Αυτό που δήλωσε πρόσφατα ο στενός συνεργάτης του Κυριάκου Μητσοτάκη, Κωνσταντίνος Κυρανάκης [του αρέσει «η μπάλα και η μουσική»], ότι «οι κομμουνιστές σκότωναν Ελληνες», πέρασε σχεδόν απαρατήρητο. Θα πει κανείς, Κυρανάκης είναι αυτός, ανώριμος και άκαπνος και ανιστόρητος -ανεκδιήγητος με λίγα λόγια.
Ελα όμως που, ως τηλεοπτική γλάστρα που είναι, μεταφέρει μηνύματα σε άδολους και αθώους πολίτες, οι οποίοι με τη σειρά τους αγνοούν τι ακριβώς συνέβη κατά τα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης. Αυτοί οι τύποι [εσκεμμένα;] σχεδόν απαξιώνουν την αντίσταση των Ελλήνων κατά των ναζί και επικεντρώνονται στον εμφύλιο που ακολούθησε, ισοπεδώνοντας έτσι ένα έπος του Ελληνισμού, προτού αυτοί που το έκαναν πράξη «χειραγωγηθούν» από κομματικές δυνάμεις. [Αλλά αυτό δεν είναι της στιγμής].
Δεν είναι ότι μεταφέρει στρεβλά μηνύματα· ενθαρρύνονται και άλλοι του ιδίου φυράματος και ξεσαλώνουν, λέγοντας διάφορες ανιστορικές ανοησίες για τον αγώνα του ελληνικού λαού κατά του κατακτητή -φαρμάκι, δε, στάζει η γλώσσα τους [και η γραφίδα τους].
Κυρανάκης είναι αυτός, ανώριμος και άκαπνος και ανιστόρητος
Να είναι φιλελεύθεροι, δεν λέω, είναι ιερό δικαίωμά τους, όχι όμως κάνοντας επιλεκτική χρήση του παρελθόντος.
Εάν θέλουν να περιφρονήσουν τον κομμουνισμό, ας το πράξουν ιδεολογικά, ας επικαλεστούν δυο τρία ιστορικά επιχειρήματα [εάν έχουν τη γνώση· εάν όχι, ας ξέρουν ότι γίνονται γελοίοι με ό,τι εκστομίζουν χωρίς αιδώ, χωρίς περίσκεψη].
Ο Εμφύλιος δεν περιποιεί τιμή στη χώρα, ας αναλογιστούμε όμως τι [απελπισία] έσπρωξε όσους τον ξεκίνησαν.
Παραείναι προκλητικός ο κάθε Κυρανάκης, το κάθε μειράκιον, που προσπαθεί να αποκτήσει κύρος και αίγλη χρησιμοποιώντας την κύρια ιδεολογία του κόμματός του, ήγουν τον αντικομμουνισμό. Να θυμηθούν ποιοι φορούσαν κουκούλες και ποιοι ήσαν οι δωσίλογοι, από ποιο κόμμα εννοείται προέρχονταν -μην τα ισοπεδώνουμε όλα, μη βάζουμε στο χωνευτήρι της λήθης ιστορικά γεγονότα.
Είναι προφανές ότι ασήμαντα μικρά στελέχη σαν τον Κυρανάκη θέλουν να ιδιοποιηθούν (;) την ιστορία του κόμματος που τους εκτρέφει και να δείξουν την πίστη τους στις «αρχές» και τις «αξίες» αυτού του κόμματος, νομίζοντας ότι έτσι θα κερδίσουν πόντους στην πολιτική τους καριέρα. Τι δυστυχία. Τι φτώχεια επιχειρημάτων, τι ανωριμότητα και τι έλλειψη πολιτικής σκέψης.
Η λογική Κυρανάκη δεν λέει να αποβληθεί από την ελληνική κοινωνία -κάτι σαν καρκίνωμα, που διεισδύει στον οργανισμό των κομμάτων και πολλών ανενημέρωτων πολιτών. [Βέβαια ο ανενημέρωτος πολίτης είναι όρος παράδοξος, όλοι κατανοούμε γιατί].
Αλλού πρέπει να στρέψουν την αντιπολιτευτική τους κριτική τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας -εάν είναι σε θέση να κάνουν κριτική, μια και είναι πωρωμένοι απ’ ό,τι δείχνουν αυτά που αραδιάζουν στην ατμόσφαιρα.
Ο εμφυλιοπολεμικός λόγος δεν επιφέρει ώσμωση [αυτό δα έλειπε] στην ελληνική κοινωνία· το αντίθετο μάλιστα, αλλά φαίνεται ότι ούτε και ο φιλελευθερισμός τούς έχει γίνει κατανοητός και, ποιος ξέρει, ίσως να αρέσκονται να ανοηταίνουν. Ναι, αλλά έτσι κάνουν κακό στη χώρα [επίσης: στον εαυτό τους και στο κόμμα τους, εάν δεν το υποψιάζονται].
Κατανοητές οι φιλοδοξίες των νεαρών, ας προσέχουν όμως όταν μιλάνε ανεύθυνα για κρίσιμα εθνικά ζητήματα, ας βάζουν έναν σιτευτό μόσχο στη γλώσσα τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου