Σελίδες

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

"O Mάριος είναι ξεροκέφαλος και σύντομα θα τον έχετε πάλι απέναντι"



"Ο Μάριος είναι πολύ πολύ καλά. 
Ο γιατρός του είναι απόλυτα ικανοποιημένος από την έκβαση του χειρουργείου. 
Ανέκτησε τις αισθήσεις του και αύριο, καλώς εχόντων των πραγμάτων, 
βγαίνει από τη μονάδα αυξημένης φροντίδας. 
Το πρώτο πράγμα που με ρώτησε είναι 
"τι γίνεται έξω;" 

Κι όταν έμαθε πως "έξω" οι συνάδελφοί μας κάνουν πορεία διαμαρτυρίας,
 το Διασωματειακό συζητάει 24ώρη απεργία,
 το θέμα ήρθε στη βουλή, 
μια κοινωνία ολόκληρη είναι εξοργισμένη 
και ο Χρυσοχοϊδης συνιστά ψυχραιμία, 
χαμογέλασε και είπε 
"δεν θα πάνε τζάμπα λοιπόν όλα αυτά εδώ".

"Όλα αυτά εδώ" 
είναι ο επίδεσμος που τυλίγει το κεφάλι του, 
τα σωληνάκια οξυγόνου, 
τα καλώδια επάνω στο στήθος του, 
οι οροί και στα δυο του χέρια. 

Όλα αυτά εδώ κύριε Χρυσοχοϊδη 
μας αναγκάζουν να σας επιστρέψουμε την ανθρώπινη συμπαράσταση και τις ευχές σας - την... ευαισθησία σας ως προς την ανθρώπινη ζωή, 
τις δημοκρατικές κατακτήσεις και τις ελευθερίες θα την αφήσουμε ασχολίαστη. 

Η δε "βαθύτατη λύπη του πρωθυπουργού και ολόκληρης της κυβέρνησης" 
(μετά από κάθε, μα κάθε, τέτοιο περιστατικό) 
μας αφήνει παγερά αδιάφορους. 

Στις τάξεις της ελληνικής αστυνομίας αυτή τη στιγμή υπηρετεί
(τουλάχιστον) 
ένας παρ' ολίγο δολοφόνος 
και δεν θα ησυχάσουμε μέχρι να μας δώσετε το όνομά του.

Όσο για τους ηθικούς και πολιτικούς αυτουργούς αυτής της απόπειρας ανθρωποκτονίας αλλά και της εν ψυχρώ δολοφονίας μιας χώρας ολόκληρης, 
δεν θα αρκεστούμε απλώς να ζητήσουμε απόδοση ευθυνών από τη Δικαιοσύνη. 

Στον ολοκληρωτικό πόλεμο που μας κηρύξατε 
δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να κερδίσουμε.
 Ολοκληρωτικά.

υγ 1 όλοι όσοι ήρθατε στο νοσοκομείο, 
όλοι όσοι ήσασταν εκεί μέσα από τηλεφωνήματα και μηνύματα, 
όλοι όσοι σταθήκατε δίπλα στον Μάριο και τον στηρίξατε να σταθεί όρθιος 
- δεν έχω λέξεις. 
Το ευχαριστώ είναι πολύ λίγο.

υγ 2 εσένα με την πράσινη στολή που κοιμήθηκες ήσυχος σπιτάκι σου χτες βράδυ
 θα σε βρούμε. 
Κι είμαστε πολλοί.

υγ 3 επειδή αυτό είναι το τρίτο χτύπημα που του ρίχνετε στο κεφάλι, 
να ξέρετε ότι είναι ξεροκέφαλος.
 Και σύντομα θα τον έχετε πάλι απέναντι"...

(Η επιστολή που ανάρτησε στην σελίδα του facebook η σύντροφος της ζωής του, δημοσιογράφος Ντίνα Δασκαλοπούλου...)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου