ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΝΝΑ

Άννα, οι άνθρωποι πονούν και τους φοβίζει το σκοτάδι.
Πόσοι γι' αγάπη δεν μιλούν για να περάσουν ένα βράδυ,
πόσοι δε λένε "σ' αγαπώ" και το ξεχνάνε μόλις φέξει.
Άννα, ποτέ δε θα σ' την πω αν δεν τη νιώσω αυτή τη λέξη.

Για πες μου μήπως ξέρεις
γι' αυτήν που σου μιλώ
Άννα
τ' όνομά της το μικρό.



Άννα δεν ήμουνα εγώ γι' αεροπλάνα



Άννα όπως τόσες άλλες,

Άννα, όμορφη Άννα.
Άννα με το βλέμμα που σβήνει,
μυγιάγγιχτη Άννα


.

Αχ, Αννούλα του χιονιά
δε θα είμαι πια μαζί σου 
στου Δεκέμβρη τις εννιά 
που έχεις Άννα τη γιορτή σου

Μιλάνε για καιρούς δοξασμένους, και πάλι
(Άννα μην κλαις)
θα γυρέψουμε βερεσέ απ' τον μπακάλη.

Μιλάνε για του έθνους, ξανά, την τιμή(Άννα μην κλαις)
στο ντουλάπι δεν έχει ψίχα ψωμί

Μιλάνε για νίκες που το μέλλον θα φέρει
(Άννα μην κλαις)
Εμένα δε με βάζουν στο χέρι.

Ο στρατός ξεκινά
(Άννα μην κλαις)
Σαν γυρίσω ξανά
θ' ακολουθώ άλλες σημαίες.
Ο στρατός ξεκινά