Πριν από 25 χρόνια, κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, ο 15χρονος μαθητής Μιχάλης Καλτεζάς, πέφτει νεκρός από σφαίρα του αστυνομικού Α. Μελίστα.
Ο αστυνομικός καταδικάστηκε πρωτόδικα σε 2,5 χρόνια φυλάκισης με αναστολή ενώ σε β’ βαθμό, στις 25/1/1990, αθωώθηκε.
Στις 17 Νοεμβρίου του 1985, η πορεία για την 12η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου είχε ξεκινήσει και ολοκληρωθεί ομαλά, χωρίς να σημειωθούν επεισόδια. Στα Εξάρχεια, μια ομάδα ΜΑΤ ανταλλάσσει λεκτικούς διαξιφισμούς με ομάδα νεαρών. Στο σημείο φτάνουν επιπλέον αστυνομικές δυνάμεις καταστολής από παρακείμενη «κλούβα» ενώ πολλαπλασιάζονται και οι νεαροί. Τα επεισόδια σύντομα εξαπλώνονται στο κέντρο της Αθήνας. Μια ομάδα νεαρών πετάει μολότοφ προς την κλούβα. Ο αστυνομικός Αθανάσιος Μελίστας, ήταν ο μοναδικός, που οι συνάδελφοι του τον περιγράφουν ως πανικόβλητο και εκτός εαυτού. Σημαδεύει και πυροβολεί πισώπλατα τον 15χρονο μαθητή Μιχάλη Καλτεζά, ο οποίος απομακρυνόταν από το σημείο και ο οποίος, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, δεν συμμετείχε στα επεισόδια.
Ο ανήλικος μεταφέρεται από ασθενοφόρο στον Ευαγγελισμό όπου απλά διαπιστώνεται ο θάνατός του. Το όνομά του προστίθεται στη λίστα των θυμάτων της αστυνομικής βίας σε επέτειο για το Πολυτεχνείο, μαζί με αυτά των Κούμη και Κανελλοπούλου
Η είδηση της δολοφονίας του ανήλικου μαθητή προκαλεί την κατάληψη του παλιού Χημείου, στην οδό Σόλωνος, αλλά και του Πολυτεχνείου.
Για πρώτη φορά μετά το 1976, γίνεται χρήση δακρυγόνων αερίων, ενώ οι αστυνομικοί ξυλοκοπούν και συλλαμβάνουν 37 άτομα. Επρόκειτο για την πρώτη άρση του ασύλου από την επίσημη θεσμοθέτησή του το 1982. Η κατάληψη του Πολυτεχνείο έληξε μετά από διαπραγματεύσεις, χωρίς επεισόδια. Τα επεισόδια στην πρωτεύουσα συνεχίστηκαν και τις επόμενες μέρες.
Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Μένιος Κουτσόγιωργας, υπέβαλλε την παραίτησή του μετά τη δολοφονία του μαθητή και τα επεισόδια. Ο τότε πρωθυπουργός όμως, Ανδρέας Παπανδρέου, δεν την κάνει δεκτή, αλλά τέθηκε σε διαθεσιμότητα όλη η τότε ηγεσία της Ελληνικής Αστυνομίας.
Η «17 Νοέμβρη», σε αντίποινα για τη δολοφονία του μαθητή από τις αστυνομικές δυνάμεις, όπως την αιτιολόγησε, πραγματοποιεί βομβιστική επίθεση κατά κλούβας των ΜΑΤ, κοντά στο ξενοδοχείο Κάραβελ, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ο αστυνομικός Νίκος Γεωργακόπουλος και 12 άλλοι τραυματίζονται.
Ο δράστης της δολοφονίας του 15χρονου μαθητή, Αθανάσιος Μελίστας, με συνήγορο υπεράσπισης τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο, αθωώνεται σε β’ βαθμό, στις 25/1/1990, με το ελαφρυντικό ότι διέπραξε το έγκλημα «εν βρασμώ ψυχής». Η είδηση της αθώωσής του προκάλεσε νέα σοβαρά επεισόδια σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ενώ το Πολυτεχνείο τελεί υπό κατάληψη για 18 μέρες.
Όταν ο Χατζιδάκις παρενέβη σε μια συζήτηση για τη δολοφονία Καλτεζά στο σπίτι του Χορν
Τον Ιανουάριο του 1990 ήμαστε καλεσμένοι κάποιο βράδυ στο σπίτι του Δημήτρη Χορν, στην οδό Βασιλέως Γεωργίου. Παρόντες άλλοι δέκα φίλοι του, προερχόμενοι κυρίως από καλλιτεχνικούς χώρους.
Στη διάρκεια του δείπνου, κύριο θέμα συζήτησης ήταν η δίκη του αστυνομικού Αθανάσιου Μελίστα, που είχε πυροβολήσει και σκοτώσει τον δεκαπεντάχρονο Μιχάλη Καλτεζά, κατά τη διάρκεια επεισοδίων στα Εξάρχεια.
Το Εφετείο, δικάζοντας σε δεύτερο βαθμό, τον είχε αθωώσει καθώς είχε δεχθεί ότι τελούσε σε κατάσταση άμυνας, δεδομένου ότι ο νεαρός είχε πετάξει εναντίον του βόμβα μολότωφ.
Οι συνδαιτημόνες του Χορν επαινούσαν την απόφαση του δικαστηρίου και πρόσθεταν ότι λογικά και σωστά ένας αστυνομικός πυροβολεί όταν κινδυνεύει να καεί ο ίδιος από τις μολότωφ.
Το δείπνο συνεχιζόταν όπως και η συζήτηση˙ χτύπησε το κουδούνι και μπήκε καθυστερημένος, ως συνήθως, ο Μάνος Χατζιδάκις. Παρακολούθησε για λίγο τα λεγόμενα.
Και πήρε το λόγο, με έντονο ύφος:
«Όταν έχω να κρίνω ανάμεσα σ’ ένα παιδί 15 χρόνων, που πετάει μολότωφ,
κι έναν τριαντάρη εκπαιδευμένο αστυνομικό, που κρατάει πιστόλι,
εγώ είμαι με το μέρος του παιδιού και όχι του αστυνομικού.
Εκτιμώ βαθύτατα ένα παιδί που εξεγείρεται και βγαίνει στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί, έστω κι αν υπερβάλλει, έστω και αν κρατάει μολότωφ.
Και δεν εκτιμώ καθόλου έναν αστυνομικό που το πυροβολεί.
Ό,τι και άν έχει γίνει, όπως και άν έχουν τα πράγματα, θεωρώ τραγικό λάθος την αθώωση του αστυνομικού. Και πολύ κακό μήνυμα, που στέλνουμε στα νέα αυτά παιδιά,
το υγιέστερο κομμάτι της κοινωνίας μας, που δεν έχει ακόμη διαφθαρεί, όπως εμείς.»
Σώπασαν όλοι.
Κανείς δεν απάντησε.
Και ο Χορν άλλαξε αμέσως θέμα συζήτησης.
Λίγο αργότερα ο Μάνος Χατζιδάκις έφυγε, δείχνοντας με τον τρόπο του ότι δεν τον ενδιέφερε ιδιαιτέρως η συγκεκριμένη παρέα και οι συζητήσεις της.
Τέσσερα αποσπάσματα από το αποκαλυπτικό όσο και διδακτικό βιβλίο «Η Αθέατη Όψη», του «insider» δημοσιογράφου Πάνου Λουκάκου, αποκλειστικά στο Andro.gr εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου