Το καθαρό βλέμμα και το απροσποίητο χαμόγελο του Αλέξη..

http://newdefrejus.blogspot.gr/2012/06/blog-post_2487.html

Από λόγια παχιά, μεγάλα και ψεύτικα έχουμε χορτάσει. 

Από κουρασμένες φιγούρες του χθες 

-που τίποτε πια δεν έχουν να προσφέρουν 

εκτός από τη μιζέρια των εκβιαστικών τελεσιγράφων- 

έχουμε μπουχτίσει. 

Από ό,τι μάς πόνεσε, μάς πούλησε, μάς πρόδωσε έχουμε αηδιάσει. 

Φτάνει πια! 

Δεν θα τους δώσουμε ούτε μία ακόμη ευκαιρία!

Χρειαζόμαστε τον άνθρωπο με το καθαρό βλέμμα 

και το απροσχημάτιστο χαμόγελο. 

Τον άνθρωπο που γελά με την καρδιά 

και ξέρεις πως δεν σου κρύβει τις πραγματικές του σκέψεις 

πίσω από επικοινωνιακά τερτίπια και πρόστυχα φτιασιδώματα. 

Τον άνθρωπο που ανοίγει την αγκαλιά για να χωρέσει όλη την Ελλάδα. 

Και όλη η Ελλάδα ανοίγει τη δική της αγκαλιά για να τον βάλει μέσα.

 Μ’ ελπίδα και προσμονή. 

Με δύναμη και υπομονή.

Αλέξη, δεν χρειαζόμαστε ούτε νούμερα που ζαλίζουν, 

ούτε «θα» που χαϊδεύουν, 

ούτε περίτεχνες φράσεις λογογράφων που πλανούν για να σ’ ακούσουμε.

 Σ’ αφουγκράζονται οι ψυχές μας. 

Σ’ εκείνες μπορείς και μιλάς άμεσα, χωρίς φερέφωνα, χωρίς διαπλεκόμενους πουλημένους τηλε-μασκαράδες, χωρίς την «υψηλή προστασία» των νταβατζήδων που απομύζησαν κάθε ικμάδα του τόπου μας, της Πατρίδας μας. 

Και μετά, σα στυμμένη λεμονόκουπα την πέταξαν στη χωματερή των διεθνών κερδοσκόπων και των ανάλγητων αγορών...

Αλέξη, κράτα γερά τούτα τ’ αγκαλιάσματα ενός Λαού π

ου έφτασε πια στο μη παρέκει...

 Μην τον απογοητεύσεις ποτέ. 

Μη διστάσεις, μη δειλιάσεις να κάμεις εκείνο που περιμένουν από σένα αυτά τα αθώα παιδιά, αυτά τα χαρίεντα νιάτα, αυτά τα ταλαιπωρημένα γηρατειά... 

Που τώρα, στη δύση της ζωής τους, βιώνουν την έσχατη προδοσία και αναξιοπρέπεια. Τους στερούν, τους αφαιμάσσουν κι αυτό το πενιχρό εισόδημα από μια σύνταξη, για την οποία μόχθησαν μια ζωή... Για να τελειώσουν το πέρασμα από τούτο το σκληρό κόσμο με το κεφάλι ψηλά και την ψυχή αδούλωτη.

Με το δικό σου καθαρό βλέμμα, Αλέξη, με το δικό σου ζεστό και καρδιακό χαμόγελο αγκάλιασε τις ελπίδες τους, σκούπισε τα δάκρυα του πόνου τους, στήριξε τις τελευταίες τους απαντοχές.

Αλέξη, όλη η Ελλάδα είναι μαζί σου! Μην πάψεις ποτέ να έχεις την Ελλάδα και το Λαό της στην πρώτη σου σκέψη, στο πρώτο σου βλέμμα, 

στην πρώτη σου αναπνοή.

Αλέξη, προχώρα. Κανένας τρόμος, κανένα σκοτάδι δεν πρόκειται να σκεπάσει τη μέρα.

Non velat umbra diem!