Υπάρχει μια φωτογραφία που αξίζει πάνω από χίλιες λέξεις. Είναι η φωτογραφία που αποτελεί το βιβλίο της ζωής του Άδωνη Γεωργιάδη. Ο αντιπρόεδρος της ΝΔ, όρθιος με ανοιχτά τα χέρια, σαν άλλος Ντι Κάπριο στην πλώρη του «Τιτανικού» αλλά σε έκδοση ελληνικού… Βλαχόλιγουντ, με χαρά και αυτοπεποίθηση που αναγνωρίζουν ακόμη και οι άψυχες κάμερες, χαιρετά το πλήθος που μαζεύτηκε στο Μαρούσι για να τον αποθεώσει στην κοπή μιας αθώας και μεταχρονολογημένης αγιοβασιλιάτικης πίτας.
Μοιάζει ο Αδωνης να είναι έτοιμος για stage diving και ίσως να ήταν αν δεν διαπίστωνε ότι το πλήθος είναι περασμένης ηλικίας ώστε να βουτήξει στην αγκαλιά του ως σταρ της εθνικής πατριδογνωσίας.
Ο,τι και να πει κανείς για τον Άδωνη , η φωτογραφία αυτή καταγράφει τη δικαίωση μαζί με την υπέρτατη χαρά του. Ο παρακατιανός του ΛΑΟΣ, ο σώγαμπρος στη ΝΔ, αυτός που τα στελέχη της απαξιωτικά αποκαλούσαν «ο Μπουμπούκος» άνθισε στα χρόνια του Κυριάκου Μητσοτάκη και τώρα βγάζει και καρπούς.
Μπορεί η επικράτηση του Αδωνη να είναι συνυφασμένη με την ευχέρειά του να υπηρετεί ακόμη και αυτούς τους οποίους κάποτε καθύβριζε αλλά και με το πολιτικό έλλειμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, όμως σε κάθε περίπτωση το πραγματικό γεγονός είναι η επικράτησή του.
Ο Άδωνης αποκαλούσε τον Κώστα Καραμανλή ανεπάγγελτο και προδότη, κατηγορούσε την αδερφή του Κυριάκου Ντόρα Μπακογιάννη ότι παρέδωσε τη Μακεδονία και τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως «γόνο» τον οποίο απαξίωνε για όσα έλεγε. Σήμερα, όμως, με όλους αυτούς παρόντες στη ΝΔ, ο Γεωργιάδης επικρατεί και εισπράττει το χειροκρότημα. Αυτή η επικράτηση καταγράφεται και φωτογραφικά στην εκδήλωση της κοπής της πίτας του όταν ο άλλοτε κραταιός Θοδωρής Ρουσόπουλος σπεύδει να φωτογραφηθεί μαζί του. Ο Ρουσόπουλος τον οποίο ο Αδωνης αποκαλούσε Ρασπούτιν και Μέτερνιχ, καταθέτοντας μάλιστα ερωτήσεις στη Βουλή για τη βίλα του στο Καπανδρίτι αφού τον στόλιζε με υπονοούμενα.
Στη διαδρομή του για την κατάκτηση της ΝΔ ο ‘Αδωνις εκπαραθύρωσε Καραμανλήδες, Μεϊμαράκηδες, Βουλγαράκηδες, φυλές μέσα στο κόμμα και πολιτικούς φύλαρχους ολόγυρα. Πολιτικοί που δημιούργησαν τη ΝΔ παρακολουθούν τον Άδωνη όχι μόνο να κόβει πίτες σε όλη την Ελλάδα αλλά και να κόβει και να ράβει ψηφοδέλτια, να επιβάλλει ανθρώπους και να δίνει εντολές σε αυτούς που τον λοιδορούσαν.
Η πορεία του είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Όταν το 2003 ο Γεωργιάδης εντάχθηκε στον ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη ήταν ένας περιθωριακός πολιτικός σε ένα περιθωριακό κόμμα που πούλαγε πατριδολαγνεία, αρχαιολατρία από το καλάθι της λαϊκής, συνωμοσιολογία και θεωρίες μίσους που ξεκινούσαν από την ελληνική ανωτερότητα της ομάδας Έψιλον και τα αρχαία διαστημόπλοια για να καταλήξουν σε θαυμασμό προς διάφορους φίρερ.
Στη Βουλή διέπρεψε καταθέτοντας ερωτήσεις για «λαθρομετανάστες», για την άλωση της Κωνσταντινούπολης και (όπως τον είχε καταγγείλει ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης) για εργολαβίες προς εμπόρους όπλων. Η παρουσία του όμως στον δημόσιο χώρο ήταν ταυτισμένη με τις πωλήσεις ανοησίας. Ο Γεωργιάδης δημιούργησε ένα lifestyle του εθνικοπατριωτισμού πουλώντας βιβλία και συνωμοσίες στην τιμή του ενός, για να επεκταθεί αργότερα σε πωλήσεις καθαριστών τσιγάρων, νανογιλέκων και εσχάτως τηλεφώνων που δεν σπάνε ακόμη και αν τα ρίξεις στο κεφάλι συριζαίου. Πάντα ο πατριωτισμός του έχει και μια διάσταση «πώλησης» η οποία διαμορφώνει όπως πρέπει την ελληνική αγωγή χρησιμοποιώντας εθνικούς μύθους, αριθμολογία, εθνικές μαντεψιές, όλα χύμα και ό,τι πάρετε εκατό.
Από καιρού εις καιρόν ο Άδωνις έβαζε μέσα σε όλα αυτά και καμιά γκρίζα διαφήμιση που ξεκινούσε από ιδιωτικά κολέγια και κατέληγε σε «καταπληκτικά μαγιό».
Στη ΝΔ τον αντιμετώπιζαν ως «πιο γραφικό από το ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη» που εκτίθεται με τις συνεχείς κωλοτούμπες του. Αυτό ίσως ήταν και το μεγαλύτερο λάθος, γιατί η αυτογελοιοποίηση (όπως έγινε άλλωστε πρόσφατα με το υποτιθέμενο ταξίδι του Τσίπρα στις Μαλδίβες) δεν είναι κάτι που προβληματίζει τον Γεωργιάδη. Καθετί που τον κάνει να καταγράφεται στην ημερήσια διάταξη εξυπηρετεί την πολιτική και ψυχολογική του ανάγκη να είναι στην επικαιρότητα. Η αρνητική διαφήμιση μοιάζει να είναι γι’ αυτόν η σπασμένη και βρόμικη σανίδα που όμως τον κρατά στην επιφάνεια.
Το να αποκαλέσεις γελοίο τον Άδωνη Γεωργιάδη δεν είναι κάτι που τον πτοεί. Όταν έχεις ξεκινήσει τη δημόσια καριέρα σου προβλέποντας παρέα με τον πατέρα Μάξιμο το «τέλος του κόσμου στις 7 Απριλίου του 2018» και παρ’ όλα αυτά καταφέρνεις να σε καλεί ο Χατζηνικολάου για συνέντευξη, γιατί να μην ονειρεύεσαι το Μέγαρο Μαξίμου;
Ο Γεωργιάδης, παρότι είναι ενοχλητικός ψύλλος στον κόρφο των μεγαλοαστών συντηρητικών, κατάφερε να μπει στα σαλόνια τους και να κατακτήσει το προνόμιο να τον αποκαλούν φίλο, έστω στο όνομα του κοινού μίσους για όσους τους αφαίρεσαν εξουσία και εύκολο πλούτο.
Μπορείς στο YouTube να γελάσεις με αμέτρητα βιντεάκια του αντιπροέδρου της ΝΔ όπου λιγουρεύεται την αναγνωρισιμότητα ακολουθώντας τον δρόμο του κωμικού και όχι του πολιτικού. Στη χώρα όπου μητέρες ζητούσαν από την Τζούλια Αλεξανδράτου αυτόγραφα για τα παιδιά τους γιατί να μην υπάρχουν αυτοί που αναζητούν την προσωπική σωτηρία στον Άδωνη;
Όσο στο εσωτερικό της ΝΔ οι λεγεωνάριοι περιμένουν στη γωνία για να μοιράσουν την εξουσία ή τα ενδύματα του σταυρωμένου Μητσοτάκη μετά την ήττα, ο Άδωνης φτιάχνει το δικό του κόμμα και το προφίλ του μεσσία. Μπορεί οι καραμανλικοί να δυσφορούν, οι δημοκράτες στο κόμμα να διαμαρτύρονται και οι διορατικοί να αγωνιούν γι’ αυτό που έρχεται, όμως σε όλες τις φωτογραφίες της καθημερινότητας ο Άδωνης είναι ο πρωταγωνιστής και αυτοί το φόντο.
Όταν μπήκε στη ΝΔ οι προύχοντες του κόμματος τον χρησιμοποίησαν για να ψιθυρίζει όσα δεν τολμούσαν να πουν φωναχτά οι ίδιοι, με το επιχείρημα ότι είχε το ακαταλόγιστο του γραφικού τηλεπωλητή. Σήμερα ο Άδωνης και οι κλώνοι του είναι οι μόνοι που μιλάνε στο κόμμα και για το κόμμα. Τον κατηγορούν ότι κάνει επίσημη γραμμή του κόμματος τα πρωτοσέλιδα του «Μακελειού». Ο Άδωνης όμως έχει πετύχει ως μακελάρης του κόμματος που τον περιέπαιξε και τον λοιδόρησε. Δεν θα αφήσει τίποτε όρθιο, ακόμη και αν χρειαστεί να φιλήσει όλους τους προέδρους. Ως Ιούδας φυσικά.
Ένα μεγάλο κύκλωμα ελληνοποιήσεων αλλοδαπών εξαρθρώνουν οι ελληνικές αρχές έπειτα από έρευνα των επιθεωρητών δημόσιας διοίκησης. Γνωστοί δικηγόροι και υπάλληλοι της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου – Δυτικής Μακεδονίας ήταν αυτοί που δημιουργούσαν τις πλαστές προϋποθέσεις για να δοθεί ιθαγένεια σε αλλοδαπούς που δεν ήξεραν πού πέφτει η Ελλάδα.
Με το συνθηματικό «ψάξτε τη γιαγιά», το κύκλωμα αναζητούσε Ελληνίδες που έχουν πεθάνει ώστε να τις χρησιμοποιήσει ως κορυφή ενός γενεαλογικού δέντρου στου οποίου τα κλαδιά εμφάνιζε ως απογόνους τους αλλοδαπούς που επιχειρούσε να ελληνοποιήσει. Ενώ οι αρχές αναζητούσαν αυτούς που… αναζητούσαν τη γιαγιά, έπεσαν πάνω σε γνωστό στέλεχος της ΝΔ, εκλεκτό του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος φέρεται να επικύρωνε τα πλαστά έγγραφα και τις βεβαιώσεις που εμφάνιζαν ως απογόνους Ελλήνων τους αλλοδαπούς.
Τις ημέρες που ο δικηγόρος και στέλεχος της ΝΔ Γιάννης Κιτσάκης έβγαινε στα ραδιόφωνα και εξ ονόματος του προέδρου της ΝΔ βεβαίωνε ότι δεν θα χαρίσει τη Μακεδονία σε μη Έλληνες, εμπλεκόταν σε διαδικασίες που βάφτιζαν Έλληνες άσχετους με την Ελλάδα αλλοδαπούς, φυσικά με το αζημίωτο.
Είναι μια από τις πολλές περιπτώσεις στις οποίες σημαίνον στέλεχος της ΝΔ, και μάλιστα επιλογή του ίδιου του Κυρ. Μητσοτάκη ύστερα από διαβεβαιώσεις αριστείας, εμπλέκεται σε εγκληματικές ενέργειες. Μόνο που η συγκεκριμένη αποδεικνύει και την υποκρισία για όσα λέγονται για το έθνος και την αγάπη για την πατρίδα.
- To Editorial του Κώστα Βαξεβάνη από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας Documento
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου