Τους ή τις συναντώ σχεδόν κάθε μέρα, τώρα που «διαχειμάζω εν Θεσσαλονίκη-συνδιαλέγομαι μαζί τους, πράγμα πολύ δύσκολο, σχεδόν ακατόρθωτο, κάθε φορά που θεωρώ ότι υπάρχει λόγος, προσπαθώ να καταλάβω τον τρόπο σκέπτεσθαί τους, αλλά και πάλι αποτυγχάνω.
Όλοι και όλες, είναι παλιοί σύντροφοι, συναγωνιστές, συνοδοιπόροι, αν θέλετε με την παλιά, αλλά ποτέ διαγεγραμμένη, αντίληψη της δεξιάς άνθρωποι δηλαδή, που βρεθήκαμε πολλές φορές στη ζωή μας κυρίως της νεότητας, απ’ την ίδια πλευρά. Εναντίον κοινών αντιπάλων. Όλοι και όλες, να μη ξεχνούμε ποτέ το άλλο φύλο και μας πούνε σεξιστές ή ρατσιστές, ανώτερης μόρφωσης. Τυπικής τε και ουσιαστικής.
Είναι αναφανδόν εναντίον του. Και φανατικά. Ουσιαστικά όμως χωρίς επιχειρήματα. Αλλά με πολλές και διάφορες αιτιολογίες. «Είναι πιτσιρικάς», «Είναι αμόρφωτος» «Δεν ξέρει αγγλικά», «Είπε ψέματα», «Δεν έσκισε τα μνημόνια, τα υπηρέτησε», «Έχει πολλούς υπουργούς», «Για να εξυπηρετήσει όλους».
Είχα προχθές, υποχρεωτική συνάντηση, για κάποια διευθέτηση ή καλλίτερη αρχειοθέτηση αναμνήσεων, με έναν από τους κολλητούς, όπως συνηθίζουν να λεν οι εκπρόσωποι της νέας γενιάς.
Όλοι και όλες, είναι παλιοί σύντροφοι, συναγωνιστές, συνοδοιπόροι, αν θέλετε με την παλιά, αλλά ποτέ διαγεγραμμένη, αντίληψη της δεξιάς άνθρωποι δηλαδή, που βρεθήκαμε πολλές φορές στη ζωή μας κυρίως της νεότητας, απ’ την ίδια πλευρά. Εναντίον κοινών αντιπάλων. Όλοι και όλες, να μη ξεχνούμε ποτέ το άλλο φύλο και μας πούνε σεξιστές ή ρατσιστές, ανώτερης μόρφωσης. Τυπικής τε και ουσιαστικής.
Είναι αναφανδόν εναντίον του. Και φανατικά. Ουσιαστικά όμως χωρίς επιχειρήματα. Αλλά με πολλές και διάφορες αιτιολογίες. «Είναι πιτσιρικάς», «Είναι αμόρφωτος» «Δεν ξέρει αγγλικά», «Είπε ψέματα», «Δεν έσκισε τα μνημόνια, τα υπηρέτησε», «Έχει πολλούς υπουργούς», «Για να εξυπηρετήσει όλους».
Είχα προχθές, υποχρεωτική συνάντηση, για κάποια διευθέτηση ή καλλίτερη αρχειοθέτηση αναμνήσεων, με έναν από τους κολλητούς, όπως συνηθίζουν να λεν οι εκπρόσωποι της νέας γενιάς.
Χρόνια στην ίδια πλευρά, με ενστάσεις και εντάσεις θα μπορούσες να πεις, αλλά ποτέ δεν απομακρυνθήκαμε.
Ακόμα και στις πιο δυστυχείς στιγμές, αυτού που λέγαμε ΚΚεσωτερικού.
Γνήσιοι εσωτερικάκηδες δηλαδή.
Είχα καιρό να τον δω γιατί μένει πια στην Αθήνα.
Όπως όλοι οι καθώς πρέπει Έλληνες.
Ποτέ εθνικιστής ή υπερέλληνας.
Και χαμηλών τόνων.
Αλλά δεν έχασε την ευκαιρία να μου την πει.
«Κάνει συνεχώς λάθη, στην προσπάθεια να αποδειχθεί πως τα αντιμετωπίζει όλα».
- Δηλαδή;
- Είναι λύση αυτή που έδωσε στο «Μακεδονικό»;
- Δηλαδή; επαναλαμβάνω με απορία.
- Τους έκανε ανθρώπους. Τους αναγνώρισε γλώσσα και εθνικότητα.
- Πώς ακριβώς; Επιμένω.
- Μ’ αυτά που υπέγραψε.
Δεν θέλησα να του πω τίποτα. Ούτε να του θυμίσω πως η συγχωρεμένη η μάνα του, καταγόμενη από κείνα τα μέρη, που μιλούν τα «ντόπια» δηλαδή τα «μακεντόνσκα», που την είχανε βαφτίσει Ανδρασία, αλλά εμείς τη λέγαμε κυρά Ανταρσία, γιατί πολύ μας άρεσε. Ή που τραγουδούσαμε. εκείνο το παραπονιάρικο «Λέλε μαϊκο» που επίσης πολύ μας άρεσε.
Δε θέλησα να του πω τίποτα.
- Δηλαδή;
- Είναι λύση αυτή που έδωσε στο «Μακεδονικό»;
- Δηλαδή; επαναλαμβάνω με απορία.
- Τους έκανε ανθρώπους. Τους αναγνώρισε γλώσσα και εθνικότητα.
- Πώς ακριβώς; Επιμένω.
- Μ’ αυτά που υπέγραψε.
Δεν θέλησα να του πω τίποτα. Ούτε να του θυμίσω πως η συγχωρεμένη η μάνα του, καταγόμενη από κείνα τα μέρη, που μιλούν τα «ντόπια» δηλαδή τα «μακεντόνσκα», που την είχανε βαφτίσει Ανδρασία, αλλά εμείς τη λέγαμε κυρά Ανταρσία, γιατί πολύ μας άρεσε. Ή που τραγουδούσαμε. εκείνο το παραπονιάρικο «Λέλε μαϊκο» που επίσης πολύ μας άρεσε.
Δε θέλησα να του πω τίποτα.
Ούτε στον άλλο φίλο μας, που πάντα ονειρεύονταν ένα καλά οργανωμένο με σωστές και υγιείς κατευθύνσεις σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, και τώρα μέμφεται τον Τσίπρα, για απεμπόληση των αρχών και των οραμάτων της Αριστεράς.
Ούτε σ’ εκείνον που μας μιλούσε με απέχθεια για την ακινησία και τον εγκλωβισμό του ΚΚΕ, σε δογματικές αγκυλώσεις, μη αντιλαμβανόμενο πως «αν η αριστερά δεν είναι δύναμη μεταρρύθμισης, δεν είναι αριστερά», θέλω να πω τίποτα.
Μόνο τους υπογραμμίζω, πως μ’ αυτή την πολυδιάστατη και πολυπλόκαμη πλην ανερμάτιστη άρνησή τους, στηρίζουν εξ αντικειμένου την επάνοδο της δεξιάς και την ενθρόνιση του Μητσοτάκη, που λένε ότι δεν τον αγαπούν, οπότε αντιδρούν με βιαιότητα.
- Αυτά μας έλεγε και το ΠΑΣΟΚ , που το ξαναφέρνετε.
Άβυσσος η ψυχή των ανθρώπων.
Μόνο τους υπογραμμίζω, πως μ’ αυτή την πολυδιάστατη και πολυπλόκαμη πλην ανερμάτιστη άρνησή τους, στηρίζουν εξ αντικειμένου την επάνοδο της δεξιάς και την ενθρόνιση του Μητσοτάκη, που λένε ότι δεν τον αγαπούν, οπότε αντιδρούν με βιαιότητα.
- Αυτά μας έλεγε και το ΠΑΣΟΚ , που το ξαναφέρνετε.
Άβυσσος η ψυχή των ανθρώπων.
Που βρίσκονται απέναντι, αλλά όχι ακριβώς, αφού στόχος τους είναι ο Τσίπρας προσωπικά, κι όχι ο Σύριζα, ως κόμμα, για το οποίο κι εγώ, έχω πολλές ενστάσεις.
Στόχος τους είναι ατομικά ο Τσίπρας.
Που δεν τους αφήνει να ησυχάσουν και να κοιμηθούν.
Ό,τι και να τους πεις το αρνούνται.
Ό,τι και να τους πεις το αρνούνται.
Ακόμα κι όταν τους θυμίζεις το ιστορικό δεδομένο ότι όταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ανέλαβε την διακυβέρνηση της Κρήτης, διαπιστώνοντας σε λίγο πως για να συνεννοηθεί με τον Γάλλο ναύαρχο, τον επικεφαλής της ναυτικής δύναμης των μεγάλων δυνάμεων, έπρεπε να χρησιμοποιεί διερμηνέα, διέκοψε για τρεις μήνες τις επαφές και επανήλθε όταν , μετά από εντατικά μαθήματα, δεν είχε την ανάγκη διερμηνείας, σου λένε «Έ όχι και Βενιζέλος ο Τσίπρας». Αρκεί δηλαδή να πούνε κάτι αρνητικό.
Έχω πεισθεί πια.
Έχω πεισθεί πια.
Όλους αυτούς τους λυσσασμένους πολέμιους του Τσίπρα, που έχουν θητεύσει σε διάφορες εκφάνσεις της Αριστεράς μας, και τους πιάνει αμόκ, στην ακοή και μόνο του ονόματος αυτού, τους καθοδηγεί, όχι μια πολιτική αντίθεση στα όσα κάνει και επιτυγχάνει, αυτό το παιδάριο.
Ίσως μια πικρία, μια ζήλεια, μια ανικανοποίητη προσωπική φιλοδοξία.
Ένα σύμπλεγμα, που θα έλεγαν οι ψυχολόγοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου