Ο δικός σας τύπος ανθρώπου μου είναι γνωστός...
Είναι αυτός ο ίδιος τύπος ανθρώπου που με σήκωνε στη τάξη και μου «έσκαβε» με χάρακες τα χέρια …
Είναι αυτός ο ίδιος τύπος ανθρώπου που έψηνε τον μπαμπά μου και τη μαμά μου ότι είμαι ένα κακομαθημένο παιδί και πρέπει να με χαστουκίζουν καθημερινά για να συνέρθω…
Είναι αυτός ο ίδιος τύπος ανθρώπου που όταν παρουσιάστηκα στο στρατό να υπηρετήσω τη Πατρίδα μου με τη συμπεριφορά του με έκανε να σιχαθώ και στρατό και Πατρίδα...
Είναι αυτός ο ίδιος τύπος ανθρώπου που με κάρφωνε στην αστυνομία για τη συμμετοχή μου σε αγωνιστικές πορείες…
Είναι αυτός ο ίδιος τύπος ανθρώπου που κρυβόταν πίσω από τις καταγγελίες του αυθαίρετου σπιτιού μου όταν ζήτησα να προστατεύω το κεφάλι μου από φτώχια, βροχές και κρύα…
Είναι αυτός ο ίδιος τύπος ανθρώπου που συνάντησα πίσω από ένα γραφείο διευθυντού σε τράπεζα του δανείου μου…
Είναι αυτός ο ίδιος τύπος ανθρώπου που του έδωσα χοντρό φακελάκι για την εγχείρηση του παιδιού μου…
Είναι αυτός ο ίδιος τύπος ανθρώπου που με πλησίασε στο προθάλαμο του νεκροτομείου για να μου προσφέρει άριστες υπηρεσίες στο θάνατο της μάνας μου…
Είναι αυτός ο ίδιος τύπος ανθρώπου που πάνω από την δικαστική έδρα αποφάσισε να σωφρονιστώ για το καλό μου…
Είναι αυτός ο ίδιος τύπος ανθρώπου που η μόνη γυναίκα που δέχτηκε να τον ερωτευτεί ήταν μια κοκότα πολυτελείας που αφού έχει ξεπετάξει ¨ολόκληρο τον Κολωνό¨ ο μπαμπάς της την έδωσε αντιπαροχή…
Είναι αυτός ο ίδιος τύπος ανθρώπου που τα παιδιά του του κοινωνίζονται με σκυμμένο το κεφάλι για το ποιόν του μπαμπά τους…
Είναι αυτός ο ίδιος τύπος ανθρώπου που αυτοί που τον ακούν και τον υπολήπτονται είναι τα απορρίμματα που πέταξαν σε αυτή την άγια γη, της γης οι κολασμένοι…
Είναι αυτός ο ίδιος τύπος ανθρώπου που αφού προσφέρει τις υπηρεσίες του οι εντολοδόχοι του τον σκοτώνουν γιατί ξέρουν ότι αυτοί είναι τα επόμενα θύματα…
Είναι αυτός ο ίδιος τύπος ανθρώπου… που στις δύσκολες στιγμές της Πατρίδας τους φοράνε μια κουκούλα και τους περιφέρουν στα κρεματόρια του κόσμου…
κύριε παπαδημητρίου μπάμπη…
είμαι ένα πολύ τυχερό άτομο…
δεν έχω στο κύκλο μου ανθρώπους του δικού σας είδους…
η τους έχουν σκοτώσει στο παρελθόν οι πρόγονοί μου…
η τους σκοτώνουμε εμείς όπου τους βρούμε …
… και έτσι... μας βαφτίζει Αγίους ο θεός!
Νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγών!
ποίηση: χάρης καφετζόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου