Του Γιώργου Χ. Παπαγεωργίου
Το άρθρο που συνυπογράφει ο Πολ Τόμσεν στον ιστότοπο του ΔΝΤ με το οποίο ζητά σκληρά μέτρα φαίνεται ότι είναι μια νέα προσπάθειά του να δυναμιτίσει τις διαπραγματεύσεις μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και δανειστών με πιθανό στόχο να οδηγήσει το Ταμείο εκτός ελληνικού προγράμματος.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τομέα του ΔΝΤ επιχειρεί να βάλει φωτιά στις διαπραγματεύσεις.
Το είχε επιχειρήσει τον περασμένο Μάρτιο, όταν δεν ήθελε να επιστρέψει το ΔΝΤ στην Ελλάδα, ώστε να καθυστερήσει η αξιολόγηση, προκειμένου η Αθήνα να μείνει χωρίς λεφτά και να υποχρεωθεί να δεχτεί τις απαιτήσεις για νέα σκληρά μέτρα, που δεν προβλέπονταν στη συμφωνία.
Τα γεγονότα προέκυπταν από τους διαλόγους μεταξύ Πολ Τόμσεν και Ντέλιας Βελκουλέσκου που είχε δημοσιεύσει ο ιστότοπος Wikileaks στις αρχές Απριλίου.
Τώρα, ο κ. Τόμσεν με το άρθρο του επιχειρεί να πείσει ότι δεν είναι το ΔΝΤ εκείνο που ζητεί τη λιτότητα αλλά ότι είναι υποχρεωμένο «για λόγους αξιοπιστίας» να ζητήσει πρόσθετα μέτρα για να επιτευχθεί ο στόχος του πρωτογενούς πλεονάσματος πάνω από το 1,5% του ΑΕΠ, παρότι πιστεύει πως ο στόχος αυτός δεν μπορεί να υλοποιηθεί.
Είναι προφανές ότι τα επιχειρήματα του κ. Τόμσεν είναι αντιφατικά και συγκρούονται με την κοινή λογική, αλλά αυτό δεν είναι κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά.
Τα λάθη και οι παραλείψεις του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα είναι διαπιστωμένα και καταγραμμένα με τον πλέον επίσημο τρόπο και το ζήτημα είναι ότι βαρύνουν και προσωπικά τον κ. Τόμσεν, ο οποίος έχει συνδυάσει το όνομά του και την άνοδό του στην ιεραρχία του ΔΝΤ με τα ευρωπαϊκά προγράμματα.
Ο κ. Τόμσεν έχει την ευθύνη για τις λανθασμένες εκτιμήσεις, για τους λάθος πολλαπλασιαστές, ενώ είναι πιθανόν να είχε παίξει και καθοριστικό ρόλο για το γεγονός ότι το 2010 το ΔΝΤ υποτάχθηκε στις πολιτικές πιέσεις των Ευρωπαίων να μην γίνει κούρεμα του ελληνικού χρέους προκειμένου να προστατευθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες.
Δεν μπορούμε, βέβαια, να γνωρίζουμε ακριβώς την αλήθεια γιατί όλα έγιναν μακριά από τη δημοσιότητα και το δημοκρατικό έλεγχο, αλλά η αξιολόγηση του ανεξάρτητου γραφείου που ερεύνησε την υπόθεση έκανε σαφέστατα λόγο για πολιτικές πιέσεις και για ευθύνες του τεχνοκρατικού προσωπικού (the staff) του ΔΝΤ, φωτογραφίζοντας στην ουσία τον κ. Τόμσεν.
Στο πλαίσιο αυτό, όταν ο κ. Τόμσεν ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα δεν έχει κάνει όλες τις αναγκαίες «μεταρρυθμίσεις» επιχειρεί να δημιουργήσει την εικόνα ότι η χώρα μας είναι εκείνη που οδηγεί το πρόγραμμα σε αποτυχία, ότι είναι «μια χαμένη υπόθεση» και επομένως δεν φταίει εκείνος που η Ελλάδα, μαζί με την Ευρωζώνη και το ΔΝΤ είναι εγκλωβισμένοι όλοι επί επτά χρόνια σε ένα αδιέξοδο.
Οι παρεμβάσεις του κ. Τόμσεν πιθανώς έχουν στόχο να οδηγήσουν το ΔΝΤ εκτός ελληνικού προγράμματος και να αφήσει την «καυτή πατάτα» στην ευρωζώνη, έτσι ώστε το Ταμείο να φύγει από την εικόνα και ο ίδιος να μείνει αλώβητος χωρίς να αντιμετωπίσει τις συνέπειες των δικών του χειρισμών.
Σε οποιαδήποτε οργανωμένη ιδιωτική επιχείρηση ή δημόσιο οργανισμό που λογοδοτεί στην κοινωνία, ο κ. Τόμσεν θα είχε απολυθεί, ενώ πιθανότατα θα αντιμετώπιζε και ποινικές ή αστικές ευθύνες.
Στην περίπτωση του ΔΝΤ, όμως, «ζει και βασιλεύει» και μάλιστα επιχειρεί να συνεχίσει το παιχνίδι του.
Θα τον αφήσει η ευρωζώνη;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου