Της Σοφίας Λαμπίκη
1. Δεν πιστεύω ότι θα υπάρξει οποιαδήποτε εξεγερσιακή ενέργεια των συμπατριωτών μου που θα δώσει λύση
2. Δεν μπορώ να περιμένω να ωριμάσουν
-κάτι που δεν θα γίνει ποτέ-
οι συνθήκες για επανάσταση ενώ θα κυβερνά η τρόικα
3. Δεν πιστεύω ότι θα υπάρξουν μαζικοί ταξικοί εργατικοί αγώνες,
γιατί δεν θα υπάρχουν καταρχήν εργαζόμενοι
και δεύτερον γιατί είδα ότι και με όσα μας έχουν καρφώσει μέχρι τώρα
δεν κουνιέται φύλλο
βαρέθηκα να φωνάζω στην αντιπολίτευση
και οι άλλοι να κυβερνάνε κάνοντας ό,τι γουστάρουν.
Βαρέθηκα να είμαι ο Ατρόμητος
και να παίρνει το κύπελλο με κάθε μέσο ο Ολυμπιακός, χρόνια τώρα.
5.Δεν πρόκειται η φτωχοποίηση και εξαθλίωση των πολιτών να οδηγήσει σε ριζοσπαστικοποίηση τους αλλά σε φασιστικοποίηση τους ,
το αποδεικνύει και η Ιστορία.
6. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΟΣ.
Οι απέναντι καλπάζοντας μας δένουν οικονομικά και νομοθετικά χειροπόδαρα,
άσε που είμαι και γριά και δεν θα προκάνω να δω άλλους στην εξουσία
άμα βγούν πάλι οι σαμαροβενιζέλοι.
7. Δεν είμαι οπαδός της Τάξης και της Νομιμότητας
και μια κυβέρνηση της αριστεράς το λιγότερο θα κάνει άνω κάτω το σύστημα
.(έστω κι αν αργότερα ενταχθεί σ αυτό)
8. Δεν αντέχω άλλη ΟΡΓΗ, ΘΥΜΟ και ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ.
Πρέπει το δηλητήριο εντός μας να μεταλλαχθεί σε αισιοδοξία έστω και υπερφίαλη,
πολλές φορές το όνειρο γίνεται πραγματικότητα κόντρα στις προβλέψεις
και τέλος, και πολύ σημαντικό για μένα
9. Δεν θέλω να με κυβερνάνε οι οικονομολόγοι
αλλά οι Ποιητές , η χώρα αυτή έχει έναν λαό με ιδιοσυγκρασία μικρού παιδιού ,
θέλει τροφή το θυμικό του ,
θέλει τρέλα και ανέφικτο για να προχωρήσει .
Εξάλλου αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μας ικανοποιήσει,
εδώ είμαστε να τον σουτάρουμε ,
επειδή υπάρχει η πιθανότητα και κάποιος άλλος να μεταλλαχθεί σε τέτοιον.
Δεν μπορώ να επιλέξω να διαμαρτύρομαι για τον σίγουρο βιασμό μου
απλά για να καταγράφεται στα κοινοβουλευτικά πρακτικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου