ώστε να μην ξανασυμβεί κάτι τέτοιο σε φυλακή. Αλλά όταν η ψυχή και η καρδιά φεύγει με τόσο βίαιο τρόπο καλύτερα η μάνα να ακολουθεί το παιδί της. Δεν αντέχω άλλο. Ονειρεύομαι ότι είναι ακόμη ζωντανός. Όταν ξέρω ότι έχει σκεπαστεί από το χώμα σκέφτομαι πως δεν μπορώ να ζήσω άλλο!». Ανεβάζει την ένταση της φωνής, πιάνει με το αριστερό χέρι την καρδιά της και φωνάζει:«Δεν το περίμενα αυτό».
Η πολύχρονη διαδρομή του Ιλία Καρέλι στις ελληνικές φυλακές ξεκινά τον Οκτώβριο του 1997 όταν κρίνεται ένοχος για διακεκριμένη κλοπή. Εννιά χρόνια αργότερα και αφού έχει εκτίσει τα 3/5 της ποινής του αποφυλακίζεται υπό όρους. Δεν περνάνε λίγοι μήνες και τον Μάρτιο του 2007 βρίσκεται και πάλι πίσω από τα σιδερένια κάγκελα, αυτή τη φορά κατηγορούμενος για απόπειρα ανθρωποκτονίας ενός ζευγαριού στο Νέο Ηράκλειο, κατά τη διάρκεια ληστείας.
Παράλληλα καταδικάζεται σε οκτώ χρόνια κάθειρξη για διακίνηση ναρκωτικών.
«Μου είχε πει ότι σε ένα χρόνο περίμενε να αποφυλακιστεί, ενώ με την εργασία που έκανε στη φυλακή ίσως και σε πέντε - έξι μήνες. Τον περίμενα. Δεν ξέρω τι συνέβη και προστέθηκαν χρόνια στην ποινή του. Ούτε ο ίδιος το ήξερε. Αναρωτιέμαι πως έφτασε ως εκεί. Ήταν πολύ καλός με όλους. Ήταν πολύ αγαπητός. Στο δρόμο του θεού. Δεν ήταν αλήτης, παρόλο που εκείνα τα χρόνια ήταν πολύ δύσκολα. Όχι επειδή το λέω εγώ που είναι αίμα μου. Ρώτα όποιον θες», λέει η κυρία Ρεσμίε.
Σε δημοσίευμα της εφημερίδας Βήμα, η δικηγόρος Μαρία Σταμέλου, που τον είχε υπερασπιστεί στο τελευταίο δικαστήριό του - τον Ιανουάριο του 2014 αναφέρει: «Είχα μιλήσει μαζί του λίγες ημέρες πριν από τον φόνο στο Μαλανδρίνο. Αδημονούσε να αποφυλακισθεί. Ξαφνικά, μου τηλεφώνησαν από τις φυλακές και μου είπαν ότι υπήρχε μια νέα καταδίκη του για ναρκωτικά. Δεν ξέρω πραγματικά τι συνέβη, αφού πίστευε ότι σε λίγα 24ωρα θα ήταν ελεύθερος».
Δύο μέρες μετά τη δολοφονία του υπαρχιφύλακα Τσιρώνη, ο Καρέλι μεταφέρεται στις φυλακές Νιγρίτας. Λίγες ώρες αργότερα, βρίσκεται νεκρός στο κελί του. Η έκθεση των ιατροδικαστών της Θεσσαλονίκης αναφέρει ως αιτία θανάτου τα πολλαπλά χτυπήματα, ενώ φαίνεται ότι το κρίσιμο πλήγμα επέφερε κάταγμα στο στέρνο.
«Ο θάνατος επήλθε από αρρυθμογόνο μηχανισμό που προκάλεσαν τα πολλαπλά χτυπήματα στο στέρνο του από σπειρωτή ράβδο (κλομπ)», σημειώνεται χαρακτηριστικά στην ιατροδικαστική έκθεση.
Την ίδια στιγμή δημιουργούνται υπόνοιες και για ηλεκτροσόκ στην παλάμη του βαρυποινίτη, γεγονός που καταρρίπτεται από τον εργαστηριακό έλεγχο τον οποίο είχαν παραγγείλει οι ιατροδικαστές, Μηνάς Γεωργιάδης και Ελένη Ζαγγελίδου.
«Ένα πράγμα θέλω να ρωτήσω. Η καρδιά του γιου μου με ποια δικαιολογία κρατήθηκε στην Ελλάδα; Όταν πήγαμε να παραλάβουμε τη σορό γιατί δεν μας είπαν «πάρτε τον αλλά η καρδιά του πρέπει να μείνει εδώ…;». Γιατί δεν μας είπαν ότι θα την κρατήσουν για εξετάσεις; Να το ήξερα. Εάν δεν ερχόταν εδώ το πτώμα του γιου μου για εξετάσεις δεν θα μαθαίναμε ποτέ ότι η καρδιά του έλειπε», λέει η μητέρα του Καρέλι. Και επαναλαμβάνει στην απελπισία της:
«Γιατί σκότωσε ο γιος μου και γιατί τον τιμώρησαν με τον ίδιο τρόπο; Θέλω να μάθω… Δεν θα ηρεμήσω εάν δεν μάθω! Αν και ξέρω ότι το παιδί μου δεν θα γυρίσει πίσω».
Ο Ιλία Καρέλι επικοινωνούσε με την οικογένειά του τηλεφωνικά σχεδόν κάθε εβδομάδα. Ποτέ δεν είχε αναφέρει κάτι για τη ζωή του στο κελί.
«Δεν μου μιλούσε για περισσότερα πράγματα για να μην ανησυχήσω» μου λέει η μητέρα του. Σύμφωνα με τον αδελφό του, στην τελευταία τους επικοινωνία λίγες ημέρες πριν τη δολοφονία του υπαρχιφύλακα, φαινόταν ήρεμος, ρωτώντας μόνον δύο – τρία πράγματα όπως πάντα.
Για τα ανίψια και την μάνα του.
Σήμερα ο μικρός του ανιψιός έχει χαράξει με μελάνι στο δεξί του χέρι τη λέξη Ντέτι, (θάλασσα στα ελληνικά), που ήταν και το παρατσούκλι του θείου του, ο οποίος στο ίδιο χέρι είχε τατουάζ το όνομα του ανιψιού του.
Το γεγονός πως έξι υπάλληλοι του Κέντρου Κράτησης Νιγρίτας που κατηγορούνται για τον θάνατο του γιου της έχουν ήδη προφυλακιστεί και τεθεί σε αργία από τον υπουργό Δικαιοσύνης Χαράλαμπο Αθανασίου δεν φαίνεται να απαλύνει τον πόνο της μητέρας του Καρέλι. «Για αυτούς που σκότωσαν και βασάνισαν τον γιο μου ας πάρουν μέτρα αυτοί που τους φυλάκισαν ήδη. Ο γιος μου ήταν τιμωρημένος στη φυλακή».
Δύο χιλιόμετρα έξω από το Ζουπάν βρίσκεται το νεκροταφείο όπου έχει ταφεί ο Ιλία καρέλι.
Στον τάφο του που βρίσκεται δίπλα από αυτόν του πατέρα του, βρίσκονται καρφωμένες εννιά αλβανικές σημαίες που αποδεικνύουν την εθνική διάσταση της υπόθεσης.
Τον βίαιο θάνατο του Ιλία Καρέλι σπεύδουν να εκμεταλλευτούν διάφοροι εθνικιστικοί κύκλοι της Αλβανίας με το πολιτικό κόμμα Συμμαχία Κόκκινο- Μαύρο να πρωτοστατεί σε αυτή τη προσπάθεια, ενώ το περασμένο Σάββατο, περίπου πεντακόσια άτομα - κυρίως νεολαίοι με αλβανικές σημαίες πραγματοποίησαν συγκέντρωση έξω από το ελληνικό προξενείο στα Τίρανα, φωνάζοντας υβριστικά συνθήματα εναντίον της Ελλάδας και καίγοντας την ελληνική σημαία.
Ο 28χρονος Ιλίρ ο οποίος συμμετείχε στην πορεία χαρακτηρίζει τον βαρυποινίτη εθνικό ήρωα, και λέει πως το ελληνικό κράτος πρέπει να πληρώσει με το ίδιο νόμισμα.
Όλο αυτό το διάστημα το θέμα της δολοφονίας Καρέλι βρίσκεται στη πρώτη θέση της επικαιρότητας, με τα αλβανικά ΜΜΕ να εκφράζουν έντονα τον φόβο της συγκάλυψης της υπόθεσης, με αφορμή και την έκθεση των ελλήνων ιατροδικαστών που κατέληγε πως ο Καρέλι δεν είχε υποστεί ηλεκτροσόκ.
Δεν έχε περάσει άλλωστε μεγάλο διάστημα από το δημοσίευμα της αλβανικής εφημερίδας «GazetaShqiptare», όπου αναφέρεται ότι οι ιατροδικαστές που εξέτασαν τη σορό του Ιλί Καρέλι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το θύμα έχασε τη ζωή του από βασανιστήρια.
Στο ίδιο δημοσίευμα, σημειώνεται πως οι αλβανοί ιατροδικαστές διαπίστωσαν σοβαρά τραύματα στο κεφάλι του θύματος, κατάγματα στα πλευρά, απουσία νυχιών, σπασμένα πέλματα ποδιών καθώς και ότι τα χέρια του ήταν καμένα και αλυσοδεμένα.
Ήδη στην Αλβανία βρίσκονται σε αναμονή του επίσημου αποτελέσματος της έρευνας που σύμφωνα με την εισαγγελία του Φιέρι θα γίνει τις επόμενες ημέρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου