Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι (ουγκ)

http://jungle-report.blogspot.gr/2010/02/blog-post_07.html

Πρόκειται για ένα από τα πιο σοφά και αντιρατσιστικά (βεβαίως) συνθήματα που διατυπώθηκαν ποτέ στην ελληνική γλώσσα (διότι "πατριωτική σοφία" και "πατριωτικός αντιρατσισμός" [βεβαίως] είναι έννοιες δεμένες μεταξύ τους με χειροπέδες).

Ποιοι είστε εσείς ρε ατίμητοι μετανάστες (που λέει κι ο Άδωνης που είπε κι ο Όμηρος) που έχετε το θράσος να θέλετε να λέγεστε Έλληνες; Από πού κι ως πού; Γεννηθήκατε τέτοιοι; Αν όχι, διαβάστε τι φωνάζει με τα πανό του ο ελληνικός λάος (sic):

(φώτο είναι από το Τρωκτικό -με "Π" παρακαλώ)
[για λόγους δεοντολογίας, αλλά και προστασίας της αισθητικής των επισκεπτών μας, δεν βάζουμε λινκς
που οδηγούν στο Τρωκτικό -πάντα με "Π"]

Για να δούμε λοιπόν τι θέλουν να πουν οι ποιητές.

Έλληνας γεννιέσαι. Για να αποκτήσει κάποιος την ιδιότητα του Έλληνα δηλαδή, θα πρέπει να γεννηθεί τέτοιος. Και ποια είναι η προϋπόθεση να γεννηθεί τέτοιος; Μα φυσικά, να έχει γεννηθεί από Έλληνες γονείς. Και γιατί οι γονείς του είναι Έλληνες; Μα διότι κι αυτοί γεννήθηκαν από Έλληνες γονείς. Και γιατί οι γονείς των γονιών του είναι Έλληνες; Μα φυσικά διότι κι αυτοί ….

Και τίθεται το εύλογο ερώτημα: ποιοι ήταν οι πρώτοι Έλληνες; Ας δώσουμε για αρχή έναν «γραφειοκρατικό» ορισμό: η έννοια του Έλληνα ξεκινάει με την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Έλληνες λοιπόν ορίστηκαν οι κάτοικοι του νεοσύστατου ελληνικού κράτους το 1831 και οι απόγονοι αυτών.

Τι γίνεται όμως με τους κατοίκους της Μακεδονίας, Ηπείρου, Θεσσαλίας, και νησιών που προσαρτήθηκαν στην Ελλάδα αργότερα; Εχμ, τότε να πούμε ότι η έννοια του Έλληνα ξεκινάει μετά την οριστικοποίηση των συνόρων. Αν όμως υποθέσουμε ότι η έννοια του Έλληνα είναι αλληλένδετη με την έννοια του κράτους και τον συνόρων του, τότε πρώτον, εάν π.χ. η Ελλάδα στο μέλλον προσαρτήσει ολόκληρη την Τουρκία, τότε αυτομάτως όλοι οι κατοικούντες εκεί Τούρκοι θα γίνουν Έλληνες. Δεύτερον, όσοι ελληνόφωνοι γεννήθηκαν και ζουν εκτός επικράτειας από προγόνους που επίσης δεν γεννήθηκαν ποτέ στην ελληνική επικράτεια, δεν είναι Έλληνες, π.χ. κάποιοι Κωνσταντινουπολίτες. Τρίτον, κανείς πριν την ίδρυση του ελληνικού κράτους δεν μπορεί να θεωρηθεί Έλληνας, π.χ. Ρήγας Φεραίος, Καραϊσκάκης, και πιο πίσω φυσικά Περικλής, Αλέξανδρος, Αριστοτέλης κλπ. Και τέταρτον, όπως προκύπτει από τον ορισμό, οι πρώτοι Έλληνες δεν γεννήθηκαν τέτοιοι, αλλά γίνανε. Τον θέλετε αγαπητά μου εθνίκια αυτόν τον ορισμό; Μάλλον όχι.

Πάμε να δώσουμε άλλον λοιπόν. Ο Έλληνας είναι μια βιολογική πραγματικότητα, που λέει κι ο Άδωνης. Η έννοια του Έλληνα δηλαδή είναι έννοια που ανήκει στον κλάδο όχι της ιστορίας, αλλά της βιολογίας, που κανείς δεν ξέρει πώς ορίζεται και ποια ένζυμα μας διακρίνουν από τους βαρβάρους ναούμ, αλλά δε βαριέσαι, ας πούμε ότι τέτοιος ορισμός υπάρχει.

Ερώτηση: ένα άτεκνο ελληνικό ζευγάρι υιοθετεί ένα βρέφος νεογέννητο από τη Νιγηρία. Αυτό το παιδί είναι Έλληνας, ή όχι; Όχι, θα πουν με περισσή σιγουριά τα εθνίκια (γιατί αλλιώς θα έπρεπε να παραδεχτούν ότι Έλληνας δε γεννιέσαι, αλλά γίνεσαι), είναι Νιγηριανός θα πουν, κι ας μην έχει ιδέα από τη γλώσσα ή ακόμα και πού πέφτει η χώρα που γεννήθηκε. Γιατί είπαμε: Έλληνας γεννιέσαι.

Κι επειδή εμείς αποδεδειγμένα δεν αναμειχθήκαμε ούτε με Ρωμαίους, ούτε με Πέρσες, ούτε με Φράγκους, ούτε με Σλάβους, ούτε με Τούρκους, ούτε με κανέναν άλλο, καταγόμαστε απευθείας από τους αρχαίοι Έλληνες ναούμ.

Μάλιστα. Και τίθεται ξανά το ερώτημα: ποιοι ήταν οι πρώτοι Έλληνες; Διότι, πώς να το κάνουμε, πριν 300 εκατομμύρια χρόνια δεν υπήρχαν καν άνθρωποι. Ο πρώτος Έλληνας λοιπόν δεν μπορεί να γεννήθηκε από Έλληνες, μιας και λίγο πιο πίσω θα βρούμε τον παππού του τον πίθηκο. Επομένως, ο πρώτος Έλληνας δεν γεννήθηκε τέτοιος, αλλά έγινε.

Εάν όμως έγινε, τότε δεν είναι Έλληνας, διότι Έλληνας μόνο γεννιέσαι, ποτέ δεν γίνεσαι. Και αν δεν είναι αυτός Έλληνας, δεν είναι ούτε και τα παιδιά του, και πάει λέγοντας, κι έτσι κανείς δεν είναι Έλληνας.

Άσε που έχουμε κι άλλα προβλήματα. Σύμφωνα με το βιολογικό ορισμό, οι γενίτσαροι ήταν γνήσιοι Έλληνες, κι ας μην ξέραν γρι ελληνικά, ή κι ας σφάζαν ακόμη και τους γονείς τους. Και πολλοί «Έλληνες» δεν γεννήθηκαν τέτοιοι, γιατί ήταν Αρβανίτες, όπως ο Μπότσαρης. Εάν πάλι πουν ότι κι οι Αρβανίτες βιολογικά είναι Έλληνες, τότε θα πρέπει να προσκομίσουν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι το DNA των Αρβανιτών είναι πανομοιότυπο με των Ελλήνων, αλλά διαφορετικό από των Αλβανών (ευτυχώς που προνόησα να κατεβάσω μερικές μπύρες, αλλιώς θα μου ήταν αδύνατο να τα γράψω αυτά).

Να μην αναφερθώ στις επιμειξίες, οι οποίες «αλλοιώνουν» την ταυτότητα του γνησίως ελληνικού DNA. Έτσι λοιπόν, το παιδί του Μεγαλέκου (που εφονεύθη μικρό από τον Κάσσανδρο) δεν ήταν Έλληνας, μιας και η σύσταση του DNA του αλλοιώθηκε από τη βάρβαρη μάνα του (και δεν έχω κι άλλες μπύρες γαμώτο). Και φυσικά, όσοι Έλληνες υπέπεσαν στο ατόπημα να παντρευτούν αλλόφυλο, καταδίκασαν τα παιδιά τους στην αλλοίωση του ελληνικού DNA.

Και τίθεται και το άλλο φιλοσοφικό ερώτημα: ένα παιδί με 75% ελληνικό αίμα είναι Έλληνας; Με 50%; Με 25%; Με 12,5%; Και πού ξέρουμε ότι δεν άλλαξε ο βιολογικός ορισμός που δώσαμε στο ΕΛ DNA του;

Για τους χριστιανοταλιμπάν πάλι τα πράματα είναι πιο δύσκολα, μιας και όλοι οι άνθρωποι κατάγονται από τον Αδάμ και την Εύα, άρα φυλετικά ή όλοι οι άνθρωποι είναι Έλληνες, ή κανείς. Εκτός βέβαια κι αν στην πορεία κάποιοι γίνανε.

Ποιο είναι λοιπόν το ελληνικό γονίδιο, αυτό που μας διακρίνει από τους μη Έλληνες; Πού εντοπίζεται; Πώς επιδρά στην ανθρώπινη εμφάνιση και συμπεριφορά; Ένας Έλληνας πέρδεται το ίδιο με ένα Πακιστανό, ή ο ελληνικός ήχος είναι πιο μελωδικός; Μια βοήθεια ρε εθνίκια, εσείς που είστε τόσο μορφωμένα, κι όταν λέτε «Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι» κάτι παραπάνω από εμάς τους θολοκουλτουριάρηδες θα ξέρετε.

Εγώ πάντως προτείνω το εξής. Αφού μας δώσετε την ακριβή επιστημονική περιγραφή του ελληνικού γονιδίου, να περάσουμε από τεστ όλους τους αυτοαποκαλούμενος Έλληνες, κι όποιος έχει διαφορετικό, αυτομάτως να παύει να λέγεται Έλληνας και να στερείται την ιθαγένεια. Κάτι μου λέει ότι θα κλάψουν πολλές μανούλες τότε.
Διότι Έλληνας γεννιέσαι ναούμ, δεν γίνεσαι (ουγκ! ουγκ!).