Πού θα ήμασταν άραγε χωρίς τον Παύλο;

 

Προσθήκη λεζάντας

Η καταδίκη των ηγετικών στελεχών της Χρυσής Αυγής για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης και άλλων μελών για τη συμμετοχή τους σε αυτή, δημιούργησε ανακούφιση και ελπίδα.

 «Τελειώσαμε με τους ναζί». 

«Ξεμπερδέψαμε με τα θρασύδειλα υποκείμενα που ασκούν φασιστική και ρατσιστική βία». 

Και όλα αυτά, χάρη στον Παύλο Φύσσα, που τόλμησε να υψώσει ανάστημα απέναντι σε τέτοιες οργανωμένες ομάδες και δολοφονήθηκε αντιστεκόμενος στη δράση τους.

 

Τελειώσαμε όμως πράγματι με όλα αυτά; Αρκεί μια δικαστική απόφαση για να ξεριζώσει οριστικά τις πρακτικές και τις αντιλήψεις που εξέθρεψαν τη Χρυσή Αυγή; Αν ο Παύλος δεν είχε χάσει τη ζωή του, θα είχε άραγε υπάρξει ποτέ αυτή η δίκη; Η απάντηση είναι, δυστυχώς, προφανής.  

Οι ανεπάρκειες και η διαφθορά του κρατικού μηχανισμού και του πολιτικού συστήματος, η βαθιά ριζωμένη νοοτροπία ξενοφοβίας, μισαλλοδοξίας και ρατσισμού, ο τρόπος που ασκείται η πολιτική εξουσία και διαχειριζόμαστε το δημόσιο χρήμα, οι κραυγαλέες ανισότητητες στην κατανομή των πόρων, οι δομικές αδυναμίες της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας ως προς το να λειτουργήσει αδέσμευτα από εξωθεσμικές παρεμβάσεις και επιρροές, είναι όλα ακόμα εδώ, ίδια και απαράλλαχτα.  

Αν ο Παύλος - ένας Έλληνας - δεν είχε δολοφονηθεί, μήπως σήμερα κάποιοι από τους καταδικασθέντες θα συμμετείχαν ακόμα στην κεντρική πολιτική σκηνή και θα προσεγγίζονταν από ορισμένες πολιτικές δυνάμεις ως δυνητικοί «φίλοι και σύμμαχοι»; 

Μήπως κάποια μέσα ενημέρωσης θα συνέχιζαν να προβάλλουν ανελλιπώς τη δράση των ηγετικών στελεχών της Χρυσής Αυγής, υπό το πρίσμα της διακριτικής υποστήριξής της; Μήπως πολλοί αδύναμοι και περιθωριοποιημένοι θα συνέχιζαν να υφίστανται τη δολοφονική βία των ρατσιστικών ομάδων κρούσης; 

Στην πραγματικότητα συνεπώς, με την ιστορικής σημασίας καταδίκη, δεν ανατρέπεται κανένα από τα υπόβαθρα της εμφάνισης και εξάπλωσης μιας τέτοιας οργάνωσης. Δίνεται όμως η ευκαιρία της συνειδητοποίησης των αληθινών διαστάσεων της δράσης της και το έναυσμα για ριζική αλλαγή στον τρόπο πρόσληψης και αντιμετώπισης τέτοιων φαινομένων. 

Και κυρίως, το μήνυμα για την πολιτική προσπάθεια εκ βάθρων αλλαγής της νοοτροπίας που οδηγεί σε αυτά. Δεν τελειώσαμε συνεπώς με όλα τα παραπάνω. Μάλλον τώρα απλά αρχίζουμε.  

Ας ελπίσουμε, στο εξής, να μη χρειαστούμε ξανά άλλον Παύλο να θυσιαστεί για να μας δείξει τον δρόμο εξόδου από τον βούρκο που, πολύ συχνά, μόνοι μας επιτρέπουμε να μας ορίζει. 

*Ο Ηλίας Βασιλειάδης, Νομικός, Διδάκτωρ Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών

https://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/poy-tha-imastan-arage-xoris-ton-paylo