Τα ωραία και δύσκολα εύγε- της Ευγενίας Λουπάκη

http://stokokkino.gr/article/4389/Ta-oraia-kai-duskola-euge

 Πριν λίγες μέρες, ένας συμπαθής κύριος, ήρθε στο κόκκινο και μου έφερε την πρώτη ποιητική του συλλογή, που έγραψε τώρα, συνταξιούχος πια. 

Ιδίοις εξόδοις, προφανώς, τυπωμένη σ΄ ένα άγνωστο σε μένα εκδοτικό, με τη φιλοδοξία και τη λαχτάρα να δει την ψυχούλα του ή το ψώνιο του, όπως θέλετε πείτε το, σ’ ένα βιβλίο. Ψόγος ουδείς. Αντιθέτως έπαινος. 

Διότι θέλει οπωσδήποτε, ένα κάποιο θάρρος να εκτεθείς με αυτό τον τρόπο. 

Με τα γραπτά που μένουν. 

Και να ρισκάρεις την κριτική των φίλων, των γνωστών, των αναγνωστών εν γένει. 

Που μπορεί να κυμαίνεται από ενθουσιώδη ή τυπικά λόγω “κοινωνικής υποχρέωσης” συγχαρητήρια, μέχρι δηλητηριώδεις παρατηρήσεις, καγχασμούς και γέλια πίσω απ’ την πλάτη σου. Εκατοντάδες το επιχειρούν κάθε χρόνο. 

“Εις σέ προστρέχω τέχνη της ποιήσεως” κι έχουν ορθοποδήσει εκδοτικοί οίκοι με τις “ιδίοις εξόδοις” ποιητικές συλλογές που τυπώνουν, 

διότι στη χώρα της ποίησης η ποίηση δεν πουλάει.

Εκτός κι αν είσαι Μεγκάλος ποιητής. 

Τότε ακόμα κι αν κάνεις την πρώτη εμφάνισή σου στην ποίηση, ο μεγαλύτερος εκδοτικός οίκος, που δεν εκδίδει ποίηση, εκδίδει τη δική σου. 

Τότε το Μουσείο της Ακρόπολης, 

σου παραχωρεί αίθουσά του για την παρουσίαση, πρωτοφανές κι αυτό. 

Τότε, έρχεται να σε τιμήσει ο πρωθυπουργός ο ίδιος, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και η αφρόκρεμα του πολιτικομηντιακού κατεστημένου. 

Προσέρχονται ταπεινά και σημαντικοί εκπρόσωποι της τέχνης της ποιήσεως, που έχουν αφήσει αληθινό αποτύπωμα, στην ψυχή αυτής της χώρας. 

Και γίνεται μια σπουδαία συζήτηση για την ποίησή σου, που συντονίζει φυσικά, ο Παύλος.

Την ωραία εκδήλωση πλαισιώνουν καταξιωμένοι συνθέτες που έχουν σπεύσει να μελοποιήσουν ποιήματά σου, πριν καν εκδοθούν. Και κάθονται στο πιάνο για χατήρι σου.

Εσύ δεν ρισκάρεις τίποτα, όπως ο συμπαθής κύριος που μου έφερε το βιβλίο του.

 Ποιός να τολμήσει να σου πει πόσο ρηχές, ανόητες φτηνομελούρες είναι τα στιχάκια σου; Ποιός να διανοηθεί να γράψει ότι έχεις τσιμπολογήσει στίχους αυτούσιους άλλων ποιητών και τραγουδιών; Εσύ γνωρίζεις από χέρι, πόσο Μεγκάλος είσαι. 

Το δηλώνεις σε συνέντευξη που σου πήρε το ΒΗΜΑ, ότι τάδωσες πρώτα στον Θάνο Μικρούτσικο και στον Δημήτρη Παπαδημητρίου 

και άν δεν σου έλεγαν τόσο θερμά λόγια δεν θα προχωρούσες. 

Στιγμή δεν αμφιβάλλεις για την ειλικρίνειά τους. 

Τί λόγο θα είχαν να σου πουν κολακείες; Είναι φανερό.

 Τους συγκίνησες, τους ενέπνευσες. 

Παραμέρισαν, ποιητή, για να περάσεις.

 Εσύ και τα δρεπανηφόρα του δελτίου σου.

 Που θερίζουν και αλέθουν χρόνια τώρα, συστηματικά, 

όση περηφάνεια απέμεινε σ΄αυτό τον έρμο τόπο.

(Ηθικόν δίδαγμα: Οσοι ζητούν από τους διανοούμενους, να ομιλούν και να παίρνουν θέση στο εδώ και στο τώρα, όσοι θεωρούν ότι η δημόσια καταδίκη των μνημονίων ή η προσέγγιση στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι αναγκαία και ικανή συνθήκη για να προσμετρηθεί κάποιος στις τάξεις της Δικαιοσύνης, ας το ξανασκεφτούν. 

Κι ας θυμηθούν τον Μανόλη Αναγνωστάκη.)

απο την Αυγή