Αγαπητή κυρία Γεννηματά.
Είδα μόλις το σποτάκι του κόμματός σας στο οποίο παρουσιάζομαι ως κονσέρβα με πόδια που μπαίνει στο «εργοστάσιο του ΣΥΡΙΖΑ», υφίσταται μια σειρά από κακοποιήσεις, αλλά στο τέλος επαναστατεί και «απελευθερώνεται».
Το σποτάκι τελειώνει με το σύνθημα «η λογική επιστρέφει».
Αγαπητή κυρία Γεννηματά.
Δεν γνωρίζω πώς σκεφτόσασταν όταν αποδεχθήκατε την πρόταση που προφανώς σας έκανε κάποια διαφημιστική εταιρεία- συμπεραίνω, εφόσον την αποδεχθήκατε, ότι πράγματι με αντιμετωπίζετε ως μία κονσέρβα με πόδια.
Μεταξύ μας, το βρίσκω απολύτως εξηγήσιμο.
Ανήκετε βλέπετε σε μία μικρή ομάδα πολιτών που παρά την τυπική κατάργηση της μοναρχίας, αισθάνεται ότι συγκροτεί την τάξη των «ευγενών» αυτού του τόπου που αντιμετωπίζει όλους τους υπόλοιπους πολίτες ως άβουλα τενεκεδένια στρατιωτάκια, προορισμένα να την υπηρετούν.
Είναι η ομάδα των «απογόνων» που κατά κανόνα δεν χρειάστηκε να εργαστούν στην ζωή τους, έχουν λυμένα τα προβλήματα της επιβίωσης για κάμποσες γενιές και κληρονόμησαν «πολιτικές προίκες» που τους εξασφαλίζουν σπουδαίους πολιτικούς ρόλους.
Δεν είναι βέβαια χωρίς εξαιρέσεις αυτός ο κανόνας.
Για παράδειγμα, ο Ανδρέας Παπανδρέου, αν και γιός Πρωθυπουργού, εγκατέλειψε στις 3 Σεπτέμβρη 1974 την «προίκα» του πατέρα του και έχοντας πίστη στον εαυτό του και στις ιδέες του έφτιαξε ένα Κίνημα που λεγόταν ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ, αγαπητή κυρία Γεννηματά, δεν έβλεπε τους ανθρώπους ως κονσέρβες με πόδια.
Πάλεψε για την κοινωνική χειραφέτηση των ανθρώπων, ιδιαίτερα αυτών που εσείς, από τα «ανάκτορα» στα οποία (νομίζετε ότι) βρίσκεστε, αντιμετωπίζετε ως κονσέρβες με πόδια.
Πιστέψτε με, το ξέρω από πρώτο χέρι.
Ο πατέρας μου ήταν ανάμεσα σε αυτούς που συνυπέγραψαν την Διακήρυξη εκείνη την 3η του Σεπτέμβρη μαζί με τον δικό σας πατέρα, για τον οποίο διατηρώ πάντα στην καρδιά και στην μνήμη μου άπειρο σεβασμό και θαυμασμό.
Κι εγώ, από τον Νοέμβριο του 1983 που εντάχθηκα στην ΠΑΜΚ μέχρι το 2002, οπότε και αποχώρησα έχοντας ως τελευταία ιδιότητα αυτήν του μέλους της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, ούτε αισθάνθηκα ως κονσέρβα, ούτε ποτέ αντιμετώπισα τους συντρόφους μου ως κονσέρβες.
Μετά έφυγα, δεν μπορώ να έχω άποψη για τα πρόσωπα που παρέμειναν γύρω σας και αποτελούν την ηγετική σας ομάδα-άλλωστε τα περισσότερα από αυτά δεν είχαν καμία σχέση με το ΠΑΣΟΚ όσο ήμουν εγώ εκεί και τα ελάχιστα που είχαν προφανώς αποδέχονται πως είναι κονσέρβες με πόδια.
Κλείνοντας αγαπητή κυρία Γεννηματά, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι δεν αισθάνομαι σήμερα, ούτε αισθάνθηκα ποτέ ότι πάσχω από κάποιας μορφής νοητική διαταραχή.
Για να λέτε εσείς ,απευθυνόμενη σε εμένα ότι «η λογική επιστρέφει», υποθέτω ότι έχετε απευθυνθεί σε ειδικούς που τεκμηρίωσαν επιστημονικά ότι η πολιτική μου συμπεριφορά –η στήριξή μου στον Τσίπρα,η οποία σας διαβεβαιώνω θα επαναληφθεί και σε αυτές τις εκλογές- οφείλεται σε διακοπή της λογικής, κάτι σαν «προσωρινή παράνοια».
Αγαπητή κυρία Γεννηματά.
Δεν ξέρω σε ποιους «επικοινωνιολόγους» και σε ποιους «ψυχιάτρους» εμπιστευθήκατε την κατασκευή αυτού του πολιτικού «μηνύματος» που με παρουσιάζει ως πνευματικά διαταραγμένη κονσέρβα με πόδια.
Αυτό που ξέρω με βεβαιότητα είναι ότι αυτό το «μήνυμα» θα το ζήλευαν ο Γκέμπελς και ο Μένγκελε μαζί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου