Σε ηχηρή παρέμβαση με αιχμές κατά της κυβέρνησης για το όργιο καταστολής με αφορμή τα γεγονότα στην επέτειο του Πολυτεχνείο προχώρησε η ηθοποιός Κλέλια Ρενέση.
Η ηθοποιός σε μακροσκελές κείμενο με αναφορές στην τραγωδία του Σοφοκλή «Αντιγόνη» εξαπολύει επίθεση στην κυβέρνηση για την αστυνομική βία και για τους χειρισμούς της την πανδημία του κορωνοϊού.
Πριν 2.500 χρονια, η Αντιγονη προσπέρασε τους νομους του Βασιλιά Κρέοντα για να τιμησει τους νομους των πεθαμενων.
Κ γι αυτο θαυτηκε ζωντανη.
Αυτον τον μυθο επελεξε ο μεγαλος τραγικος Σοφοκλης για να μας κανει να δουμε κατάματα την αξια της ζωης. Κ το νοημα του να αγωνιζεσαι για αυτα που πιστευεις κ ονειρευεσαι.
Με πολλαπλούς τροπους ο χαρακτηρας της Αντιγονης εξηγει πως η ζωη της δεν εχει κανενα νοημα πια, αν δεν ταφεί ως πρεπει το αδελφι της, το αιμα της.
2.500 χρονια μετα, ακομα τις ιδιες σκιες πολεμαμε, ακομα τις ιδιες τραγωδιες ζουμε.
Λιγοι ανθρωποι πηγαν να τιμησουν τους νεκρους του πολυτεχνειου , για την ιστορια, για την σημασια του να μενει αναμενο το καντηλι, για το «δεν ξεχνω» ρε γαμωτο, με ολες τις προφυλάξεις, με σεβασμο στα μετρα, κ εγινε η Αθηνα πεδίο μαχης.
Επίδειξη δυναμης ανευ προηγουμενου απ τον κυριο Χρυσοχοΐδη, θελοντας για αλλη μια φορα να μας θυμίσει ποιος κανει κουμαντο.
Μια χαρα τα πατε κυριε, κ ολοι θα θυμομαστε τ ονομα σας, αλλα στη θεση σας θα προσεχα πολυ, γιατι ετσι κ γινει καμια χοντραδα μοιραια , κ κλεισετε την Αντιγονη ξανα μεσα στον βραχο ( βλεπε Γρηγοροπουλο) μαντεψε ποια τεθωρακισμενα κ ποσα θα βγουν στον δρομο.
Κυριοι της κυβερνησης , θελει σοβαροτητα η κατασταση, κ οχι μπραβιλικια.
Κυριοι της κυβερνησης , θελει σοβαροτητα η κατασταση, κ οχι μπραβιλικια.
Οι μισοι ελληνες δεν εχουν να φανε.
Πριν το παιξεις μπαμπας κ τιμωρος ,φερε πρωτα το πιατο στο τραπεζι σε ολους μας.
Πριν ζητησεις χειροκροτημα , χειροκροτα πρωτα εσυ τον καθημερινο μοχθο κ στερηση των ανθρωπων που σε ταιζουν.
Σκυψε το κεφαλι κ ζητα συγνωμη απ τις οικογενειες των νεκρων που δεν βρηκαν κρεβατι μεθ.
Κ κατι αλλο.
Μην ξεχνας ποιους κυβερνας.
Ειμαστε μεσόγειοι, ανεμοδαρμενοι, τσιπουροχτυπημενοι, ερωτευμενοι με τον ηλιο κ την αλμυρα, με τον Ελυτη κ τον Σεφερη , ξυπναμε με την μεταφορα στο στομα, με το « θολωμένο μυαλο» κ την «συννεφιασμενη σκεψη», με δεκα βαριους χειμωνες στις πλατες μας.
Μην μας συγκρινεις με τους Σουηδους η τους Βελγους.
Μη μας αποδεκατίζεις παραπανω.
Ζουμε ολοι με κουπονια/ κουπονια τροφης, κουπονια βολτας, κουπονια ερωτα, κουπονια αγαπης, κουπονια αγκαλιας / κουπονια ηλιου.
Τρεχουμε απ το πρωι ως το βραδυ να κυνηγησουμε την σκια που μας εχεις φορτωσει.
Μην μας ταπεινώνεις κ αλλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου