Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016

Μάχη για τα μικρά και τα μεγάλα που χάθηκαν Με αφορμή τον άγριο ξυλοδαρμό εργαζόμενης από τον εργοδότη της στα Γιάννενα-Πέτρος Κατσάκος











Τον άγριο ξυλοδαρμό εργαζόμενης από τον εργοδότη της καταγγέλλει με ανακοίνωσή του το σωματείο επισιτισμού και τουριστικών επαγγελμάτων του Νομού Ιωαννίνων. Σύμφωνα με την καταγγελία, θύμα της επίθεσης ήταν φοιτήτρια που σπουδάζει στα Γιάννινα και συνάμα εργαζόταν σε τσιπουράδικο της πόλης, προκειμένου να καταφέρει να εξασφαλίσει το χαρτζιλίκι και να ελαφρύνει τα βάρη για την οικογένειά της. Αποτέλεσμα του ξυλοδαρμού ήταν να μεταφερθεί η φοιτήτρια στο νοσοκομείο Χατζηκώστα τα ξημερώματα της Κυριακής.
«Αυτή η ακραία συμπεριφορά του συγκεκριμένου εργοδότη είναι η συνέχεια της συνήθους συμπεριφοράς 'δεν πληρώνω', 'δεν ασφαλίζω', 'θα έρχεσαι όποτε σε χρειαστώ', σεξουαλικές παρενοχλήσεις και άλλα πολλά που συμβαίνουν κατά κόρον στον κλάδο. Αυτά είναι που ανοίγουν την όρεξη στον εκάστοτε εργοδότη να φέρεται στους εργαζόμενούς του σαν να είναι ιδιοκτησία του» σημειώνεται στην ανακοίνωση με την οποία καλείται η τοπική κοινωνία να καταδικάσει το αποτρόπαιο γεγονός. Φυσικά να καταδικάσει η τοπική κοινωνία μια τέτοια βάναυση συμπεριφορά και να μποϊκοτάρει τον τραμπούκο - εργοδότη.
Αλλά αρκεί αυτό; Αρκεί μια τέτοιου είδους “καταδίκη” για τους καταχραστές της εργασιακής ανομίας που η απορρύθμιση της αγοράς έχει επιβάλει; Όχι, δεν αρκεί. Όπως δεν θα είναι αρκετές και οι τυχόν κυρώσεις που οι ελεγκτικοί μηχανισμοί ενδεχομένως θα επιβάλουν στον συγκεκριμένο επιχειρηματία. Ο εργασιακός μεσαίωνας έχει πάρει τα τελευταία χρόνια διαστάσεις βαρβαρότητας με απλήρωτους και ανασφάλιστους εργαζόμενους έρμαια στις «ορέξεις» κάθε εργοδότη που εκμεταλλεύεται ένα ανεξέλεγκτο περιβάλλον εργασίας. Οι ευέλικτες μορφές εργασίας, τα μισά ωράρια με μισούς μισθούς, τα mini jobs και όσα ακόμη απάνθρωπα εργασιακά μορφώματα εισήγαγε ελέω Μνημονίων ο επιχειρηματικός κόσμος αποτυπώνουν τη σκληρή πραγματικότητα που επικρατεί στην ελληνική οικονομία.
Αυτή την ώρα βρίσκεται σε εξέλιξη ένας κύκλος σκληρών και επίπονων διαπραγματεύσεων μεταξύ κυβέρνησης και θεσμών όσον αφορά την αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, τον κατώτατο μισθό και τις ομαδικές απολύσεις, θεμελιώδη βήματα για την επιστροφή στην εργασιακή κανονικότητα. Σε αυτή τη σκληρή μάχη η κυβέρνηση έχει να αντιπαλέψει ακραίες τοποθετήσεις που εκφράζονται από πλευράς ΔΝΤ αλλά και εσωτερικές δυνάμεις, όπως η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΕΒ, που θεωρούν τις επιχειρησιακές συμβάσεις ανώτερες των κλαδικών.
Η αποκατάσταση των συλλογικών συμβάσεων δεν αποτελεί απλώς ένα διακύβευμα πολιτικού και ιδεολογικού χαρακτήρα, αλλά κομβικό σημείο αλλαγής προσανατολισμού της παραγωγικής διαδικασίας προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας. Μάχη σκληρή και επίπονη αν αναλογιστεί κανείς το κοινό μέτωπο εξωτερικών και εσωτερικών αντιπάλων που δίνουν αγώνα για τη διατήρηση της εργασιακής απορρύθμισης και του νόμου της ζούγκλας που τα τελευταία χρόνια επικρατεί στην Ελλάδα. Μάχη για τα μικρά και τα μεγάλα που χάθηκαν στο όνομα της “μεταρρύθμισης” και οδήγησαν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους στον “μεσαίωνα” του φιλελευθερισμού και ένα νεαρό κορίτσι στο νοσοκομείο Ιωαννίνων.

1 σχόλιο:

  1. Και τι έχει κάνει από τις 01/2015 ο ΣΥΡΙΖΑ για τα εργασιακά? Τίποτα!
    Γι' αυτό η εργαζόμενη φοιτήτρια είναι στο νοσοκομείο λόγο ξυλοδαρμού απ' το αφεντικό της, γι' αυτό υπάρχει τρομοκρατία σε όλες τις επιχειρήσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή