Για όσους ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ για ποιον εξανέστη και διερρήγνυσε τα ιμάτιά της η Κυρία Βένα Γεωργακοπούλου εδώ http://farmakoglwssa-kirki.blogspot.com/2011/12/blog-post_1188.html
Πάμε λοιπόν ενδεικτικά σε ένα άρθρο του της
Πάμε λοιπόν ενδεικτικά σε ένα άρθρο του της
Ελευθεροτυπία, Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011
Μέσα ή έξω από το καράβι προς το άγνωστο «μετά»;
Αντε και υπέγραψε ο Σαμαράς.Αντε και την πήραμε (να τη δούμε πρώτα...) την ψυχοβγαλτική αυτή δόση. Και μετά;
Δεν λέμε ότι όλα αυτά που συνέβησαν τις τελευταίες μέρες ήταν ήσσονος σημασίας. Δεν τα προσπερνάμε έτσι. Διότι είναι το άκρον άωτον της ανοησίας αυτό που είπε ένας «φίλος του Σαμαρά», ότι η απειλή των Ευρωπαίων με τη δόση είναι «χάρτινη».
Οπως είναι ανοησίες όσα εκτοξεύονται από την αντίθετη πλευρά, την αριστερή ας πούμε, ότι αυτή η «κινδυνολογία» με τη δόση εξυπηρετεί τους ανομολόγητους σκοπούς της Μέρκελ και του Σαρκοζί, της διεθνούς των τραπεζιτών, των ξένων και εγχώριων συμφερόντων.
Δεν λέω, μπορεί η δόση να εξυπηρετεί και κάποια από αυτά τα συμφέροντα. Ι
δίως τα εγχώρια, που εξαρτώνται από τον τραπεζικό δανεισμό (και ποιος δεν εξαρτάται, εδώ που τα λέμε. ακόμη και η εφημερίδα αυτή μπορεί σε λίγες μέρες να μην υπάρχει, αν έτσι είναι οι βουλές των τραπεζιτών).
Μπορεί, επίσης, να πληρωθούν οι μισθοί και συντάξεις του Δεκεμβρίου και χωρίς τη δόση αυτή. Κάτι θα σκαρφιστεί την τελευταία στιγμή ο Βενιζέλος και θα κάνουν όλοι κουτσά-στραβά Χριστούγεννα. Και μετά;
Αυτό το «μετά» είναι το χειρότερο.
Αυτό που κάνουν ότι υποκρίνονται πως δεν καταλαβαίνουν όσοι χρησιμοποιούν τέτοια επιχειρήματα (από τον δεξιό φίλο του Σαμαρά ώς τον αριστερό που «σνομπάρει» τη συζήτηση για τη δόση) είναι ότι δεν υπάρχει «μετά» χωρίς τις (πολλές) δόσεις.
Οι ανάγκες της χώρας είναι απολύτως συνδεδεμένες με τα ευρωπαϊκά δάνεια.
Για να είμαστε απολύτως ακριβείς, υπάρχει ένα «μετά», αλλά αυτό δεν θα είναι όπως το «σήμερα». Και αυτό το παραδέχονται οι πιο σοβαροί απ' όσους προτείνουν να σταματήσει η χώρα να παίρνει δάνεια, να κηρύξει στάση πληρωμών και να αλλάξει νόμισμα.
Γνωρίζουν ότι θα ακολουθήσει μια δεκαετία πολιτικής και κοινωνικής ερημοποίησης, που δεν θα έχει καμία σχέση με αυτά που ζούμε σήμερα.
Το είπε και ο Τσίπρας, απαντώντας και σε κάποιους δικούς του, που κάθε τρεις και λίγο ζητούν να επιλέξουμε το δρόμο προς την ερημοποίηση. «Αν το δίλημμα είναι ευρώ της κυβερνητικής λεηλασίας ή δραχμή της ολοκληρωτικής καταστροφής, εμείς δεν επιλέγουμε κάτι μεταξύ αυτών των δύο», είπε ο Τσίπρας. Προσοχή στη διατύπωση: δραχμή της ολοκληρωτικής καταστροφής!
Και τι επιλέγουμε; Ιδού το μεγάλο δίλημμα για το «μετά».
Οι υπερπατριώτες (ή απλώς ανόητοι), που πίεζαν τον Σαμαρά «να μην υπογράψει» (κι εκείνος τους έγραψε κανονικά, υπέγραψε και καλά έκανε), και οι αριστεροί -ιδιαίτερα ένα μεγάλο τμήμα της πάλαι ποτέ Ανανεωτικής Αριστεράς, κάποιοι που παραμένουν στον Συνασπισμό και κάποιοι που πήγαν με τον Κουβέλη- έχουν το ίδιο πρόβλημα: θέλουν κάτι που δεν γίνεται.
Οι πρώτοι θέλουν να παίρνουμε μεν τα ευρωπαϊκά δάνεια, αλλά να παριστάνουμε και λίγο τους μάγκες στους κουτόφραγκους. Και οι δεύτεροι τον περίφημο «άλλο δρόμο» προς τον ευρωπαϊκό παράδεισο, που δεν υπάρχει. Υπήρχε τις προηγούμενες δεκαετίες, εμείς καταναλώσαμε τα αγαθά του, αλλά μείναμε στην κατανάλωση. Τώρα το πληρώνουμε.
Συμπέρασμα: Οπως είπε και ο Γερμανός Ράιχενμπαχ (όσοι τον γνωρίζουν λένε ότι δεν είναι το τέρας που ορισμένοι έμποροι του πατριωτισμού στην Ελλάδα παρουσίασαν στην αρχή, αντίθετα είναι φίλος της Ελλάδας), η χώρα δεν έχει πιάσει ακόμη πάτο. Κάποια στιγμή θα τον πιάσει και θ' αρχίσει να ξανανεβαίνει.
Το πότε και πώς θα γίνει αυτό, δυστυχώς, δεν εξαρτάται μόνο από εμάς. Η κατάσταση στην ευρωζώνη είναι πολύ δύσκολη. Ποια επίδραση θα έχει στα δικά μας; Θετική; Αρνητική; Εξαρτάται. Ουδείς γνωρίζει.
Σε κάθε περίπτωση, μάλλον είναι καλύτερο να είσαι μέσα σε ένα καράβι που κινδυνεύει στο φουρτουνιασμένο πέλαγος (διότι μπορεί να χωρέσεις σε καμιά σωσίβια λέμβο), παρά να κολυμπάς μόνος σου προς το άγνωστο.
Κι επειδή αυτή η κατάσταση δεν θα λήξει σήμερα-αύριο, η στοιχειώδης υποχρέωση που έχουν όσοι διαχειρίζονται τις τύχες μας, είναι να κάτσουν σε ένα τραπέζι και να δουν αν μπορούν να σχεδιάσουν κάτι και για το «μετά». Αν αφήσουν για λίγο στην άκρη τα μικροκομματικά και προσωπικά παχνίδια, μπορούν να το καταφέρουν.
Τα αυτονόητα
Η συζήτηση για το χρόνο των εκλογών δεν θα είχε κανένα νόημα, εφ'όσον στη δημόσια συζήτηση κυριαρχούσε η κοινή λογική. Η κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν η καλύτερη λύση σ' αυτήν τη συγκυρία. Οι χώρες, όμως, δεν μπορούν να κυβερνώνται για πολύ από «τεχνητές» κυβερνήσεις.
Εχει γίνει συμφωνία για εκλογές στις 19 Φεβρουαρίου. Δεν θα χαλάσει ο κόσμος αν αναβληθούν για μερικές εβδομάδες, εφ'όσον δεν έχει προλάβει να ολοκληρώσει ορισμένα από αυτά που της ανατέθηκαν.
Είναι αυτονόητο.
Και είναι άλλο θέμα αν -και μετά τις εκλογές- μπορεί να χρειαστεί μια παρόμοια κυβέρνηση, εφ'όσον η αμιγώς πολιτική λύση δεν θα είναι εφικτή. Αλλά αυτό μόνο οι ψηφοφόροι μπορούν να το αποφασίσουν.
ΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ:ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΑΓΑΠΑΝΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ,ΣΑ ΦΙΛΟΙ ΗΡΘΑΝΕ-VIDEO http://farmakoglwssa-kirki.blogspot.com/2011/10/blog-post_9994.html
Και συνεχίζουμε
Σας έχω ΕΝΤΕΛΩΣ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ τρία άρθρα του κυρίου Καρελιά,του κυρίου που πρέπει όπως λέει η κυρία Βένα Γεωργακοπούλου να κλάψουμε που έφυγε απ την Ελευθεροτυπία.
Το ένα δέ απ αυτά τα άρθρα ειναι στο.....aixmi.gr του ΜΕΓΚΑ!!!!!!............ Βήμα.....σουρχομαιιιιι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου