Ο Σταύρος Θεοδωράκης δε γουστάρει τους Μαζάουερ να χώνονται στα πόδια μας.Αλλοιώνoυν την προπαγάνδα

 

 

 

apolyterion20 Φεβρουαρίου 2013 - 12:34 μ.μ.

To 2010 o Σταύρος Θεοδωράκης μας έλεγε για όσα θα πρέπει να ξεχάσουμε, θέλοντας μάλλον να μας πείσει πόσο καλό θα μας έκανε η κρίση. Στο τέλος του άρθρου ζητούσε από τους αναγνώστες να προσθέσουν ό,τι έχουν ευχαρίστηση. Το κοινό του, προφανώς, στάθηκε στο ύψος του.

34 μήνες μετά, όλα αυτά που ξεχάσαμε π.χ. εργατικά δικαιώματα, αξιοπρεπή διαβίωση, ανεξάρτητο τύπο -αν υπήρξε ποτέ-, για να αναφέρω μόνο λίγα, κάνουν το τότε άρθρο του Θεοδωράκη να φαντάζει γελοία προπαγάνδα. Τότε όμως έκανε τη δουλειά της. Πολλοί πείστηκαν από το προτεσταντικό παραμύθι ότι δηλ. φταίξαμε, θα τιμωρηθούμε και στο τέλος θα πάνε όλα καλά. Το χάπυ εντ όμως δεν ήρθε και γι' αυτό πλέον ο Θεοδωράκης στρέφεται στη ξεδιάντροπη διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Πολλοί από αυτούς που τσίμπησαν το 2010 θα τσιμπήσουν ξανά.

  

 http://everythingyoureadinthenewsistrue.blogspot.gr/2013/02/blog-post_20.html

ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΑΛΕΠΗ

 Ο Σταύρος Θεοδωράκης δεν απευθύνεται σε μένα και μάλλον δεν απευθύνεται και σ' εσάς,

 αφού φτάσατε ως εδώ.
Ο Σταύρος Θεοδωράκης βρέθηκε να πρωταγωνιστεί σε μία παράσταση που παίζεται εδώ και τρία χρόνια και έχει μπει στην τρίτη πράξη της από το περασμένο καλοκαίρι. 

Το σενάριο είναι λίγο-πολύ γνωστό: 

 Τα πράγματα δεν ήταν ποτέ τόσο άσχημα όσο τα περιγράφουν οι πονηροί, 

οι μίζεροι, οι αποτυχημένοι.
Ένα υπνοστεντόν για συνειδήσεις.

Τον περασμένο Γενάρη ο Σταύρος Θεοδωράκης γράφει πως πήρε ένα βράδυ Σαββάτου τη μηχανή, αναζητώντας τους άστεγους στους δρόμους της Αθήνας. 

«Χίλιοι διακόσιοι με χίλιοι τετρακόσιοι είναι», σημειώνει, επικαλούμενος τη ΜΚΟ «Praxis» και το Δήμο Αθηναίων. Πουλάνε παστίλιες, λέει για τη ΜΚΟ «Κλίμακα» που εκτιμά σε δέκα χιλιάδες τον αριθμό τους. Μπορεί και να είναι λιγότεροι. 

Ο υπαινιγμός είναι όμως σαφής: 

Δεν υπάρχουν άστεγοι, τουλάχιστον όχι τόσοι όσοι λένε οι πονηροί, οι μίζεροι, οι αποτυχημένοι.

Στα μαθηματικά δεν ήμουν ποτέ καλός, πόσο μάλλον στα μαθηματικά του τρόμου.

 Δεν ξέρω ποιος αριθμός επιτρέπεται να με σοκάρει.
Αλλά είπαμε, δεν είμαστε το κοινό του. 

Το κοινό του δεν κυκλοφορεί στο κέντρο της Αθήνας. 

Το κοινό του δεν βλέπει τα τελευταία δύο χρόνια ανθρώπινο κρέας να σαπίζει δίπλα στα πεντάστερα της Πλατείας Συντάγματος.  Για το κοινό του ίσως να είναι και αόρατοι.

Στις 18 Φλεβάρη πιάνει τις υπογραφές «που συνοδεύονται από διάφορα σύμβολα όπως Bsc – Msc – Phd». «Η κρίση είναι μεγάλη [...] αλλά όχι τόσο ώστε να ζούμε με υποδείξεις ανθρώπων που έχουν μόνο αγγλικά βιογραφικά», γράφει για τον Κώστα Λαπαβίτσα.

 Διδάσκει στο Λονδίνο, δεν ζει στο Πέραμα ή στη Δραπετσώνα, επιχειρηματολογεί ο αρθρογράφος. Άρα δεν δικαιούται να μιλά για μία περιοχή για την οποία το BBC μετέδιδε πριν από δέκα μήνες ότι βρίσκεται στα πρόθυρα ανθρωπιστικής κρίσης. 

Λονδρέζοι κι αυτοί.
Ο Λαπαβίτσας όμως είναι απλώς το ορεκτικό. 

Το κυρίως πιάτο είναι ο Μαρκ Μαζάουερ, που τόλμησε να έλθει στα μέρη μας και να μιλήσει για τα πογκρόμ που ζουν οι μετανάστες, για τη ζωή τους που θυμίζει πια εκείνη των Εβραίων πριν τη μεγάλη σφαγή, για την απειλή που δέχεται η Δημοκρατία μας από το φασισμό.

«Όχι φίλτατε Μαζάουερ (ας μου επιτραπεί το θάρρος) η Ελλάδα δεν είναι η ναζιστική Γερμανία του ’33. Δεκάδες χιλιάδες μετανάστες ζουν ανάμεσα μας - έχουν μαγαζιά, παίζουν στα θέατρα, δουλεύουν δίπλα μας, σπουδάζουν μαζί με τα παιδιά μας, τρώνε μαζί μας – και κανείς δεν τους απειλεί», γράφει ο Θεοδωράκης.
Λες να μην ξέρει για τις εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίων που ζούσαν το '33 στη Γερμανία;

Οι ιστορικοί εκτιμούν ότι ξεπερνούσαν το μισό εκατομμύριο. 

Αυτοί άραγε δεν δούλευαν «δίπλα μας»;

 Δεν σπούδαζαν «μαζί με τα παιδιά μας»; 

Δεν έτρωγαν «μαζί μας»; 

Δεν έπαιζαν στο θέατρο; Δεν είχαν μαγαζιά;
Τη νύχτα της ενάτης Νοεμβρίου του '38, άραγε σε ποιων τα μαγαζιά έσπασαν τα κρύσταλλα;
Ποιος είναι όμως ο Μαζάουερ, που η υπογραφή του συνοδεύεται από διάφορα σύμβολα, 

που έχει μόνο αγγλικό βιογραφικό και δεν μένει -έστω τα Σαββατοκύριακα- στο Πέραμα ή στον Άγιο Παντελεήμονα;
Ο Μαρκ Μαζάουερ σπούδασε στην Οξφόρδη και στη Βαλτιμόρη. 

Γράφει για τους Financial Times και διδάσκει Ιστορία στο Κολούμπια της Νέας Υόρκης. 

Έχει γράψει βιβλία για την ιστορία της νεώτερης Ελλάδας, 

την κρίση του Μεσοπολέμου και τις πληγές που άνοιξε ο Ναζισμός.
Ενδεικτικά:

• Στην Ελλάδα του Χίτλερ. Η εμπειρία της κατοχής. Εκδόσεις Αλεξάνδρεια 1994
• Σκοτεινή ήπειρος. Ο ευρωπαϊκός 20ος αιώνας. Εκδόσεις Αλεξάνδρεια 2001.
• Η Ελλάδα και η οικονομική κρίση του μεσοπολέμου. Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης 2002
• Μετά τον πόλεμο. Η ανασυγκρότηση της οικογένειας του έθνους και του κράτους στην Ελλάδα. Εκδόσεις Αλεξάνδρεια 2003
• Θεσσαλονίκη. Πόλη των φαντασμάτων. Εκδόσεις Αλεξάνδρεια 2006
• Networks of Power in Modern Greece, (editor). C Hurst & Co Publishers Ltd 2008
• Η Αυτοκρατορία του Χίτλερ. Ναζιστική εξουσία στην κατοχική Ευρώπη, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια 2009 

«Το δρομολόγιο από το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος  στην Αγία Παρασκευή – όπου και το Deree (σ.σ. εκεί μίλησε ο Μαζάουερ) – δεν είναι επαρκές για να διαφωτίσει κάποιον ακόμη και έναν έμπειρο ιστορικό, για όλα τα τελευταία γεγονότα βίας», γράφει ο Στ. Θεοδωράκης, επειδή ο Μαζάουερ απέρριψε την αγαπημένη στο κοινό της παραστάσεως θεωρία των «δύο άκρων». 

Παραβλέπει ότι κανείς σοβαρός ιστορικός δεν εκδίδει βιβλία αν δεν έχει κάνει πρώτα επιτόπια έρευνα, αν δεν έχει βουτήξει στα αρχεία και στις μνήμες του τόπου για τον οποίο γράφει.

 Κανείς δεν χαίρει της αναγνώρισης των συναδέλφων του για λόγια του αέρα. 

Τουλάχιστον όχι ανάμεσα σε εκείνους που έχουν μόνο αγγλικά βιογραφικά.
Και όμως: «Θεμελιώδες πρόβλημα είναι η αξιοπιστία σας», λέει ο Σταύρος Θεοδωράκης στον Μαρκ Μαζάουερ, υποδυόμενος «αρκετούς πολίτες» -Και συμπληρώνει: «Η αξιοπιστία μας δηλαδή όλων ημών των σχολιαστών».
Αφήνω την αξιοπιστία τους στην κρίση σας.
(Anti-intellectualism is hostility towards and mistrust of intellect, intellectuals, and intellectual pursuits, usually expressed as the derision of education, philosophy, literature, art, and science, as impractical and contemptible.)

Μερικά σχόλια των αναγνωστών του Σταύρου Θεοδωράκη

 

  Για να δείτε τί ....ενόχλησε τον Σταύρο Θεοδωράκη δείτε εδώ

Mαρκ Μαζάουερ: Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μόνη πολιτική δύναμη που μπορεί να αποκαταστήσει την αξιοπιστία των θεσμών

 http://farmakoglwssa-kirki.blogspot.gr/2013/02/m.html

 

Μάρκ Μαζάουερ:Εχθρός ειναι το αίμα και χώμα των ναζί και η υποκρισία της ιθύνουσας τάξης 

 http://farmakoglwssa-kirki.blogspot.gr/2013/02/blog-post_8818.html