Μετά την πρόσδεση της χώρας στο άρμα της Μέρκελ και το δόγμα της εσωτερικής υποτίμησης, ο Σαμαράς εκθειάζει τώρα το μοντέλο της Ιρλανδίας,
που αποτελεί φορολογικό παράδεισο για τις πολυεθνικές,με παροχή προνομίων για την οικονομική ολιγαρχία και μαζική μετανάστευση των νέων.
που αποτελεί φορολογικό παράδεισο για τις πολυεθνικές,με παροχή προνομίων για την οικονομική ολιγαρχία και μαζική μετανάστευση των νέων.
Ο πρωθυπουργός, κατά τη συνάντησή του με τον Ιρλανδό ομόλογό του στην Αθήνα, εκθείασε και το μοντέλο εργασίας του "κέλτικου τίγρη", που έχει αποτέλεσμα χιλιάδες εργαζόμενοι να παίρνουν τον δρόμο της ξενιτιάς για να βρουν δουλειά,
ενώ την ίδια ώρα δίνονται φορολογικά κίνητρα στις μεγάλες επιχειρήσεις.
ενώ την ίδια ώρα δίνονται φορολογικά κίνητρα στις μεγάλες επιχειρήσεις.
Μετά τις δραματικές μειώσεις μισθών και την έκρηξη της ανεργίας εξαιτίας του Μνημονίου, ο Αντ. Σαμαράς τα δίνει τώρα όλα στις πολυεθνικές προσδοκώντας επενδύσεις με "όπλα" τη φθηνή εργασία και τις φορολογικές ελαφρύνσεις.
Η Ιρλανδία ανακάμπτει, και ανακάμπτει, και ανακάμπτει*
Όπως παλιά, στα χρόνια της οικονομικής φούσκας, η Ιρλανδία, ο κελτικός τίγρης όπως την αποκαλούσαν, παρουσιαζόταν ως χώρα - πρότυπο για την Ελλάδα, έτσι και τώρα, με την ευκαιρία της επίσκεψης εδώ, στην Αθήνα, του Ιρλανδού πρωθυπουργού Έντα Κένι, ο Α. Σαμαράς παρουσιάζει τη μνημονιακή Ιρλανδία ως μοντέλο και για την Ελλάδα.
Η Ιρλανδία εμφανίζεται συχνά - πυκνά ως το καλό παιδί της τρόικας, που παίρνει τις ανταμοιβές επειδή ανταποκρίνεται "σε αυτά που πρέπει να κάνει".
Η ιστορία με την "ανάκαμψη της Ιρλανδίας", ωστόσο, έχει αποκτήσει ανεκδοτολογικό χαρακτήρα. Ενδεικτικά αναδημοσιεύουμε πρόσφατο άρθρο του Πολ Κρούγκμαν από τους New York Times, με τον εύγλωττο τίτλο "Η Ιρλανδία ανακάμπτει, και ανακάμπτει, και ανακάμπτει"*.
Γράφει λοιπόν ο Κρούγκμαν: "Μάρτιος 2010: "Η Ελλάδα έχει ένα πρότυπο και αυτό το πρότυπο είναι η Ιρλανδία" - Ζαν Κλοντ Τρισέ.
Δεκέμβριος 2011: "Όσο οι Ευρωπαίοι ηγέτες αγωνίζονται να ξεπεράσουν την κρίση χρέους της ηπείρου, πολλοί δείχνουν προς την Ιρλανδία ως ένα πρότυπο για το πώς να ξεπεράσουμε τα προβλήματα".
Μάρτιος 2012: "Η εμπιστοσύνη επιστρέφει στην Ιρλανδία και την Ευρώπη. Η ιρλανδική οικονομία ξεπερνά το σημείο καμπής" - Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο.
Τα τελευταία στοιχεία του GDP (σ.μτφ.: ΑΕΠ):
Νιώστε τη δυναμική!"
Εντάξει, ας το επεξηγήσουμε λίγο παραπάνω: Η Ιρλανδία αγκάλιασε τη λιτότητα νωρίς και βίαια, και υπήρξε ένας καλός στρατιώτης καθ' όλη αυτήν τη διάρκεια:
Συνεπώς, σύμφωνα με τους θιασώτες της λιτότητας, θα έπρεπε να είναι μια ιστορία επιτυχίας. Και θα εξακολουθήσουν να κατάσχουν κάθε κομμάτι των καλών ειδήσεων ως απόδειξη ότι η λιτότητα φέρνει αποτελέσματα.
Τώρα, νωρίτερα ή αργότερα, η Ιρλανδία θα ανακάμψει. Αλλά, παιδιά, είμαστε ήδη εδώ και τέσσερα χρόνια σε αυτήν την ιστορία...".
Αυτά λέει ο Πολ Κρούγκμαν, ο οποίος δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ.
Ένα ακόμη ανατριχιαστικό στοιχείο για τη χώρα - πρότυπο του Αντώνη Σαμαρά επισημαίνει όμως και ο Γιάννης Μηλιός, υπεύθυνος Οικονομικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με έκθεση του Εθνικού Συμβουλίου Νεολαίας της Ιρλανδίας, πριν από ένα μήνα, σε συνολικό πληθυσμό 4,6 εκατομμυρίων, μετανάστευσαν τα τέσσερα τελευταία χρόνια στο εξωτερικό 308.000 άνθρωποι, από τους οποίους οι 125.000 ήταν μεταξύ 15 και 24 ετών.
Και όπως φαίνεται και στον πίνακα που παραθέτουμε, η καμπύλη της ανεργίας στον "κελτικό τίγρη" είναι πιο επίπεδη και από καρδιογράφημα νεκρού.
ΔΝΤ: θα χρειαστεί άλλα 16 δισ. ευρώ - Τα «κόκκινα δάνεια» στα ύψη
Ιρλανδία: Από τραγωδία σε... μοντέλο φάρσα
«Η τρόικα έκανε μεγαλύτερη ζημιά από όση αιώνες βρετανικής αποικιοκρατίας»
Μοντέλο Ιρλανδίας πρέπει να υιοθετήσει η Ελλάδα, λένε οι οπαδοί της λιτότητας, μετά και τις δηλώσεις Σαμαρά.
«Ποιο success story, κρατηθείτε», απαντά ο βραβευμένος με Νόμπελ οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, ενώ δημοσιεύματα σε BBC και Financial Times αποφεύγουν τα «ρόδινα» χρώματα για το ιρλανδικό... παράδειγμα που παραμένει σε θάλασσα προβλημάτων και απατηλών προσδοκιών.
Οι τρεις μεγάλες ιρλανδικές τράπεζες για να διασωθούν πήραν 64 δισ. ευρώ. Τώρα το ΔΝΤ λέει θα χρειαστούν άλλα 16 δισ. ευρώ.
Το διάγραμμα για την πορεία του ΑΕΠ που δημοσιεύει ο (κεϊνσιανός) Π. Κρούγκμαν δίνει μια εικόνα των τελευταίων ετών της πτώσης μετά την φούσκα.
Η εφημερίδα Financial Times ήδη προειδοποιεί εδώ και καιρό για πρόωρους πανηγυρισμούς. Πριν τη θεωρία του "succes story".
Ο ιρλανδικός “τίγρης” ήταν πρότυπο στα χρόνια της άνθισης από τα μέσα του 1990. Το τραπεζικό σύστημα και οι μεταφορά εταιρειών από το εξωτερικό λόγω χαμηλής φορολογίας, κυρίως πολυεθνικών του “χάι-τεκ”τομέα ήταν “μοντέλο”.
Η Google είναι από τις εταιρείες μαζί με Amazon, Starbucks κι άλλες που απολαμβάνουν τεράστια φορο-ασυλία και διευκολύνσεις
Ο τραπεζικός τομέας και η οικονομία της Ιρλανδίας είχαν πολύ μεγαλύτερα μεγέθη από αυτά της Κύπρου. Και βρέθηκε στα μνημόνια της τρόικας αμέσως μετά την Ελλάδα.
Η κρίση δεν χτύπησε κάποιο μικρό ατίθασο και απροσάρμοστο, αλλά το παράδειγμα, το μοντέλο της εποχής, την Ιρλανδία, όταν τόνοι μελάνης γράφονταν στο διεθνή οικονομικό τύπο για το ιρλανδικό “θαύμα” και “πρότυπο”.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται πότε ως... φάρσα, πότε ως.... τραγωδία.
Από τραγωδία... σε φάρσα
Οι τρεις μεγάλες ιρλανδικές τράπεζες για να διασωθούν πήραν 64 δισ. ευρώ τα οποία φορτώθηκε ο απλός κόσμος στην Ιρλανδία, όπως συμβαίνει παντού.
Ωστόσο, οι “τρύπες” των τραπεζών παραμένουν βραχνάς.
Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, τα “κόκκινα δάνεια” έχουν σκαρφαλώσει πάνω από 12% του συνόλου (κοντά 18 δισ. ευρώ) και η τρόικα πιέζει με μπροστάρη την ΕΚΤ για ακραία μέτρα “σωτηρίας” που περιλαμβάνουν ακόμα και κατασχέσεις σπιτιών δανειοληπτών που δεν μπορούν να αποπληρώσουν.
Ήδη έκθεση του ΔΝΤ για την Ιρλανδία λέει ότι θα χρειαστεί άλλα 16 δισ. ευρώ για να καλύψει τις τραπεζικές τρύπες, εάν η οικονομία αποτύχει να έχει σταθερή ανάπτυξη.
Ηδη οι τιμές ακινήτων κατρακυλούν πάνω από 50% από το 2007 εξανεμίζοντας την αξία των σπιτιών των δανειοληπτών και ο ρυθμός της χορήγησης δανείων σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις συρρικνώνεται δραματικά.
Με επιπρόσθετο γεγονός την παρατεταμένη ύφεση στην ευρωζώνη που επηρεάζει αρνητικά.
Η Moody's διατηρεί την αξιολόγηση των ενυπόθηκων δανείων στην κατηγορία “σκουπίδια”.
Ακόμα και η μετριοπαθής εργατική συνομοσπονδία της Ιρλανδίας αναγκάζεται να παραδεχτεί στους Financial Times:
“Η τρόικα έχει κάνει μεγαλύτερη ζημιά στην Ιρλανδία από όση έκανε η Βρετανία σε αιώνες αποικιοκρατίας”.
Το ζήτημα των τραπεζών-ζόμπι δίπλα σε υπερχρεωμένες επιχειρήσεις-ζόμπι εξακολουθεί να ταλανίζει όχι μόνο την Ελλάδα, όχι μόνο την Ιρλανδία, ολόκληρη την ευρωζώνη που ψάχνει νέα παραμυθένια μονέλα” της χρεοκοπίας.
Ο φαύλος κύκλος των πτωχεύσεων που αδυνατίζουν τις τράπεζες παραμένει απειλή σε περιβάλλον ύφεσης της οικονομίας, σημειώνουν οι FT, με κυβερνήσεις που διαθέτουν όλο και λιγότερα πυρομαχικά για τις ανακεφαλαιοποιήσεις.
Σημεία που εντείνουν τις τριβές στην ευρωζώνη για την τραπεζική ενοποίηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου