Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012

Παρέμβαση του μέλους του Εθνικού Συμβουλίου ΝΙΝΑΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗ στην Εθνική Συνδιάσκεψη Νοέμβριος 2007

Επειδή από διάφορα μπλογκς χρησιμοποιούνται επιλεγμένα αποσπασματα,επειδή η Νίνα Κασιμάτη δέχεται μια επίθεση κατά τη γνώμη μου αδικαιολόγητη αποφάσισα να δημοσιεύσω ολόκληρη την ομιλία απ την οποία διάφορα μπλογκς χρησιμοποιούν αποσπάσματα.


ΝΙΝΑ ΚΑΣΙΜΑΤΗ, Μέλος Εθνικού Συμβουλίου 

Βιώνουμε μια ιστορική καμπή του Κινήματός μας και μας ενώνει ένα καθήκον. 
Ένα καθήκον στο παρελθόν και στο μέλλον της Παράταξής μας,
 η ανασύνταξη της οποίας μπορεί να πετύχει 
μόνο αν τα κίνητρά μας αντιστοιχούν πλήρως στον εξ’ υπαρχής σκοπό της. 

Η εποχή μας διακρίνεται για την ταχύτητά της. 
Εξυπηρετείται η λήθη και ολοένα απομακρυνόμαστε από τις έννοιες και τα νοήματα. 
Τόσο πολύ που η λέξη «σοσιαλισμός» αποτελεί ακόμα και μεταξύ μας ταμπού. 
Λες και η κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού,
 καταδίκασε για πάντα το ιδανικό του σοσιαλισμού συνολικά. 
 Λες και η επικράτηση της αγοράς μας κάνει να λουφάζουμε,
 αντί να προτάσσουμε τα ιδεολογικά μας όπλα. 

Σύντροφοι, όσο και να αγαπούμε το ΠΑΣΟΚ, 
όσο και αν έχουμε εξοικειωθεί με τον λογότυπο,
 δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σημαίνει Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα. 

Η φυγόκεντρη νίκη του 2000 και οι στρατηγικές ήττες στη συνέχεια, 
μας έστειλαν ακριβώς αυτό το μήνυμα και επιτέλους ας το λάβουμε: 

Προέχει η επαναφορά του ΠΑΣΟΚ στα σοσιαλιστικά και κινηματικά του χαρακτηριστικά, 
στη γεννητορική κοινωνική του αντιστοίχηση!

Αυτό σημαίνει ότι οι ευρισκόμενοι στα όρια της επιβίωσης συμπολίτες μας, 
πρέπει να βρουν πάλι στέγη και έκφραση στο ΠΑΣΟΚ. 

Οι νέοι της ανεργίας που είναι έρμαια στις ευέλικτες, ελαστικές και αβέβαιες εργασιακές σχέσεις, οι μικροσυνταξιούχοι, οι συρρικνούμενοι επαγγελματίες θύματα της υπερσυγκέντρωσης του πλούτου στους ολίγους και του αφανισμού της πρωτογενούς παραγωγής που και εμείς συμβάλαμε σ’ αυτήν, πρέπει να ξαναβρούν στο Κίνημά μας την πολιτική
 και ιδεολογική τους καθοδήγηση. 

Σύντροφοι, το 2004 ο λαός δεν αποδοκίμασε τον εκσυγχρονισμό, 
γιατί δεν τίθεται θέμα για την πρόοδο της χώρας εκείνη τη περίοδο. 

Όμως αντέδρασε και συνεχίζει να αντιδρά βιαίως στην από-ιδεολογικοποίηση του εκσυγχρονισμού, φορέας του οποίου ήταν το κυνικό πρόσωπο ενός κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ που ταύτισε την πολιτική με την διαχείριση 
και προέταξε την ευημερία των δεικτών έναντι των ανθρώπινων αναγκών. 

Θα ήθελα εδώ να κάνω μια επισήμανση σε όσους συντρόφους μας πιστεύουν 
ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει ν’ ανταποκριθεί στα αιτήματα 
που προβάλουν τα συντηρητικοποιούμενα στρώματα της κοινωνίας. 

Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση πρέπει να οδηγήσει 
σε μια νέα σοσιαλιστική ριζοσπαστικοποίηση. 

Σύντροφοι πρέπει να εκλάβουμε τις αθρόες διαρροές του 2007 προς τα αριστερά, 
ως ψήφους κοινωνικής ανησυχίας. 

Αλλά την προτίμηση αρκετών ψηφοφόρων προς τη Νέα Δημοκρατία, 
όχι ως ψήφους δεξιάς στροφής, αλλά απόγνωσης. 
Κανένας δεν έκανε στροφή προς τα δεξιά σύντροφοι.
 Και βέβαια δεν είμαστε φοβικοί αν δεν κάνουμε δεξιόστροφη πορεία 
προκειμένου να επανακαταλάβουμε την εξουσία. 

Ακόμα και η νεοπαγής κυβέρνηση Καραμανλή με την σύνθεσή της, 
μας δείχνει ότι το έπιασε το υπονοούμενο. 
Δεν υπουργοποιήθηκαν ούτε η Μαριέττα, ούτε ο Πολύδωρας,
 ούτε ο Γιακουμάτος, ούτε ο Ανδρεουλάκος. 

Και ερχόμαστε στο δια ταύτα. 
Ποια εκδοχή ηγεσίας εγγυάται με πολιτικό εκτόπισμα και γνώση των Ευρωπαϊκών και Παγκόσμιων διεργασιών και συνθηκών την ανάκτηση της κινηματικής μας φύσης;

 Ποια πρόσωπα μπορούν να ξεφύγουν από την αυταπάτη της ταχείας επανακατάκτησης της εξουσίας με την επανάληψη της ίδιας πορείας ενσωμάτωσης στο σύστημα που μετέτρεψε το ΠΑΣΟΚ από δύναμη αλλαγής σε μοχλό συστημικής ανανέωσης; 

Κυρίαρχο ζήτημα αναδείχθηκε από τον Πρόεδρό μας Γιώργο Παπανδρέου και είναι, 
η αυτονομία της πολιτικής: 
τόσο από το κράτος και τα εξωθεσμικά κέντρα,
 όσο και από τον ξένο παράγοντα, ας μην τον λησμονούμε. 

Αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση της αυτονομίας όμως είναι το ισχυρό κόμμα. 
Και ισχυρό είναι το κόμμα που λειτουργεί. 
 Που με την οργάνωσή του σφυρηλατεί αδιάκοπα δεσμούς με τα λαϊκά στρώματα. 
Που έχει μέλη με συνείδηση της αποστολής τους. 

Σύντροφοι είμαστε έτοιμοι να αποκαταστήσουμε 
και να επανασυστήσουμε το Κίνημά μας ως κόμμα; 

Ως πολιτικό υποκείμενο με λειτουργήσιμους θεσμούς; 
Κόμμα που ορίζει την συναπόφαση ως καθοριστικό δημοκρατικό μέσο για την παραγωγή πολιτικής, που ξεκινάει και τελειώνει με την αλληλεγγύη των μελών του 
και προς την κοινωνία και μεταξύ τους; 

 Με όχημα αυτό το Κίνημα σύντροφοι, φίλοι, και συναγωνιστές από όλη την Ελλάδα και τον Ελληνισμό της διασποράς. συναντιόμαστε για τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας. 

Αγώνες ενάντια στη σημερινή άγρια νεοφιλελεύθερη επίθεση της δεξιάς στα δημόσια αγαθά, τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, στη παιδεία, τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, το κοινωνικό κράτος, τους αγώνες για δίκαιη ανάπτυξη 
που να σέβεται τον άνθρωπο και το περιβάλλον. 

Στηρίζουμε τον Γιώργο Παπανδρέου 
που στηρίζει και απαντάει στα αιτήματά μας, σ’ αυτά τα λαϊκά αιτήματα. 
Είναι ο ηγέτης που με την ιστορική μνήμη, την ιδεολογική δομή και αισθητική, την αποφασιστικότητα και ειλικρινή συλλογική θεώρηση μπορεί να επαναφέρει το ΠΑΣΟΚ στον τόπο των κοινωνικών του συμμαχιών, των προοδευτικών του συνεργασιών 
και των γνήσιων σοσιαλιστικών του στόχων.

Και όλοι μαζί ή θα κάνουμε το ΠΑΣΟΚ πάλι Κίνημα Αριστερό, Σοσιαλιστικό, Λαϊκό και ως εκ τούτου πλειοψηφικό, ή πια δεν θα υπάρχει όπως το ξέραμε...
Ευχαριστώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου