Μια τουρκική Άνοιξη γεννιέται στην πλατεία Ταξίμ;
Είναι η πλατεία Ταξίμ, η Ταχρίρ του Καίρου;»
διερωτάται η εφημερίδα Le Monde, τονίζοντας ότι το σίγουρο πάντως είναι ότι οι διαδηλώσεις
θα σηματοδοτήσουν μια στροφή στην τουρκική πολιτική.
Η γαλλική εφημερίδα γράφει ότι οι κινητοποιήσεις ξεκίνησαν από μια χούφτα «περιθωριακούς», όπως τους αποκάλεσε ο Ερντογάν αλλά μετατρέπονται σε ένα τεράστιο κίνημα κατά του επικεφαλής της κυβέρνησης, ο οποίος ενθαρρύνει τη βίαιη αστυνομική καταστολή
και τη χρήση βίας.
Για τη Monde, το κίνημα αυτό εξαπλώνεται από τα αριστερά ως τα δεξιά του πολιτικού φάσματος και συγκεντρώνει όλα τα συσσωρευμένα παράπονα εναντίον εκείνων που μονοπωλούν την εξουσία για δέκα χρόνια τώρα.
Για τον συνεχώς ισχυροποιούμενο ισλαμισμό, την εμφάνιση της θρησκείας στη δημόσια σφαίρα και την εκμετάλλευση της από τον Ερντογάν προκειμένου να κυβερνήσει.
Μέσα σε λίγες μέρες πέρασε νόμο που περιορίζει την κατανάλωση του αλκοόλ,
καταδίκασε για βλασφημία σε 13 μήνες φυλακή άνθρωπο του πνεύματος επειδή επέκρινε τον Προφήτη Μωάμεθ και κάλεσε τους πολίτες
"να υιοθετήσουν μια συμπεριφορά σύμφωνη με τις ηθικές αξίες"
(σ.σ. Στην αναφορά του για το νόμο που περιορίζει το αλκοόλ είπε ότι δεν θέλει να βλέπει τη νεολαία να τρεκλίζει, ενώ αναφέρθηκε και σε δύο μεθύστακες του έθνους, χωρίς να τους κατονομάσει. Η αντιπολίτευση και πολλοί άλλοι «είδαν» πίσω από αυτή την προσβλητική αναφορά τον πρώην πρωθυπουργό Ινονού αλλά κυρίως τον ιδρυτή του σύγχρονου τουρκικού κράτους Κεμάλ Ατατούρκ).
Συνεχίζει η Monde:
Τα κόμματα της Αριστεράς και της άκρας αριστεράς, οι φοιτητές και τα συνδικάτα, εξαντλήθηκαν από την καταστολή και τις μαζικές συλλήψεις, καθώς έχουν μπει στο στόχαστρο εδώ και μήνες με αφορμή την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Οι Τούρκοι Αλεβίτες, μια θρησκευτική μειοψηφία και φιλελεύθερο κομμάτι του Ισλάμ,
βιώνουν διακρίσεις από την κυβέρνηση του Κόμματος της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης (AKP), η οποία δεν αναγνωρίζει την ιδιαιτερότητα της λατρείας τους.
Ο κατάλογος είναι μακρύς.
Όλοι καταγγέλλουν, από κοινού, την αυταρχικότητα του ηγέτη της τουρκικής κυβέρνησης, το βάναυσο στυλ του, τα «μεγαλομανιακά" αστικά έργα που εγκαινιάζει στην Κωνσταντινούπολη (σ.σ. Την ημέρα της επετείου της Άλωσης εγκαινίασε την τρίτη γέφυρα του Βοσπόρου, κάνοντας λόγο για το τρίτο περιδέραιο της πόλης ενώ της έδωσε το όνομα του σουλτάνου Σελίμ,
ο οποίος συμβολίζει τη στροφή προς την Ανατολή)...
Η δύναμη του Ερντογάν είναι πλαισιωμένη από την υποστήριξη στην έναρξη της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων για την προσχώρηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τη δυναμική της μεταρρύθμισης». «…ο εκλογικός του θρίαμβος του επέτρεψε να απαλλαγεί από όσους ήταν ενάντια στην εξουσία του, στρατό, δημόσια διοίκηση, δικαιοσύνη, Τύπο.
Έτσι, ενώ ξεσπούσαν οι ταραχές στο Ταξίμ, η τηλεόραση έδειχνε τον Ερντογάν να διοργανώνει συνέδριο κατά του καπνίσματος.
Η αστυνομία, που η δύναμη της τριπλασιάστηκε στα χρόνια που ο Ερντογάν είναι στην εξουσία,έδειξε πρωτοφανή βία κατά των διαδηλωτών, με την ατιμωρησία.
Το 2014, είναι η χρονιά των εκλογών για την Προεδρία της Δημοκρατίας που ο Ερντογάν θέλει να κατακτήσει, αφού έχει γίνει συνταγματική μεταρρύθμιση που αναπτύσσει την Τουρκία σε ένα προεδρικό σύστημα. Αυτό είναι που κάνει πολλούς να φοβούνται για το τι θα ακολουθήσει».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου