Οι χίπστερ απολογητές του χρυσαυγιτισμού Με την αψεγάδιαστη ολοκληρωτική αισθητική τους...

 

 http://www.toperiodiko.gr/%CE%BF%CE%B9-%CF%87%CE%AF%CF%80%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B7%CF%84%CE%AD%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%87%CF%81%CF%85%CF%83%CE%B1%CF%85%CE%B3%CE%B9%CF%84%CE%B9/

Οχι, δεν είναι μόνο αυτοί με τα ξυρισμένα κεφάλια και τις παραλλαγές, τα άρβυλα, τα μαύρα ρούχα και τα κράνη. Αυτοί που κρατούν στυλιάρια, ρόπαλα, σιδερογροθιές, και …άμα λάχει «κέρατα» που τα μπήγουν βαθιά σε σώματα, στο ύψος της καρδιάς. Δεν είναι μόνο τα λουμπεναριά που πουλάνε τη ματσίλα τους στους …υπονόμους της νύχτας με τις φωτεινές μαρκίζες. Αυτοί που δυσκολεύονται να συντάξουν ορθογραφημένες έστω και δυο προτάσεις – καθότι «κοινωνικός πάτος» (που καιρός για γράμματα;) που έγινε απόπατος. Δεν είναι μόνο οι δολοφόνοι που μεγάλωσαν σε γειτονιές μες στο μπετό, τη βρώμα και την ασφυξία. Ούτε τα παιδιά μιας τάξης αταξίδευτης που μέσα στα σκοτάδια της εποχής και την απόγνωση βούτηξε τα μυαλά της στη βρώμα και τα σκατά, στο ναζισμό και την αντίδραση.

Είναι και οι άλλοι….

Πιο βρωμεροί, πιο λεροί, πιο λερωμένοι.

Με την αψεγάδιαστη ολοκληρωτική αισθητική τους, την επιμελώς ατημέλητη ζωή τους, τα μικρόφωνα και τις πανάκριβες πένες τους (που δεν διστάζουν να τις μπήγουν βαθιά σε σώματα, στο ύψος της καρδιάς), αυτοί που έχουν γλώσσες μόνο για να γλείφουν (κυρίως τα αφεντικά τους), που κουβαλούν πτυχία και πιστοποιητικά δουλοπρέπειας και αναλγησίας, αυτοί που μεγάλωσαν σε αστικά σαλόνια και ταξίδεψαν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης για να καταλήξουν ακριβώς στο ίδιο σημείο – κοινή αφετηρία με εκείνη των …υπανθρώπων, που σιχαίνονται: στη βρώμα και τα σκατά, στο ναζισμό και την αντίδραση.

Παρακάτω δείτε και θαυμάστε, δείτε και κατανοήστε πως είναι να είσαι απολογητής του νεοναζισμού, πως είναι να είσαι Μπογδάνος: να ξεκινάς θέλοντας να κάνεις duck face, να συνεχίζεις ταυτίζοντας τη μάνα του Παύλου Φύσσα με τραμπούκους, να μιλάς σε «τελείως ανθρώπινο επίπεδο» για το νεοναζί δολοφόνο Ρουπακιά, να λες πως «είναι ράκος», πως «δεν αντιδρά πια, μόνο ο δικηγόρος του αντέδρασε, να λέει: «συγκρατήστε την πια», να αναφέρεις πως «από την άλλη είναι μια μάνα η οποία είναι λυτή» (γιατί προφανώς στο …διεστραμμένο μυαλό σου έπρεπε να είναι δεμένη η μάνα του θύματος) και να καταλήγεις μετά από όλα αυτά, μέσα σε 38 δευτερόλεπτα, στο ότι… «είναι ολίγον κάτι».