«Ο "Λουκάνικος" δε θα ξανακατέβει σε πορείες»...

Μαρία Δημητριάδη & Σάκης Μπουλάς σε στίχους Γιάννη Ρίτσου και μουσική Θάνου Μικρούτσικου, από το δίσκο "Καντάτα για τη Μακρόνησο", του τελευταίου, 1979.
Η πέτρα σταυρωμένη από τον άνεμο
Ο άνεμος η σιγαλιά
Δεν ακούγεται τίποτα
Μόνο το καρδιοχτύπι της πέτρας
Κι η πέτρα της καρδιάς μου δουλεύεται
Με τον θυμό και με τον πόνο
Βαριά, σιγά και σταθερά
Μπόλικη πέτρα
Μπόλικη καρδιά
Να χτίσουμε τις αυριανές μας φάμπρικες
Τα λαϊκά μέγαρα
Τα κόκκινα στάδια
Και το μεγάλο μνημείο των ηρώων της επανάστασης

Να μη ξεχάσουμε και το μνημείο του Ντικ
Ναι, ναι του σκύλου μας του Ντικ
Που τον σκοτώσαν οι χωροφυλάκοι
Γιατί αγάπαγε πολύ τους εξόριστους
Να μην ξεχάσουμε σύντροφοι τον Ντικ
Τον φίλο μας τον Ντικ
Που γάβγιζε τις νύχτες
Στην αυλόπορτα αντίκρυ στη θάλασσα
Κι αποκοιμιόταν τα χαράματα
Στα γυμνά πόδια της λευτεριάς
Με τη χρυσόμυγα του αυγερινού
Πά στο στυλωμένο αυτί του

Τώρα ο Ντικ κοιμάται στη Λήμνο
Δείχνοντας πάντα το ζερβί του δόντι
Μπορεί μεθαύριο να τον ακούσουμε πάλι
Να γαβγίζει χαρούμενός σε μια διαδήλωση
Περνοδιαβαίνοντας κάτου απ’ τις σημαίες μας
Έχοντας κρεμασμένη στο ζερβί του δόντι
Μια μικρή πινακίδα «κάτω οι τύραννοι»
Ήταν καλός ο Ντικ

Πρωτοστατούσε στις πορείες. 

Βρισκόταν πάντοτε με το μέρος των διαδηλωτών και γάβγιζε κάθε φορά που οι αστυνομικοί των ΜΑΤ έριχναν δακρυγόνα και πραγματοποιούσαν επιθέσεις κατά των πολιτών. 

Έγινε το πρόσωπο της χρονιάς για το 2011 και

αρκετά παγκόσμια ΜΜΕ αφιέρωσαν ολόκληρα αφιερώματα στον «Θεόδωρο» γνωστό και ως «Λουκάνικο»!

«Ο επαναστάτης-σκύλος» τον αποκάλεσαν στο περιοδικό TIME ενώ οι συντάκτες του BBC στο βίντεο που παρουσίασαν για τα επεισόδια του 2011 έβαλαν τον τίτλο: «Ο σκύλος της πρώτης γραμμής στην Ελλάδα».

Ο «Θεόδωρος», όπως άλλωστε είναι και το όνομα που του έδωσαν οι άνθρωποι που τον πρόσεχαν, εμφανιζόταν σε κάθε διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών. Υπήρξε το σύμβολο στις ελληνικές διαμαρτυρίες κατά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τα μέτρα λιτότητας και φυσικά έγινε γνωστός ανά την υφήλιο λόγω της δράσης του αλλά και της… στάσης του.

Ποτέ ξανά σε… πορείες

Ο Λουκάνικος πήρε τη σκυτάλη από έναν άλλο σκύλο, τον Κανέλο, που έγινε τραγούδι και βρισκόταν πάντοτε στην πρώτη γραμμή των κινητοποιήσεων. 

Έτσι, πάντοτε με το μέρος των διαδηλωτών, 

αγωνιζόταν, για τα δικαιώματα των «Αγανακτισμένων».

Τον τελευταίο χρόνο όμως, ο «επαναστάτης-σκύλος» δεν έχει εμφανιστεί σε πορείες (στις λίγες που έγιναν) και διαδηλώσεις του κέντρου της Αθήνας. 

Πολλοί τον μπέρδεψαν με έναν σκύλο που του μοιάζει. 

Όμως, δεν ήταν εκείνος που έμπαινε μπροστά στα δακρυγόνα και τα ΜΑΤ στις διαδηλώσεις. Και ούτε πρόκειται να εμφανιστεί ξανά σε αυτές, 

όπως αναφέρουν στο newsbeast.gr οι άνθρωποι που τον έχουν τώρα.

Πλέον, ο «Θεόδωρος», δεν είναι ένα αδέσποτο σκυλί. 

Είναι περίπου επτά ετών και δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα. 

Εμβολιάζεται, όποτε χρειαστεί, παρακολουθείται από κτηνιάτρους 

και έχει την αγάπη των ανθρώπων που τον φροντίζουν. 

«Οι τυχεροί», όπως λένε εκείνοι που ξέρουν που βρίσκεται,

 «μπορεί να τον πετύχουν σε κάποια μεσημεριανή βόλτα», 

αλλά φυσικά όχι σε μέρη, όπως το Σύνταγμα ή το κέντρο της Αθήνας.

Πώς τον ονόμασαν «Λουκάνικο»

Από μικρός σύχναζε στο Πνευματικό Κέντρο του δήμου Αθηναίων που βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τη Νομική Σχολή Αθηνών. Έκανε παρέα με άλλα σκυλιά τα οποία φροντίζουν κάτοικοι του κέντρου της Αθήνας. 

Έτρωγε το φαγητό του και είχε τη φροντίδα εκείνων 

που αγαπούν πραγματικά τα ζώα.

Το όνομα «Θεόδωρος» του το έδωσαν τυχαία. 

Του φόρεσαν ένα ταμπελάκι με το όνομα και με τα υπόλοιπα στοιχεία ώστε να μη χαθεί. Εκείνος όμως γυρνούσε όλο το κέντρο της Αθήνας.

Πήγαινε και στα Εξάρχεια, όπως λένε άνθρωποι που γνωρίζουν τις κινήσεις του, και εκεί του έδωσαν το όνομα «Λουκάνικος». 

Κάποια παρέα έγραψε κάτω από το ταμπελάκι και αυτό το παρατσούκλι και έτσι ο σκύλος απέκτησε δύο ονόματα, στα οποία ανταποκρινόταν το ίδιο. 

Άλλωστε, το δεύτερο παρατσούκλι δεν το απέκτησε πρόσφατα. 

Τουλάχιστον πέντε χρόνια πριν, όπως λένε οι ίδιοι άνθρωποι.

Ο σκύλος αυτός είναι πάρα πολύ κοινωνικός, δεν ενόχλησε ποτέ περαστικό 

και πάντοτε κάνει… χάδια με τον κόσμο. 

Αυτό ήταν που μπορεί και να τον τράβηξε στις διαδηλώσεις. 

Άλλωστε, είχε μάθει να ποζάρει στο φακό, χωρίς να... ξέρει ότι έχει γίνει παγκοσμίου φήμης. Όμως, ο «Θεόδωρος» ή ο «Λουκάνικος», όπως θέλει να τον φωνάζει ο καθένας, πλέον δεν είναι αδέσποτος.

 Και γι’ αυτό δεν θα τον ξαναδούμε σε πορείες...

«Παλιότερα που χρειαζόταν φροντίδα, γιατί δεν τον βοηθούσαν; 

Πλέον, ο “Θεόδωρος” δε θα κατεβαίνει στις πορείες. 

Μπορεί να τον συναντήσετε μόνο στις βόλτες του…», 

λένε οι άνθρωποι που τον προσέχουν.

newsbeast.gr

http://www.trelokouneli.gr/2012/09/blog-post_9273.html