Η διαδικτυακή καμπάνια «Χιλιάδες Φωνές» είναι χοντροκομμένη προπαγάνδα και μνημείο παλαιοκομματισμού. Πρέπει να πάμε στην άσκηση πολιτικής πριν τη δικτατορία για να βρούμε πολιτικούς να αυτολιβανίζονται προκλητικά, ισχυριζόμενοι ότι αυτοί είναι και κανένας άλλος.
«Ο σωτήρας της πατρίδος», «γνήσιο τέκνο της γενέτειράς του», «ο άνθρωπος των έργων» κλπ. Και να μην ξεχάσουμε τον θρυλικό Νίκο Αναγνωστόπουλο: «Έλειψα ποτέ από κοντά σας;«
Εν προκειμένω είναι κάτι χειρότερο: εξαπάτηση. Η καμπάνια που συνιστά Κυριάκο, εμφανίζεται ως δράση από ένα «δίκτυο ανένταχτων ασυμβίβαστων ενεργών πολιτών, που μάχεται για αλλαγές στην Ελλάδα« και άλλα διηγήματα. Είναι όμως καραμπινάτη καμπάνια της ΝΔ και του προσωπικού επιτελείου του προέδρου της. Για να ενισχύσει το προφίλ του.
Έτσι όμως αυτοακυρώνεται. Αποκαλύπτει την εσωτερική παραδοχή ότι αυτό το προφίλ είναι αδύναμο έως προβληματικό και χρειάζεται ειδική ενίσχυση. Ο αρχηγός αισθάνεται ανασφάλεια. Η πανάκριβη επένδυση – με ίματζ μέηκερς και λοιπούς ειδικούς, αλλά και διατεταγμένους δημοσιογράφους- που έγινε ως τώρα δεν απέδωσε και καταφεύγουν σε άλλα κόλπα.
Μόνο που διαλέγουν τον χειρότερο τρόπο. Δεν ξέρουμε ποια εταιρία το «έστησε», αλλά δεν ξέρει ούτε τον Μητσοτάκη, ούτε την ελληνική κοινή γνώμη. Κανείς στην Ελλάδα σήμερα δεν ξεγελιέται με χάντρες και καθρεφτάκια. Όσα αναφέρονται στην καμπάνια είναι από ανακριβή έως παραπλανητικά, όταν δεν είναι υπερφίαλα ή κακόγουστ.. Ότι οι 12 λόγοι για να «είμαι με τον Κυριάκο« βγαίνουν 11 είναι το λιγότερο.
Για να αρχίσουμε από τον λόγο που λείπει στο σλόγκαν: Ποιον Κυριάκο; Τον ποδοσφαιριστή Κυριάκο Καραταΐδη; Τον Κυριάκο από το «Power of Lοve»; Τον συνθέτη Κυριάκο Σφέτσα; Τον πανεπιστημιακό Κυριάκο Πιερρακάκη;
Πάντως πολιτικός Κυριάκος δεν υπάρχει. Αυτός που θέλει να γίνει Πρωθυπουργός ονομάζεται Κυριάκος Μητσοτάκης του Κωσταντίνου. Ότι στη συγκεκριμένη καμπάνια τρώει το «Μητσοτάκης» έχει τη σημασία του. Οι διαφημιστές του ξέρουν ότι θυμίζει οικεία κακά.
Καιι πάμε στα υπόλοιπα:
-«Έχει δουλέψει πολύ στη ζωή του και έχει χτίσει ένα εντυπωσιακό βιογραφικό». Αυτό συνδυάζεται με τον έκτο λόγο: «Δεν εξαρτάται από την πολιτική. Έχει πετυχημένη πορεία στην πραγματική οικονομία στα 11 χρόνια που εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα σε θέσεις ευθύνης. «Στην πραγματικότητα τα «11 χρόνια» δεν βγαίνουν.
-Κατά το επίσημο βιογραφικό του έχει δουλεύει «μια δεκαετία» κυρίως στις ελληνικές τράπεζες -Εθνική και Πίστεως. Αν ανατρέξει κανείς στις εφημερίδες της εποχής θα πληροφορηθεί ότι έβαλε το χέρι του και ο πατέρας του στους τότε διοικητές τους. Πέρα από αυτό από πού προκύπτει ότι κάποιος που έχει να δουλέψει από το 2003 μπορεί να βρει δουλειά τώρα ώστε να μην έχει ανάγκη την πολιτική; Εκτός αν εννοούν ότι έχει λεφτά για να ζήσει στο υπόλοιπο του βίου του. Πάσο.
-«Είναι γνήσιος φιλελεύθερος, τόσο σε ζητήματα οικονομίας όσο και στα κοινωνικά ζητήματα». Στα κοινωνικά ζητήματα φιλελεύθερος είναι αν πρόκειται για συμβουλή του πολιτικού μάρκετινγκ με το οποίο χτίζει τη καριέρα του. Απλώς οι κατασκευαστές της καμπάνιας νομίζουν ότι «κοινωνικά ζητήματα» είναι το σύμφωνο συμβίωσης..
-«Είναι ασυμβίβαστα πατριώτης«. Περί του πατριωτισμού του πρώτη φορά γίνεται λόγος και άλλωστε ουδείς τον αμφισβήτησε. Το «ασυμβίβαστος» πάντως δεν προκύπτει από κάπου. Δεν ξέρουμε καμία πράξη πατριωτισμού του ως τώρα.
-«Μιλάει πάντα τη γλώσσα της αλήθειας και σιχαίνεται τον λαϊκισμό«. Αν δεν είναι λαϊκισμός σε μια υπερχρεωμένη χώρα να υπόσχεται τα πάντα τι είναι; Δεν είναι λαϊκισμός όταν έχει αναγορεύσει σε βασικά προβλήματα της χώρα τον … Ρουβίκωνα και την επίσκεψή Καμμένου στο Μονακό; Ποια γλώσσα τη αλήθεια λέει «θα σας μειώσω τη φόρους και θα σας βρω καλοπληρωμένες δουλειές» σε… δυο χρόνια;
-«Είναι θαρραλέος, δεν φοβάται να συγκρουστεί γι’ αυτά που πιστεύει χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος. (εκλογή ΠτΔ, σύμφωνο συμβίωσης)». Αν θεωρεί σύγκρουση ότι δεν ψήφισε τον Προκόπη Παυλόπουλο για πρόεδρο επειδή κομματικά συμβάδιζε με την αδελφή του μπερδεύονται οι έννοιες. Χώρια που είναι άκομψο αν όχι απρεπές να το προβάλλει με τον Παυλόπουλο προεδρο.
«Θαρραλέο» δεν λες κάποιον που στο Μακεδονικό δεν τολμάει να πει τη γνώμη του όπως δεν τη λέει και για τον έλεγχο των εξωχώριων εταιριών. Και «σύγκρουση» δεν μπορεί να είναι η σύμπραξη με ακροδεξιούς, εθνικιστές και μισαλλόδοξους . Η μόνη σύγκρουση του Μητσοτάκη που ξέρουμε είναι με τις καθαρίστριες που απέλυσε ως υπουργός.
-«Είναι υπεύθυνος και μετριοπαθής – μιλάει πάντα εμπεριστατωμένα και με επιχειρήματα.». Την υπευθυνότητα τα και μετριοπάθεια την είδαμε κατ’ επανάληψη στη Βουλή- ξεπερνάει και τον Σαμαρά, υιοθετώντας τις πιο ευτελείς ατάκες. Ειδικά τη μετριοπάθεια την προσωποποιεί δίπλα του ο Άδωνις.
Για τον εμπεριστατωμένο λόγο ας τον αφήσουν χωρίς υποβολείς και στημένες συνεντεύξεις και βλέπουμε. Άλλωστε οι εμπεριστατωμένες γκάφες του είναι γνωστές .Όσο για τη «συνέπεια λόγων και πράξεων» είναι απλώς κουφό.
-«Είναι ευαίσθητος. Καταλαβαίνει τον μέσο Έλληνα«. Αυτό τι είναι πάλι; Τι είδους ευαισθησία έχει; Συγκινείται στον κινηματογράφο; Ευαισθησία στο κρυολόγημα; Και αφού «καταλαβαίνει τον «μέσο Έλληνα» -τον οποίο δεν γνώρισε ποτέ- γιατί σκηνοθετούν συνέχεια επαφές του με το «μέσο Έλληνα»;.
-«Έχει κάνει πράξη το άνοιγμα στην κοινωνία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το μητρώο πολιτικών στελεχών και άλλες τομές που έχει κάνει στο κόμμα του». Απίστευτο. Το σχέδιο προεπιλογής ημετέρων για να δημιουργήσει ΙΧ κράτος βαφτίζεται «άνοιγμα στην κοινωνία». Στην κοινωνία των κολλητών ναι.
«Αναβαθμίζει Το το διεθνές κύρος της Ελλάδας.». Εδώ γελάνε. Είναι ο αρχηγός κόμματος αξιωματικής αντιπολίτευσης με την μικρότερη διεθνή κυκλοφορία και την μικρότερη αναγνώριση στην Ευρώπη- όπου κάθε εμφάνιση σε τυπικές διαδικασίες του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος ακολουθείται από αρνητικά σχόλια.
Μόνο η… Μαρία Σπυράκη θα μπορούσε να λέει ότι το διεθνές κύρος της Ελλάδας αναβαθμίζεται από τον επικεφαλής κόμματος της αντιπολίτευσης. Ειδικά όταν δεν τον καλούν πουθενά και όταν έρχονται εδώ ξένοι αξιωματούχοι έρχονται για επαφές με την κυβέρνηση και τον συναντούν κάνοντας αγγαρεία. Εκτός από τον αξιοθρήνητο Βέμπερ βέβαια που θα του έβρισκε κονδύλια για του πλημμυροπαθείς της Μάνδρας.
Κακά τα ψέματα: ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αυτός που είναι. Γόνος πολιτικής οικογένειας, πήγε στο Κολλέγιο Αθηνών και έκανε πολύ καλές σπουδές στην Αμερική. Απασχολήθηκες σε δυο ξένες και σε δυο ελληνικές τράπεζες. Στην πολιτική μπήκε παίρνοντας τη θέση του πατέρα του στη Β’ Αθήνας -και με πανάκριβες καμπάνιες.
Με τον ίδιο τρόπο έγινε αρχηγός της ΝΔ -συν τα αθέμιτα μέσα κατά του αντιπάλου του και τη συνεργασία με τους ακραίους του κόμματος και τους προερχομένους από την Ακροδεξιά. Μαζί με τη στήριξη του Σαμαρά που έριξε την κυβέρνηση του πατέρα του.
Υπήρξε μέτριος βουλευτής, και κακός υπουργός, είναι κακός ρήτορας, έχει κακή σκηνική παρουσία και σκελετούς σε ντουλάπες και μεγάλες φιλοδοξίες: να πάρει την κυβέρνηση ως κληρονομικό δικαίωμα.
Όσες καμπάνιες και να οργανώσει το πολυπληθές επικοινωνιακό επιτελείο του αυτά δεν αλλάζουν. Η ψιμυθίωση στην πολιτική δεν δημιουργεί νέα ταυτότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου