Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Το ήθος της αριστεράς και η προέλευση του πλούτου-Της Βασιλικής Σιούτη









«Να αμφιβάλλεις για όλα», έλεγε ο Μαρξ και νομίζω ότι αυτή είναι μια καλή συμβουλή
Της Βασιλικής Σιούτη


Βέβαια κάποιοι υποτιθέμενοι μαρξιστές θα προτιμούσαν να αμφιβάλλουμε για όλα, εκτός
 από το κόμμα, 
τη γραμμή του κόμματος ,
 τα στελέχη του κόμματος κτλ.
 Και αναφέρομαι σε όλα τα κόμματα της αριστεράς. Αλλά ο Μαρξ δεν έκανε τέτοιες εξαιρέσεις. Το «όλα» τα συμπεριλαμβάνει όλα, όσο ενοχλητικό ή άβολο κι αν είναι για κάποιους.
Μπορούμε να αμφιβάλουμε για όλους λοιπόν. Και για τα στελέχη της αριστεράς. 
Φυσικά, θεωρώ ανόητο να κατηγορείται ως ένοχος όποιος αριστερός κατέχει πλούτο, 
αλλά εξίσου ανόητο θεωρώ το να αδιαφορούμε για την προέλευσή του. 


Και βέβαια δεν υπάρχει πρόβλημα εάν ένας αριστερός έχει λεφτά, αρκεί η προέλευση τους να μην έρχεται σε αντίθεση με όσα πρεσβεύει. Οι τοποθετήσεις σε στυλ Σημίτη: «όποιος έχει στοιχεία, να τα πάει στη δικαιοσύνη» ή Βουλγαράκη: «το νόμιμο, είναι και ηθικό», πέρα από το ότι δεν πείθουν κανέναν, δεν αρμόζουν στην αριστερά. 
Το αναφέρω γιατί τα ακούσαμε κι αυτά.
Κάτι άλλο που ακούσαμε επίσης, ήταν: Μα καλά δεν βλέπετε τι γίνεται με τα πόθεν έσχες των υπουργών και ασχολείστε με τα λεφτά 3-4 στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ; 
Ναι, έχει μεγαλύτερη σημασία η προέλευση των χρημάτων των στελεχών της αριστεράς, γιατί η αριστερά πρεσβεύει ένα άλλο ήθος. 
Γιατί η αριστερά και τα στελέχη της δεν υπάρχουν για να εκπροσωπούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, αλλά των εργαζομένων. 
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τη μοναδική εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης στη συγκεκριμένη συγκυρία και οι πολίτες θέλουν να ξέρουν ότι δεν θα είναι μία από τα ίδια.
Η κυβερνητική προπαγάνδα φυσικά εκμεταλλεύεται κάθε τι που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει εναντίον των πολιτικών της αντιπάλων και για να σκεπάσει τα δικά της, που είναι ασυγκρίτως πολύ χειρότερα. Αυτό όμως, μπορεί να το αντιληφθεί ο καθένας. Οι πολίτες έχουν τα δικά τους ερωτήματα, τις δικές τους αμφιβολίες και ζητούν πειστικές απαντήσεις.


Για τη διαφθορά και τον βρώμικο πλουτισμό στελεχών του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ κανείς δεν έχει αμφιβολίες, γιατί όλοι είναι βέβαιοι. Εδώ υπάρχουν ομολογημένα εγκλήματα (από τη Siemens μέχρι το Χρηματιστήριο, τις προμήθειες, τα πάρτι, τα εξοπλιστικά κτλ). Όλοι τα ξέρουν. Για αυτό και το πολιτικό προσωπικό που κυβέρνησε μέχρι σήμερα είναι βαθύτατα απαξιωμένο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως, δεν έχει κυβερνήσει ακόμα και οι πολίτες θέλουν να ξέρουν αν θα βαδίσει την πεπατημένη ή αν θα ακολουθήσει άλλο δρόμο. Ο καθένας μπορεί να υποψιαστεί ότι κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προσεγγίστηκαν ή θα επιχειρηθεί να προσεγγιστούν προκειμένου να ενσωματωθούν στο υπάρχον σύστημα, που μάχεται λυσσαλέα για τη διατήρηση του.


Οι πολίτες είναι καχύποπτοι, ειδικά με τους πολιτικούς που κατέχουν πλούτο και έχουν κάθε λόγο για αυτό, όπως έχουν κάθε δικαίωμα να γνωρίζουν πως αυτός προήλθε. Ο βέλγος αναρχικός Louis Scutenaire, έλεγε ότι οι δύο πηγές του πλούτου είναι η κλοπή και η κληρονομιά και πολλοί συμφωνούν μαζί του. 

Αν η πηγή δεν είναι από κληρονομιά λοιπόν, σίγουρα απαιτούνται οι αναγκαίες διευκρινίσεις. 
Με τόλμη και χωρίς υποκρισία. Γιατί το είδαμε και αυτό, όταν κάποιοι π.χ υποκρίνονταν ότι δεν ξέρουν τι είναι ο κυβερνητικός συνδικαλισμός, ούτε πώς επιβραβεύεται.


Μια προσεκτική ματιά στα πόθεν έσχες των πολιτικών θα διέκρινε γκρίζες ζώνες και σε άλλες δηλώσεις που δημιουργούν -τουλάχιστον- ερωτηματικά. Αλλά το θέμα δεν είναι η ονοματολογία. Το θέμα είναι η συμπεριφορά των στελεχών της αριστεράς και αν αυτή συμβαδίζει με όσα πρεσβεύει .

4 σχόλια:

  1. Ενας άνθρωπος που εκτιμούσα και εκτιμώ ιδιαίτερα έγραψε πρόσφατα "Δεν ελέγχονται ο κ. Σταθάκης και ο κ. Τσακαλώτος για το εύπορον - τιμή τους (ξαναλέω, το να ’ναι η ταξική τους συνείδηση ανώτερη της ταξικής τους θέσης είναι προς έπαινον) - ελέγχονται όμως κατά το γνωστόν εκείνο (πάλι λαϊκό): «δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις».
    Και συνεχίζει ο εξαιρετικός - κατ' εμέ - άνθρωπος : "Αν η υπόθεση αυτή παρακαμφθεί διά της «σιωπής», ώσπου μέσα στα τόσα άλλα να «ξεχασθεί», χωρίς ο κ. Σταθάκης και ο κ. Τσακαλώτος να δώσουν τις εξηγήσεις που θα ακύρωναν μια κριτική όπως η παρούσα, τότε το ηθικό ανάστημα της Αριστεράς θα έχει τρωθεί - αυτοί που λένε ότι «όλοι ίδιοι είναι» θα έχουν την ευκαιρία να αναπαράγουν το ψεύδος τους".
    Με πολύ προσωπικό προβληματισμό με ιδιαίτερη σοβαρότητα προσπαθώ μέρες τώρα να δω και να καταλάβω ποια είναι η αλήθεια.
    Αυτή την προσπάθεια πιστεύω ότι διακρίνω διαβάζοντας το άρθρο της Β. Σιούτη, μιας Δημοσιογράφου που τιμά - πάλι κατ' εμέ - το λειτούργημά της. Και που οφείλω να ομολογήσω ότι δεν γνωρίζω (και δεν με ενδιαφέρει) αν είναι αριστερή, κεντροαριστερή, δεξιά ή αναρχοαυτόνομη.
    Διαβάζω όμως - προσπαθώντας να μη λερώσω γύρω μου απ' τον εμετό που ανεβαίνει στο λαιμό μου - "κείμενα" διαφόρων τύπων σαν τον "κύριο" Μακριδάκη. Και μου γεννιέται αβίαστα το ερώτημα : ποιος είσαι συ ρε παπάρα (χρησιμοποιώ τροποποιημένη έκφραση αυτού που ήθελα να γράψω) που τολμάς να κρίνεις με τόση ευκολία την ποιότητα, το ήθος, την πολιτική βούληση χιλιάδων αριστερών πολιτών; Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα να θεωρείς τον εαυτό σου ανώτατο κριτή που τολμάς να κρίνεις εμένα για το αν είμαι αριστερός;
    Σε εποχές οικονομικής κρίσης μιας κοινωνίας, είναι σχεδόν νομοτελειακή η εμφάνιση αυτόχρονα και μιας εξίσου σημαντικής κοινωνικής κρίσης, κρίσης αξιών, ήθους. Οταν σ' αυτές τις περιόδους εμφανίζεται στην κοινωνία μια πολιτική δύναμη που υπόσχεται και ταυτόχρονα προσπαθεί να δημιουργήσει εκείνες τις αναγκαίες συνθήκες για αλλαγή-ανατροπή των κοινωνικών συνθηκών που προκαλούν τη σήψη, έχει μια επιλογή. Να πείσει την κοινωνία, τους πολίτες ως σύνολο αλλά και κάθε έναν ξεχωριστά, ότι και θέλει και μπορεί. Σ' αυτή την κοινωνική διαπάλη είναι όλα δυνατά. Να υπάρξουν μαχητές που θα προβάλουν ως κυρίαρχο αυτό τον αγώνα, άνθρωποι και στελέχη που απλά θα αφήσουν να παρασυρθούν με το ρεύμα ευελπιστώντας στην κατοπινή καταξίωσή τους αλλά και άνθρωποι οπορτουνιστές (με την ορθή μαρξιστικά έννοια του όρου), που θα δουν αυτό το κοινωνικό ρεύμα της ανατροπής σαν προσωπική ευκαιρία αναρρίχησης και επιτυχίας (ακόμα και πλουτισμού). Θα υπάρξουν ακόμη και εκείνοι που με προκαθορισμένο στόχο θα υποδυθούν τον "αγωνιστή" για να κάνουν κακό.
    Προσωπικά δεν μπορώ να πω με σιγουριά που θα τοποθετούσα τον κ. Σταθάκη και τον κ. Τσακαλώτο. Θα πω όμως με τη σιγουριά της δικής μου ψυχής δυο πράγματα (αν και κατανοώ ότι προσωπική μου άποψη δεν ενδιαφέρει κανέναν) :
    - Δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να μικρύνει την ελπίδα που μπορεί να δώσει στην κοινωνία η Αριστερά. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει η Αριστερά να ... χάσει δυο στελέχη. Αν βέβαια είναι πραγματικά αντίθετοι με τις ιδέες και την ηθική της.
    - Δεν θα επιτρέψω κανένα καραγκιοζάκο που (χρησιμοποιώντας τα ίδια επιχειρήματα και την ίδια φρασεολογία με τους ακροδεξιούς και τα παπαγαλάκια τους) θα πάρει στο χέρι το "αριστερόμετρο" και θα τολμήσει να με κρίνει.
    Αντώνης (vantonios)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εδώ που έχουμε φτάσει σαφώς και αμφιβάλλουμε για όλα.
    Και η Β.Σιούτη θέτει τους προβληματισμούς της σε σωστή βάση.
    Η ρήση του Μακριδάκη όμως ''να τον πάρετε σπίτι σας''θυμίζει άλλους χώρους που την πιπιλάνε συνεχώς στην Αριστερά,και καμμιά σχέση δεν έχει με πολιτική άποψη και θέση.
    Ο Μακριδάκης αυτοδικαίως τοποθετεί τον εαυτόν του στο χώρο αυτό,όταν εκφράζει τέτοιες θέσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θέλουν να περάσει και να ξεχαστεί.Και δεν καταλαβαίνουν πως έτσι αυτοχειριάζονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή μου και να 'θελαν δεν μπορεί να περάσει. Αν ... θέλουν. Γιατί -σου μιλάω από ψυχής- δεν είμαι σίγουρος ποιος τους καταδικάζει και γιατί. Αναγορεύουμε σε κριτή της ηθικής της Αριστεράς και άκουσον-άκουσον των αριστερών πολιτών τον κάθε μακριδάκη. Πρόσεξε τι λέω, με τον ίδιο "αυθορμητισμό" και την ίδια "αθωότητα" που κάποιοι σήμερα αναγόρευσαν τον Πολύδωρα σε λαικό ήρωα.
      Είμαι ο πρώτος (μιλώ για το άτομό μου) που δεν μπορώ να ανεχθώ "μύγα στο σπαθί μου" για θέματα ηθικής της Αριστεράς. Την οποία ακολούθησα από παλιά σε δύσκολες εποχές. Και ταλαιπωρήθηκα γι αυτό. Αλλά είμαι το ίδιο αντίθετος με μια εκπληκτικής υποκρισίας διαπόμπευση ανθρώπων στο όνομα μιας αριστεροσύνης την οποία δεν αντιλαμβάνομαι. Για να εξηγούμαι: αν πράγματι η Βαλαβάνη πρέπει να θεωρείται ένοχη για ... προδοσία του λαικού κινήματος επειδή κληρονόμησε την περιουσία των γονιών της ας την ρίξουμε στο πυρ το εξώτερον. Ας αναρωτηθούμε όμως, όσοι τουλάχιστον πιστεύουμε ότι το κάνουμε καλοπροάιρεα, γινόμαστε καλύτεροι αριστεροί πέφτοντας απλώς στο λάκο της γκεμπελίστικης προπαγάνδας των Μουρούτηδων;
      Δεν αμφισβητώ τις καλές προθέσεις κανενός. Και προφανώς την τίμια διάθεση κριτικής. Επισημαίνω όμως ένα πρόβλημα. Και ελπίζω να μη με κατατάξουν εύκολα κάποιοι στην κατηγορία των ... τυφλών οπαδών ...
      Αντώνης (vantonios)

      Διαγραφή